Soms komt er niks uit je handen.

on dinsdag 23 oktober 2018





Als ik 's ochtends een lijst maak met wat er moet gebeuren, dat gebeurt dat meestal ook.

Vandaag had ik géén lijst en het was een zouteloos dagje. Van alles gedaan maar eigenlijk niks. Je weet wel, je begint ergens aan, maar dan zie je wat anders en doe je dat. Een beetje. En dan weer wat anders. En niks komt af.

Ik wilde het roggeveld helemaal schoonmaken en daar beginnen met spitten. Maar toen ik met een kruiwagen hoog beladen langs de dieren liep, toen snaaide Bella de hele top van de kruiwagen eraf, en die dieren lekker aan het smikkelen, van de bonenranken. Mét touwtjes!






Maar ja het is henneptouw, en ik denk dat koeien en geiten dat wel kunnen verteren. Het was toch al half vergaan.

Daar bleef ik even naar kijken.

Toen weer even dit opruimen en toen weer dat.

De achterste schuur (2e foto van boven) wordt een stal. Hoe dat precies gaat worden, daar ben ik nog niet uit. In de breedte? Of in de lengte? Ik denk het laatste want dan hoeven we geen nieuwe ingang te maken, aan de zijkant.

Daar ben je dan ook weer over aan het denken. Passen en meten. Kasten en planken verschuiven.






Ineens was ook het kippenvoer weer bijna op en moest er voer komen.

Oh ... en het is heel sneu ... maar Kwok (het zwarte kuikentje) leeft niet meer. Hij was vastgeraakt onder de veren van moeder kip, na de nacht, en ze sleepte hem vanochtend onder zich mee. Toen hij eenmaal was losgemaakt zat er helaas geen leven meer in het kipje.

Het gebeurt vaker, dat één of twee kuikentjes het niet redden. Vaak zijn dat de kuikens die het laatst uit het ei gekomen zijn. Die moeten al heel jong, soms als ze pas één dag oud zijn, mee aan het scharrelen. En dat is eigenlijk boven hun macht.

Echt jammer, het was zo'n mooi beestje.








Maar wat betreft de stal is er een beslissing genomen. Het wordt optie 2. In de lengte dus.

Vanavond bij het koken ontdekte ik dat het zout op was. Echt. Het zout. Ja hoe bestaat het, dat is zoiets dat je altijd wel in huis hebt, altijd wel een paar pakken op voorraad. Nou, nee dus.

Geen korrel.

Dat kon er nog wel bij op deze zouteloze dag! 😊

(en morgen zeker weten weer een lijstje maken bij het ontbijt!)


3 reacties:

Lies zei

Als zoveel lekkers voorbijkomt, Clarien..., Bella kon het maar proberen..., en 't lukte !
Spijtig, kwok…
Zo 'zoutloos' was je dagje niet !
Lie(f)s.

Willem zei

Zout op. Kan gebeuren, maar gedroogd maggikruid kan heel veel, niet alles, 'overnemen' qua smaak is mijn ervaring. Als je maggikruid gebruikt heb je veel minder zout nodig is mij ervaring. Alleen een ei met uitsluitend maggikruid wil er bij mij nog steeds niet in.

Heb je Bella nog geobserveerd op vreemd gedrag? Als er nog enige werkzame THC in de hennepvezel zit,- iets wat al minimaal in vezelhennep voorkomt-, dan mag je hopen dat Bella een goedaardige trip over zich heeft. Ik heb me vaak afgevraagd wat er met de hennep zou gebeuren die soms tussen mais gekweekt schijnt te worden en niet tijdig door de criminele sujetten geoogst wordt, maar met de maiskneuzer de grote hoop op gaat. THC kan in ieder geval 150 graden verdragen, want spacecake moet toch ook bij die temperatuur gebakken worden. Dus een voerkuil overleeft het spul ook wel. Als het in de melk terecht kan komen, dan heeft het kalf ook een leuke ervaring lijkt me.
Ben er alleen wel van overtuigd dat henneptouw alleen onvoldoende is, maar erover fantaseren heeft ook wel wat.

Anoniem zei

Zout op, gebeurde mij laatst ook! Gelukkig heb ik ook gedroogde zeekraal, dat gebruik ik tegenwoordig vaker. Het is heel zout en gezonder dan gewoon zout!
Hier ligt inmiddels weer een kilo zout in de kast, daar doe ik zeker drie jaar mee.
Groetjes,
Sonja