Rijles. Achteruit en bochie om.

on woensdag 3 oktober 2018



Wieneke zei het gisteren al in de reacties. 'Je moet rijles nemen. Want dat achteruit rijden met een aanhanger dat is echt wel te leren.'

Nou. Vandaag nam ik rijles. Van mezelf. Want iemand ernaast, die diep zucht als het voor de 23e keer nog stééds niet lukt, daar word je maar zenuwachtig van. Nee hoor, helemaal alleen, oefenen op het erf.

Eindeloos lang. En niemand die zucht.

Eerst nog even die laatste twee karren met mest halen. En dan steeds een een beetje schuin achteruit, kijken of we hem er precies vóór kunnen krijgen.


 

Thuis probeer ik hem met de achterkant tegen de compostbak te krijgen. Brit loopt als een strenge drill instructor met de auto mee. Ze zucht geen enkele keer. Ze helpt alleen maar. Want ze jaagt de kippen weg die daar steeds zitten.

Ik weet nu eindelijk hoe het moet. Wil je het ook weten? Anders maar even verder scrollen. 

Wat je doet, als je achteruit rijdt, is het stuur héél goed recht houden en héél zacht rijden. Zodra je ziet dat de kar naar links gaat zwenken, draai je het stuur een fractie naar rechts. En dan weer terug! Dus het stuur weer recht. Anders ga je over-compenseren en draait de kar juist verder scheef.

Het is een kwestie van steeds een piepklein beetje in tegenovergestelde richting draaien, en ook weer recht draaien. Zo hou je de kar recht achter de auto.





En achteruit de bocht om?

Als je achteruit rijdt draai je het stuur een paar centimeter naar de kant waar de kar heen moet. Vroeg beginnen met indraaien. En dan weer het stuur recht, anders gaat het te snel en gaat de kar scharen. Dus dan gaat hij te snel en te scherp de bocht om.

Daar weet ik alles van, van scharen. haha. Wat hebben wij geschaard, de kar en ik!

Het is dus vooral een kwestie van steeds maar een piepklein beetje bijsturen, en tussendoor het stuur steeds weer recht draaien.

Nou. Einde van de rijles. Het verdiend geen schoonheidsprijs, maar we kunnen de bocht om, Brit en ik. En nu proberen te onthouden hoe het moet. Het scheelt als je het een keer hebt uitgetypt, dat onthoudt beter. Lang leve het blog! 😊





Compostberg is klaar. Mooi. We kunnen wandelen. Want daar vroeg het weer vandaag echt om, vond je niet? Zonnetje, niet te warm, heerlijk wandelweer. En nu wonen wij ook nog toevallig in het mooiste dorp van Nederland .....

...... kijk, onze achtertuin ......






Daar in het verlengde van de sloot zie je nog net een stukje van ons dak. Wacht ik haal het wat dichterbij .....






Brit wordt niet meer warm of koud van een paar koeien. Ook niet als er langs de Spijkerweg zo'n dertig stuks achter ons aan komen stappen. In een lange rij lopen ze met z'n allen een eindje met ons op. Heel leuk.

Voor Brit zijn het gewoon allemaal Bella's. 

Onze eigen Bella loeide vanmorgen wat. Toch niet wéér tochtig? Maar dat kan nog niet. Nou was haar hooi ook op dus heb ik maar extra gegeven. Het is natuurlijk zo dat het gras niet zo hard meer aangroeit. Misschien moet haar hooi rantsoen omhoog?

Ook krijgt ze elke dag wat lekkere dingen uit de moestuin. Zoals een biet, een meiraap, wat kool, een stuk mais, een appel, dat soort dingen.








We kwamen thuis met bloemen. Ze zijn er nog steeds. Nu vinden we ze nog heel gewoon, maar over een maand of twee verlangen we weer naar al die bonte kleuren. Als het weer grauw is buiten.

