Hunebed.

Wij waren vandaag bij kwekerij ´De vrolijke Noot´. We wilden wat notenbomen en bessenstruiken bestellen, voor achter op het weiland en in de oude moestuin.

Ze waren wel open, maar bomen verkopen ze pas vanaf november. Dus waren we snel klaar.

Toen maar een mooi rondje gereden, door Drenthe. Wapserveen, Havelte, Darp .... en een hele serie van die mooie oude dorpjes. Rond de lunch kwamen we nét langs een wegrestaurant.

Theehuis ´t Hunebed.

Je stapt er zó de jaren 70 in. Bruin bruin, bruin, en van die bakstenen muren, maar best gezellig eigenlijk, en lekkere uitsmijters hadden ze ook.

En we wilden die hunebedden ook wel even zien.

Hunebedden .....

De oudste monumenten van Nederland zijn het. Die hebben we dus gewoon .... hier vlakbij, in Drenthe. Massagraven zijn het eigenlijk, wel meer dan vijfduizend jaar oud.

Die keien wegen honderden kilo's. Die verplaatsten ze over boomstammen.

Op sommige plekken lijkt het alsof de stenen zo kunnen instorten. Volgens mij is daar cement of beton tussen gespoten. Zo lijkt het.

Je zal er maar onder kruipen als grapje en zo'n kei op je falie krijgen.

We lopen een pad op door de hei. Het loopt iets omhoog. Niet veel. Een paar meter. Alsof je een viaduct ofzo op loopt. Als je dan boven bent, blijkt dat je de Havelterberg hebt beklommen!!

Haha de Havelterberg, hoogte 17 meter! Wij Nederlanders zijn toch een verschrikkelijk grappig volk dat we dat een berg noemen!

Maar goed. Genoeg bergen beklommen. Er zij ook nog aardappelbergen, in Punthorst dan wel, om gerooid te worden.

Daar is weer een nieuw probleem, de kratten zijn op.

Handig dan als de buren een tuinderij hebben en daar zijn natuurlijk altijd wel kratten te lenen. Ik zie daar ook een onbekende plant liggen. Een groente die ik nog niet kende ...

De Yacon.

Een hele bijzondere knol. Appelachtig van smaak ..... zelfs meloenachtig ..... als hij in de winkel ligt zal ik hem uittesten!

Verer moeten jullie nog de groeten van de kippen hebben. Kuikens zijn het niet meer. De kleintjes zijn al bijna net zo groot als pa en ma. Binnenkort gaat pa Haan weer terug, zodat de jonge hanen zijn taken kunnen overnemen. Leuk om te zien hoe zo'n toompje kippen zich ontwikkelt.

Ik ga ook maar es op huis aan. En besluit .... met wat foto's van de broccoli, die we vandaag aten.

Wat daar nou aan is? Aan die ene broccoli?

Tja wat zal ik zeggen. Ik vond hem mooi.

Grappig hoe dat gaat. Je hebt hem gezaaid, verzorgd, verspeend, nog een keer verpot, toen uitgezet op een groot bed, en steeds verzorgd en van onkruid en rupsjes bevrijd .... ja dan krijg je een band met zo'n ding! 😊

Maar goed, band of niet, ze belanden allemaal op ons bord.

En zo was er weer een dag om in het wonderschone Overijssel.