Druk en warm.

on donderdag 21 maart 2019




Hoog uit de lucht kwam de stem van Henk.

'Wat doe jij daar nou?' vroeg ik.
'Ik maak foto's van de beleeftuin.'

Oja, tuurlijk. Foto's van de beleeftuin. Op een hoge enorm wiebelende ladder. Haha, echt Henk. De buurman zonder vrees en blaam ... ik word al zeeziek als ik ernaar kijk.






We zijn allemaal druk. Bij de buren staan duizenden plantjes klaar om geplant te worden op de grote zwarte tuin.

Maar eerst zijn Henk en Guiseppe bezig om de beleeftuin af te maken. Guiseppe is in korte broek en op blote voeten. Want dat kan al. Het is warm. En ja, die voeten willen natuurlijk ook wel weer eens wat beleven, na zo'n lange winter opgesloten!





Ik ben ook druk. En warm. Eén voor één gaan de winterlagen uit.

En de conditie lijkt ook nog nergens naar. Als ik één kruiwagen met compost door de modder heb gebaggerd zie ik sterretjes. Wow .... vorig jaar zomer deed ik er rustig twaalf, op een middag.

Nee, de conditie .... die is nog niet zo best. De benen ook niet. Het lijken wel witte puddingen. Die korte broek zit er voor mij ook nog niet in.

😶😶😶


En kijk, de jongste kuikens mogen al buiten spelen van moeder hen. Ik zie er nog maar vier. Dat zijn dan dus de blijvertjes. Niet alle kuikentjes blijven leven. Ik bemoei me er niet meer mee. Waar je je namelijk mee bemoeit, en extra bijvoert enzo, die gaan dan later soms toch dood. Die redden het dan niet, tussen de sterkere broers en zusjes.

Het leven is best hard voor een natuurkipje.





De boodschappen. Vlees, zuivel en fruit.

Dat moeten we nog steeds kopen. Fruit hebben we wel, maar niet dat wat Paul wil. Zuidvruchten. Hij is niet zo bezig met dat zelfvoorzienend zijn, en wil gewoon bananen en druiven en sinaasappels.

(Ik kan hem ook niet kwalijk nemen dat hij die oude appels niet wil. 😊)

En vlees eten we ook nog gewoon, af en toe. Lekker met onze eigen uien.




Nou, dat was het. Marlieke zou zeggen ... boeien ...



3 reacties:

Anoniem zei

Op de foto met tegenlicht ziet je buurman er extra heldhaftig uit!

Je schrijven over zuidvruchten (en eerder over brillendoekjes) is geruststellend en inspirerend. Hier thuis is het soms ook bemiddelen en compromissen sluiten. We eten nu in ieder geval biologisch, dat voelt alvast als een stap in de goede richting.

Anoniem zei

Ik vind die berichtjes die 'nergens' over gaan juist leuk, helemaal opgeleukt met foto's van jouw beestjes. Als stadsbewoner krijg ik zo toch een beetje mee van het plattelandsleven 😙



Willem zei

Als Paul zo verzot is op zuidvruchten, dan is het natuurlijk ook mogelijk om een vijgenboom te planten. Ik weet dat je mooie beschutte hoekjes hebt bij jouw woning die er geschikt voor zijn. Heb zelf jarenlang een vijgenboom gehad, maar die is enkele jaren geleden overgegaan naar een broer en zus van me en ook mijn dochter heeft er een stek van gekregen. De afgelopen zomer hadden ze alle drie erg veel rijpe vruchten aan de boompjes en volgens zeggen smaakten ze heerlijk. Bij mij stond het boompje niet beschut genoeg en verloor zijn vruchten vaak door het koude najaar. En in de kas is het zelfs mogelijk citroenen en sinaasappelen te kweken. En al eens gedacht aan een notenboom?
Ik ben van huis uit gewend aan een 'eettuin' met veel kleinfruit zoals rode-, witte- zwarte- en kruisbessen. Al die bessenstruiken omzoomden de groentetuin en tussen al de bessenstruiken stonden nog gele en blauwe pruimen. Een klein soort, -vermoedelijk door mijn (over)grootvader opgekweekte zaailingen-, maar ze smaakten voortreffelijk.