Vandaag was een soort copy paste van gisteren. Wéér datzelfde veldje. Maar het is nu af.
Ik wilde het laten zien maar Bella staat in de weg. Grappig dat de dieren vaak precies ergens vóór gaan staan als je een foto maakt. Brit doet dat ook. Op veel foto's zie je nét een snoet of een oor.
Komop Bella ga aan de kant. Je staat ervóór.
'Huh?'
Naja. Veel is er ook niet aan te zien.
Ik dacht vandaag echt ... wat zou het leven een stuk simpeler zijn als ik gewoon een moestuin had zo groot als dat ene omgespitte stuk. Honderd vierkante meter. Eigenlijk groot zat. Maar nee hoor zij moet weer zo nodig een half weiland vol zetten.
Nee ik had mijn dag niet zo.
Vanmiddag bij de lunch slopen B&B achter mij aan het huis binnen. Nou vooruit dan maar even. Na het eten riep ik ze ... komen jullie weer mee naar buiten?
nope.
En vanavond brandden de frieten aan. Ik was in de moestuin even snel een krop sla halen en verhip .... is dat het brandalarm dat daar afgaat? Ja hoor. De rookmelder ging af. In de keuken.
Wel mooi trouwens dat je die dus in de moestuin kan horen.
Maar vroeg naar bed vanavond.
Want Paul zijn 'Amsterdamse griep' is bij mij neergestreken. Gelukkig schijnt het een twee-daagse griep te zijn.
En gelukkig is dat veldje af.
10 reacties:
Ken verscheidene mensen die nu ook ziek zijn. Ook in de winkels zijn veel mensen aan het hoesten ed als ik boodschappen doe, heb geen flauw idee wat de oorzaak kan zijn. Een nacht goed en lang slapen, zal je ook goed doen. Veel beterschap.
Beterschap, vervelend voor je.
Zeg eens eerlijk; had jij je niet enorm verveeld met een moestuin van 100 m2? Het belangrijkste gegeven lijkt me, -op afstand, dat wel,- dat je een beetje op weg lijkt te zijn naar je persoonlijke grenzen. Een uitspraak van een oud-collega van me, een Winschotenaar in hart en nieren en tevens een briljant constructeur, zegt dat je eroverheen moet gaan om de precieze grens te ervaren.
Maar hoe het zij, ik wens je beterschap en ga je onbeschaamd te buiten aan rust en paprika's
Oh die dagen ken ik: was ik vanmorgen maar in bed gebleven, dat was beter geweest... Nou ja gaat weer over hoor. En de hele dag in bed krijg je toch maar rugpijn van. Ik hoop dat je je snel weer beter zult voelen.
Je lijf zegt wel wanneer het teveel is en je moet rusten. Best even naar luisteren!
Ocharme toch..., lieve omarming, Clarien, om je beterschap te wensen.
Je 'veldje' ligt er mooi bij !
Lie(f)s.
Sterkte !
Beterschap! Geen wonder dat je je dag niet had...
Clarien, even pas op de plaats om het virus te overwinnen.
Ik heb de laatste tijd ook wel eens aan je gedacht, zo van: Clarien zal niet altijd zoveel energie blijven hebben als nu en hoe gaat ze het in de toekomst dan toch redden op dat mooie stuk land?
Je werkt min of volgens de principes van de biologisch-(dynamische?) landbouw, en ik zie je grote stukken land omspitten.
Zou het een optie zijn om je te oriënteren naar het "tuinieren zonder spitten" volgens de permacultuurmethode? Spaart je krachten rug en de resultaten kunnen je verrassen.
Misschien bij wijze van experiment met een klein stuk beginnen?
Ter inspiratie en ter informatie zie de site van de bekende Belg Frank Anrijs:
http://blog.natuurlijkemoestuin.be/ Hij heeft ook een inspirerend boek geschreven.
Een optie zou ook kunnen zijn op een deel van je weiland een zg. voedselbos aan te leggen.
Als je ernaar goochelt ben je een paar avonden onder de pannen.
En in de kwekerij Arborealis in Wilhelminaoord in Drenthe kun je je hart ophalen: het wordt plantseizoen. https://voedselbos.arborealis.nl/
Het zijn maar ideeën ter inspiratie om je een pepje te geven in je dipje.
Beterschap! Hartelijke groeten van Zem.
Fijn al die beterschapswensen! Dank jullie wel! :))
Zem ik ken de permacultuur, heb er al veel mee geëxperimenteerd. En ben ook van sommige dingen weer teruggekomen.
Maar toegegeven, spitten is zwaar. Ik doe het alleen zo uitgebreid als ik graan zaai, voor productie. Op ander bedden werk ik meer met mulch.
Als we ouder worden zal de tuin anders gaan, daar heb je ook gelijk in.
En ja ik zal rustig aan doen. ;-)
Een reactie posten