Zaterdagse workout.

Hele trossen atb-ers fietsen hier voorbij. En lange slierten wielrenners, in felgekleurde outfits, in waaiers schieten ze over de weg. Zoef, zoef, en ze zijn voorbij.

Lange afstand hardlopers, en fitte mannen en vrouwen die trainen voor de Obstacle run, of voor de triathlon, en groepjes bootcampers en power walkers .... ik zie ze allemaal langs komen.

En dan heb je Paul. Hij is ook weer volop in training, wil in december een atb tocht van 200 kilometer fietsen.

Jaja.

Mijn eigen sportspullen liggen her en der in de schuur. Dikke lagen stof erop.

Dass war einmal ....

Mijn zaterdagse workout ziet er tegenwoordig anders uit. Scheppen scheppen, om en om lagen groen en lagen mest, want ook volgend jaar is er weer compost nodig.

Schoffelen, hoekjes op het erf opruimen, onkruid en eikenstekken uittrekken.

En aan het eind van de ochtend, zag je heel mooi hoe het regengebied wegtrok. Dag regen! Welkom zon!!

En toen. Deel twéé van de workout. Nou, even in de handen spugen en daar gaan we. Er moet vandaag een plek komen voor 100 aardbeiplantjes, die kwamen gisteren, en ze moeten de grond in. Direkt.

Ja wist ik veel dat ik verse planten zou krijgen. Ik dacht dat ik gekoelde stekken zou krijgen, en die kan je nog weken in de koelkast bewaren. Maar niet dus. Ze zijn vers. Dus het moet vandaag.

Kijk hier moeten ze komen.

Rechts staan de pastinaken die we vorig jaar zijn vergeten te oogsten. Het zijn reuzen geworden, ze hebben prachtig gebloeid, maar nu zijn het zielige bruine oude soldaten. Die mogen eruit.

En verder staat hier heel veel vers groen kruid. Dat gaat er ook allemaal uit en op de compost.

De composthoop lust wel een vers groen blaadje.

Dan omspitten en bedden maken. En dan .....

..... dan loopt ineens Onslow de ram over het erf. Nee! Ik zie hem rennen, hij is geschrokken van een hond bij de buren. Zó door het stroomdraad gesprongen! Als een bange haas rent daar 100 kilo ram over het erf. Richting de weg!!

Workout nummer drie. Ram vangen!! 😊😊

Ik ren om het huis heen om hem tegemoet te lopen, maar dan is die hele ram weg! Nergens te vinden. Hoe kan zo'n joekel nou weg zijn???

Haha ... hij zit in de schuur! Maar hij laat zich gelukkig lokken en hup, het weiland weer in. Hek dicht. Slokje water. (ik dan he)

We gaan verder met de aardbeien.

Ik heb 3 verschillende soorten gekocht, die op verschillende momenten fruit hebben zodat we wat gespreide oogst hebben.

Zo'n aardbei stekje in de grond zetten, dat was één van de eerste klusjes die ik ooit op mijn stage moest doen. Sijmen zei toen, maak een ondiepe kuil en zet er je handafdruk in. Daar spreid je de wortels van de aardbeiplant in uit, en dan kuiltje dicht.

Grappig he, dat je zoiets dan nooit weer vergeet.

Plantjes dertig cm uit elkaar, en de rijen ongeveer 70 cm uit elkaar. Dan kan je er later makkelijk stro tussen leggen.

Het hart van de plant moet nét boven de aarde uitsteken want daar groeit het nieuwe blad weer uit.

Zo'n nieuw aardbeiveld, daar kan je heel blij van worden. Het is eigenlijk net zoiets als over de finish rijden en je armen in de lucht steken. Alleen dan zonder publiek en toeters.

Er staan nog vier vrienden te wachten tot ze eindelijk es de grond in mogen. twee druiven en twee frambozen.

Kom maar hoor, jullie mogen ook vandaag.

Dan nog de zaden van de pastinaken oogsten, voor mezelf, en ook om hier weer uit te delen, over een week of wat.

En dan, klokslag 21.00, is de farm workout afgelopen!

Met Brit gaat het nog steeds in een stijgende lijn. Volgende week meer daar over. Nu duik ik mijn boek in en ik wens je een goed weekend! We krijgen mooi weer!!! 😊😊😊