Gisteren was Steijn jarig en togen we naar Utrecht.
Ik had de haarkuur voor Anke 'in natura' meegenomen, dan kan ze hem zelf maken. Bijzonder hoeveel winst je kunt halen uit kruiden, winst voor je gezondheid dan.
Kruiden opkweken is een fluitje van een cent. Die hebben genoeg aan schrale grond en amper verzorging. En ze geven veel geneeskracht. Als ik op een flat zou wonen in plaats van op een boerderij zou ik in elk geval wél kruiden kweken, op het balkon. Een mini apotheek.
Altijd, naar verjaardagen, laden we de achterbak vol groenten. En papieren zakken. Dan kan iedereen shoppen uit de achterbak. De één neemt veel mee en de ander haast niks. Allemaal goed.
En ondertussen was er ook al een deel van de mais mooi droog. Die kolven nam ik ook mee. Terwijl we naar Utrecht reden had ik een boodschappentas tussen mijn voeten staan met die maiskolven erin. Om onderweg af te ritsen. Op de heen en terugreis. Daar hoef je niet bij na te denken je kan gewoon kletsen.
Paul keek af en toe bezorgd opzij, of ik niet de hele auto vol met velletjes strooide. Hij had hem namelijk nét helemaal schoon. Nee hoor, ik mors geen velletjes. Nou, haast niet.
Wel had ik een dikke blaar op mijn duim na een uurtje ritsen, want dat is nog best een klus, die korrels laten niet zomaar los.
Geen muis duim, maar een mais duim.
🌽🌽🌽🌽🌽🌽🌽🌽🌽🌽🌽
Wat ik ook altijd moeilijk vind is een kadootje bedenken voor een man.
'Iets voor in jullie nieuwe huis?' had ik Anke gevraagd.
'Nee mam geef hem maar een overhemd.' zei ze, 'want die heeft hij hartstikke veel nodig.'
Een overhemd geven? Ik? Die nul komma nul verstand heeft van mode? Nou, beter van niet. Wat dan? Een bijdrage dan maar, verpakt in twee boerenzakdoeken. Want Steijn moet altijd niezen van de kat en de hond, bij ons thuis.
Jaja .... die allergieën voor dieren. Dat is wat hoor. Je zal het maar hebben.
Een boer hier uit de buurt zei .... 'ja dat kump omda ze zunder diere binn doar ... dan krieg ze gin vuul binn en kin ze naargns teegn'
Verstond je dat? Het betekent zoiets als ... als een kind met dieren en vuil opgroeit (en niet de hele tijd handen moet wassen) dan bouwt hij immuniteit en weerstand op. En slaat zijn immuunsysteem niet meteen op hol bij de eerste de beste hondehaar.
Of het echt zo is weet ik niet hoor. Wat ik wél weet is dat het hier deze weken stikt van de kleine vliegjes. Echt, ze vliegen met hordes rond. Overal. Op mijn was zaten er tientallen. Ik moest alles uitkloppen.
En in Utrecht zagen we die niet.
Wat dat er mee te maken heeft? Nou, niks eigenlijk. Het viel me gewoon op. Als zijnde één van de vele verschillen tussen stad en platteland. 😊
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Zonnebloemen.
Enorm groot zijn ze, en als ze uitgebloeid zijn .. meteen enorm lelijk. Dat wil zeggen ... tot je de grote bloemen afknipt en ergens neer legt. Dan zie je ineens dat die eigenlijk nog prachtig mooi zijn. En ook waardevol. Voor kippen en vogels, maar ook voor mensen.
Bewaar ze maar en droog ze goed.
De laatste paal ging er vandaag uit. Daar komt nu de winterrogge.
Weer aan het spitten dus. Hoera. 😒
5 reacties:
Elke keer weer verbaas je me, Clarien, met wat in de achterbak te rapen valt...
Een blaar, ja..., dat zal wel..., voorzichtig dus met 't spitten !
Lie(f)s.
Niet alleen in Punthorst vliegt dat minigespuis rond. Als ik tijdens een fietstochtje in de buurt in een beschut gedeelte kom, dan wordt ik als het waren besprongen door die minivliegjes en ben dan toch wel een beetje blij dat ik brildragend ben. Overigens een uitstekende oefening in het door je neus blijven ademen. 'k Vraag me wel eens af hoe een veganist met dergelijk ongemak omgaat. Ik kan me er geen voorstelling van maken hoe je die vliegjes ongeschonden verwijderd van je behaarde armen.
Er hoeft maar een minimaal briesje te staan en dan zijn de vliegjes ook weggewaaid, maar een dichte struik langs de weg is al voldoende. Bedenk dus even wat de geluidswallen van de Betuwespoorlijn een walhalla zijn voor die vliegjes; kilometerslang dansen in een windarme omgeving.
het lijkt me dat die boer gelijk heeft over de allergie die zo heerst onder kinderen. Plattelandskinderen schijnen er sowieso minder last van te hebben dan stadskinderen. En de angst voor vuil bij de hedendaagse generatie ouders, -echt niet alleen de moeders-, is zorgwekkend groot. Of je ernaar terug moet verlangen naar het wekelijks eens in de tobbe te gaan en je 's morgens -bijna helemaal gekleed- je te wassen bij de koude pomp, geloof ik ook niet. Onlangs hoorde ik iemand vragen "stonk je dan niet?" Waarschijnlijk wel, maar het viel niet op, want je zat allemaal in dezelfde omstandigheden. Leermoment: ook stank is relatief en vroeger stonken we collectief.
Over de Nedersaksische spelling nog even dit; in het gebied waar jij nu woont, Salland' schrijven ze 'daor'. De ao-klank wordt in vrijwel het gehele Nedersaksische taalgebied zo geschreven omdat in de uitspraak de a leidend is. Uitzonderingen daarop zijn Gronings en Twents. In dat gebied is de o leidend. Een regel die rare situaties op kan leveren. Het Gronings-Veenkoloniaals en het Drents-Veenkoloniaals verschillen niet van elkaar, maar de een moet van de spellingsregels schrijven 'ain boer wol noar zien noaber tou' en de ander moet schrijven 'ain boer wol naor zien naober tou'. Probeer daarvan de logica maar eens uit te leggen aan een leek.
Nog een kleine aanvulling op het vorige bericht; heb je het patroon dat de zaadjes van een zonnebloem wel eens goed bekeken? Prachtige spiralen toch, een wiskundige zou er lyrisch van worden. Ik vind het in ieder geval een toegift op de mooie bloei. Of is het een toegift VAN de mooie bloei? Om Manuel uit Fawlty Towers te parafraseren "Ik weet van niks, ik kom uit Börk"
In huis zijn ook honderden vliegen, waar ze vandaan komen geen idee. Meer buren en vrienden hebben hier last van.
Leuk om jouw blog te lezen, tussen al het "slechte" nieuws van alle kranten online e.d. een welkome afwisseling!
Hoi Clarien, kleine tip voor het afritsen van de maïs> één hele lange rij vertikaal 1 voor 1 afritsen, en dan kan je de andere rijen er vertikaal zo vanaf schuiven, soms met 6 korrels tegelijk. De kolven moeten wel goed droog zijn, dit maakt het werk makkelijker. Groetjes Jacqueline Franse
Een reactie posten