Ik heb het al vaak geschreven, maar de enkele bloemen zijn aantrekkelijker voor bijen. Daar kunnen ze makkelijker honing uit halen, dan uit de gevulde en de dubbele.


enkele bloem

enkele bloem

gevulde bloem

Hoe opener het hart van de bloem, hoe makkelijker de bij erbij kan. 😊🌸🌼🌻🐝🐝🐝🐝

Je kunt natuurlijk ook combinaties zaaien, als je die dubbele juist heel mooi vind.





En dan tot slot, wat schaft de pot?

Waarom ik steeds ons avondeten laat zien? Nou, in elk geval niet, omdat ik nou zulke bijzondere recepten heb, want recepten heb ik eigenlijk niet. Ik doe maar gewoon wat bij elkaar.

Maar omdat, als je steeds al dat lekkere en super verse eten ziet dat wij uit de tuin halen, dat je dan misschien vroeg of laat ..... ook zelf aan het kweken gaat. In je tuin, of je balkon, of platte dak, of vensterbank, of tegen je muren omhoog. Want dat kan ook.

En wie kweekt, die gaat automatisch steeds beter voor de aarde zorgen. En voor de bodem. En voor de dieren en insecten.

Vandaar dus.





De bonen lopen al wat terug maar er zijn nog steeds verse spekbonen. je kunt ze wel tot eind oktober vers plukken.

Ik kook de boontjes gaar in water met een snuf zout, en doe na vijf minuten de pasta erbij. Nog vijf minuten koken en afgieten. Dan gaat daar een potje of half flesje van de zelfgemaakte culinaire ketchup bij. Nog even goed doorwarmen, en misschien nog wat kaas erover.

Die ketchup, die is nogal vloeibaar uitgevallen, en is dus ook meteen een top tomatensausje!





Bietenburgers maakte ik dit keer met 150 gram gemalen rogge (mag elk ander graan zijn, of havervlokken, of bloem) en 250 gram geraspte biet, 200 gram geraspte kaas, en drie kleine eitjes. Het gehakt op smaak brengen met kerrie, knoflook, peper en zout en verse kruiden naar smaak, en goed kneden.

Dan balletjes ervan vormen, plat drukken tot burgers, en bakken in hete olie.





🍛🍛🍛🍛🍛🍛





(Morgen .....  beginnen we aan de schuren opruimronde

........... ik hou de deuren vandaag nog even potdicht .... het is een zooi daarbinnen!)




6 reacties:

Leonie zei

Een geweldig blog! Aan boord van een schip mis ik de tuin, maar je blog houdt me een beetje bij de les.

Wieneke zei

Goed gedaan, lekker rustig oefenen waar het geen kwaad kan. Je gaat het ahw aanvoelen, he? Net als dat je de grootte van je auto en de draaicirkel gevoelsmatig precies kent. Ik vond het gedoe moeilijk uit te leggen, maar jij hebt het precies én goed omschreven.

Anoniem zei

Achteruit rijden met een aanhangwagen of met een vrachtwagen is een kunst apart (weet ik uit ervaring). Je hebt het goed opgeschreven. Misschien zou je het elke maand één keer kunnen oefenen zodat het straks ingebakken in je geheugen zit. 😉
Even een ‘stomme’ vraag stellen: waarom heten spekbonen spekbonen?

Clarien zei

Leonie, hoezo op een schip? Ben je schippersvrouw? (gewoon nieuwsgierig ... )

Renske ik denk dat ze zo heten omdat ze dikker zijn dan de gewone sperzieboon of slaboon. En ze smaken lekker met spek, dat ook. ;)

Crafts 'n' Skills zei

Wat een super idee om het gewoon lekker in je eentje te gaan oefenen! Powervrouw noem ik dat. Petje af!

Lies zei

Knap van je, Clarien, jezelf achteruit leren rijden ! 'k Heb genoteerd hoe het moet, mocht het ooit nodig zijn.
Bloemen vind je veel minder in mijn tuintje, maar elke ochtend naar buiten gaan, en enkele eetbare blaadjes, en een handvol bonen meebrengen -> wahw…, geeft een onbeschrijflijk goed gevoel... Maaltijdsoepjes hebben hier dus vaak een andere kleur/andere smaak...
Lie(f)s.