Een gewone zaterdag.

on zaterdag 14 september 2019




Overdag is het heerlijk warm en loopt de temperatuur in de kas soms op tot dik boven de dertig graden ... maar 's nachts is het alweer erg koud. Dan merk je bijvoorbeeld dat de tomaten wel erg langzaam afrijpen.

Ik pluk nu elke dag alle tomaten die rood, bijna rood, of oranjerood zijn, binnen en buiten. De plant kan dan zijn energie geven aan het af laten rijpen van weer volgende tomaten. Zo krijg je stukje bij beetje toch nog aardig wat oogst.

Die lichtrode tomaten liggen in de kas na te rijpen. Leg ze niet in de felle zon want dan worden ze zacht.





De pepers mogen wel in de felle zon want die moeten indrogen. Ik maal alle pepers tot poeder. Van twee planten heb je dan een jaarvoorraad aan rode peper.

De katjes zijn inmiddels ruim zeven weken oud, en je merkt dat ze het allerliefst buiten zijn. Zoals alle dieren volgens mij. Ze kruipen door het kattenluik naar buiten, spelen onder de bosjes, en klimmen dan de houten trap op naar de hooizolder.

Daar rennen ze nog een tijd achter elkaar aan door het hooi tot ze neervallen en meteen in slaap vallen.





Nou moeten de katjes natuurlijk wel tam blijven .... want een paar worden binnenkort opgehaald en krijgen een 'binnenleven', als huisdier. Die moeten niet teveel verwilderen daar op die zolder.

Hoe pakken we dat aan?

Wat ik nu doe is minstens één keer per dag even mijn vingers met wat boter insmeren en dan dat door de katjes laten af likken. En een tijdje met ze spelen. Zo blijven ze aan aanraking gewend, en dan komt het vast wel goed.




Vandaag ook veel tuinwerk gedaan.

Zoals de knollen uitdunnen. Dat is vervelend werk. Want alles wat je met veel moeite hebt ingezaaid en gewied en wat nu mooi opkomt, daar moet je minstens 80% weer van uit trekken.

Er speelde steeds een lied door mijn hoofd tijdens dat uittrekken, maar dat laat ik maandag wel zien want daar moeten even wat plaatjes bij. Het is een treurig lied maar ook weer grappig.

En tussen alle klussen door werd elk half uur het druivensap afgetapt. De ontsapper staat op het fornuis, en elk half uur tap ik een paar liter sap af, in schone flessen, gooi er opnieuw een halve emmer druiven bij, vul het water weer aan, en dan weer een half uur laten koken.






En dan heb je aan het eind van de middag de hele keuken vol fruitvliegjes al dat sap uit al die druiven keurig schoon en steriel in de flessen. Géén suiker en géén conserveermiddelen erbij, alleen maar puur sap.

Het is in gesloten flessen, in de koelkast, wel een maand of twee te bewaren, is mijn ervaring. Misschien ook nog wel langer maar dan is het bij ons allang op.

En vanavond hadden wij weer de buurtbarbecue. Vorig jaar was die bij ons thuis, in de stromende regen, maar vandaag was het prachtig weer, en waren we bij Rosalie en Germo en hun leuke kwartetje kinderen.

Er gingen wat pakjes mee. Want tuinieren ... daar moet je jong mee beginnen!😊





Het is zo grappig als je dan een jaar terugkijkt, en daar een foto ziet waar Oxana één van de tweeling vasthoudt, en ziet hoe klein ze daar nog waren ...

.... en dan één jaar later .....


 



Dan staat diezelfde tweeling fier rechtop in de box en kan al lopen!

Net bij thuiskomst dacht ik bijna op een katje te trappen in het donker. Maar het was geen katje. En gelukkig nét niet op getrapt.





Het was één van onze vele andere boerderijbewoners.

Slaap lekker en geniet van je zondag!😊



4 reacties:

Lies zei

Zo maar een dag 'uit het leven gegrepen'.
Fijne 'zon'dag, Clarien !
Lie(f)s.

Daphne zei

Die tomaten.....
Ik plukte uiteindelijk alle groene en maakte daar chutney en jam van.
Ik deed dat vrijdag en gisteren al op brood gegeten.
Beide zijn erg lekker!!
Het recept (heel simpel) haalde ik van internet.

Willem zei

Hoe is het gezegde ook alweer? Omwille van de smeer, likt de kat de kandeleer. Daaraan moest ik denken bij het kezen van je beboterde vinger die de katjes aflikken. Vroeg me wel af of een buitenkat, wat jouw katten zondermeer zijn, eraan zal wennen om een binnenkat te worden. Anderzijds, als een kat op tijd eten en drinken krijgt en voldoende afleiding, zal het ook wel weer meevallen. En met een beetje geluk leeft het katje zijn jachtinstinct uit op de vliegen binnenshuis.
De beboterde vinger deed me ook even denken aan de inzet die we als klein kind wel eens pleegden op de boerderij. Mijn vader had altijd wel een aantal varkens en dus ook met enige regelmaat biggen. 's Zomers werd de zeug vaak in de paardenstal gedaan als ze begon te nestelen. Dat kon goed, want 's zomers stonden de paarden toch niet op stal, maar liepen 's nachts in een bij huis gelegen weiland. Soms hadden de biggetjes gebrek aan een of ander mineraal of sporenelement en dan kregen we, -de nog niet schoolgaande kinderen-, van de veearts de opdracht om met de klompen door de modder te banjeren en de klompen door de biggen schoon te laten likken. Dat moest vaak een paar dagen achtereen gebeuren en met de modder kregen ze ook de benodigde sporenelementen binnen. Juridische scherpslijpers zouden het nu kinderarbeid noemen, maar wij als kleuters vonden het geweldig spannen en je vowlde je een hele piet door te helpen de biggetjes beter te maken en het bespaarde ook nog een (dure?) en bewerkelijke toediening van medicijnen, want zoals er in de vroege naoorlogse tijd gezegd werd "Centen bent betuun"

Clarien zei

Wat weer een mooi verhaal! Modder als medicijn ... ja dat wisten ze vroeger gewoon. Nou, nieuwe rage: Mineralentekort? Neem een hapje modder!! :DD

Klinkt lekker Daphne!