Brit hier.

on woensdag 20 juni 2018



Géén idee wat we hier doen.

Thuis loopt natuurlijk alles in de soep, nu ik er niet ben. Hoe verzin je het ook. Eerst gingen we een eeuwigheid in de auto, denk je dat je naar het bos gaat, naar de speelvrienden, nee hoor. We gingen op een wiebelige boot, druk meneer, allemaal mensen en van die ukkies die je willen aaien, en ook wel wat speelvrienden, maar spelen mochten we daar niet.

Toen. In de bus. Zo'n lawaaigeval.

Toen nog lopen, een hele berg moesten we op, en nu zitten we hier. Niks kippen en niks kat en geiten, en mijn oude lekkere mand is ook foetsie. Alles ruikt hier heel verdacht.






Baasje en vrouwtje zijn saai. De hele tijd lezen. Luieren.

Nou, toegegeven, we lopen hier wel veel. Maar we gaan nergens héén. Er is zo'n machtig groot weiland, zonder gras, maar wel lekker veel graafzand, en spetterwater, en soms óók speelvrienden, en daar zijn we de halve dag.

De ene kant op en dan weer de andere kant op.







En verder ... moet er steeds gegeten en gedronken worden. Stééds! En lekkere dingen dat er gegeten worden! Héél veel vis! Maar wat krijg ik? De gewone brokjes van thuis! 

Ik vertrouw het zaakje niet. Blijven we hier nou voorgoed? Voor de zekerheid doe ik geen oog dicht, want je weet maar nooit. Eérst je huis weg, straks je baas ook nog weg.

Ik hou hem de hele tijd in de gaten. Dat is niet moeilijk want hij zit daar maar steeds.




Vrouwtje doet ook niet veel.

Vanmiddag zat ze een hele tijd doodstil op die grote zandweide, en ze kwam steeds dichterbij een grote groep van die levensgevaarlijke krijsvogels ... steeds dichterbij ... Ik ben er toen maar eventjes heel hard heen gerend en heb ze verjaagd!

Goed he?? Trots dat ik was!

'Wat doe je nou??' riep vrouwtje boos. 'Ik had ze bijna!'

 



Nee .... je snapt er niks van.

Het is hier een rare boel. Dus vrienden, ik kan er niks van zeggen, hoe dit afloopt. Of jullie ons ooit weer terugzien.

Het is ze een beetje in de bol geslagen geloof ik.









Ik ga maar es een tukje doen. Iemand moet hier z'n kop erbij houden.


8 reacties:

Margriet zei

Hahaha...mooi verslag ...
Lekker bijjkomen, Fijne dagen dagen !

Willem zei

Dat klinkt als een van de Waddeneilanden. Welk fenomeen daaraan ten grondslag ligt weet ik niet, maar zo'n Waddeneiland geeft mij altijd een heel knus gevoel. Het is niet de zee of het strand, want voor mij is de zee weinig meer dan een plas zout water en het strand is een grote een vlakte opgespoten zand. De Drentse hei heeft zich kennelijk onwrikbaar tussen mijn oren gevestigd.
Veel plezier, vermaak en ontspan je en ga intussen niet bedenken hoe je daar zoutminnende gewassen kunt telen. Daarvoor is er op, of moet je zeggen in Texel, al een proeftuin aangelegd.

Wendy zei

He Brit, fijn wat van je te horen! Relax, het komt vast allemaal goed. Probeer er van te genieten. Dat doen zij ook!

Wendy

Daphne zei

Ach Brit toch, hebben ze je niet van te voren gezegd hoe het zit??
Arm dier.
Wat jij nu doet heet VAKANTIE!
Terwijl je alles wat goed is achter laat, je eigen bed, eigen wc, eigen keukenspullen, eigen douche/bad, je veilige huis, je fijne mand, je lekkere tuin, je lieve huisgenootje, enz enz. hoor je daar eigenlijk heel erg van te genieten!
Je hoeft nu nl even helemaal NIKS. Beetje zitten, luieren, niksmoetallesmag modus dus.
Kijk maar gewoon naar de baas en het vrouwtje, dat kun jij ook....liggen en veel "niksen".
Sterkte hoor, wie weet ga je het nog leuk vinden!!

Dufraing Marc zei

Woef - woef - waf - waf !!!!

vertaling in mensentaal - ik begrijp het volkomen

tientonnerelf zei

Lekker !

vrouw Hommel zei

Ik hoor het britt allemaal denken.....gelukkig doet ze af en toe wel een oogje dicht.....zou ze bekje ook missen??? Geniet maar fijn daar

Annelein zei

Ha.. ha... wat een leuk geschreven blogje... ik ga je denk ik maar volgen... Heb een goede tijd samen.