Zo mooi.

Soms heb ik zo'n deja vu gevoel, zoals nu, nu ik een blog ga schrijven over het rondje fietsen om het Lauwersmeer .... hebben we vorig jaar niet ook precies datzelfde rondje gefietst? En heb ik daar toen ook niet een uitgebreide foto blog over geschreven?

Ach ik weet het niet meer en kan het niet terugvinden ook.

In elk geval, het is echt de moeite waard. Het Lauwersmeergebied is één groot natuurpark. En je mag overal wandelen en fietsen. Het is enorm groot. Volgens mij het grootste natuurgebied van Nederland zelfs.

Soms fiets je op zo'n weggetje, en dan kijk je alle kanten op en overal om je heen is alleen maar vrije natuur. Geen wegen en huizen en mensen. Geen lege chipszakken. Gewoon. Niks. Zo mooi.

Iets verderop is weer wat agrarisch gebied. Ze zijn als een gek aan het hooien want over 3 uur gaat het regenen.

Mooi gezicht altijd, dat pakjes maken. Hooi pakketten, van gedroogd gras, als wintervoer voor het vee.

Of wacht ... bij goed kijken geloof ik dat het stro is, geen hooi. Nou ja ook mooi.

Het dorp Zoutkamp lag vroeger aan zee. Toen het Lauwersmeer nog de Lauwerszee was. Zestig jaar geleden. Maar toen kwam die dijk en moest de hele vissersvloot verhuizen. Zoutkamp was Zoutkamp niet meer. Het werd een verstild haventje.

Maar nu is het ontdekt door de toeristen en leeft het weer op. De oude zeemannen zitten naar al die drukte te kijken, bij het monument op de sluis.

Verderop ligt nog zo'n oud haventje. In het dorpje Dokkumer Nieuwe Zijlen.

Ik verheug me op een kop koffie hier, in dat leuke restaurant aan de haven. We zijn op de helft van de route en een bakkie gaat er wel in. Maar helaas .... ze zijn dicht op dinsdag.

Mooie vergezichten heb je hier, over het land. In het dorp zijn de mooie arbeidershuisjes, en verderop in het land de grote boerenhoeven.

Het volgende dorp is Engwierum, en daar is een frambozenkwekerij, de Lauwershof. Maar daar gaan we later wel een keer langs als het weer wat stabieler is. Nu dreigt er onweer.

Als je verder fietst langs de westkust van het Lauwersmeer kom je ook andere bouwsels tegen, zoals deze duurzame supermoderne kubuswoning. Met uitzicht over het water.

Hmm, niet verkeerd, als je daar woont! Bovenop de oude dijk.

In het piepkleine dorp Ezumazijl is het dood en doodstil. Zo'n twintig huisjes en boerderijtjes. En een stuk of wat staan te koop. Zo'n vrijbuitersplek lijkt het. Als je daarvan houdt zou ik daar es gaan kijken, de huizen zijn vast niet duur.

En verderop is dan Oostmahorn. Vroeger was dat een vesting, om aanvallers vanaf de zee tegen te houden. Nu is het vooral toeristisch. Er is een pseudo historisch stadje gebouwd, met allemaal vakantiewoningen.

Maar ik heb haast en fiets maar snel weer door, de dijk over, terug naar Lauwersoog, want er zit een dik pak onweer op mijn hielen. Wat achteraf blijkt mee te vallen. Wat vaak zo is met onweren op buienradar. Dat ze helemaal niet komen.

***********

En nu, vanavond, weer even thuis, in Punthorst. Want ja met een grote tuin en met dieren en met een man thuis die daar allemaal op moet letten, kun je niet zomaar een hele week van huis.

Heerlijk weer eventjes door de tuin scharrelen. Bloemen plukken.

Vooral de bonen, daar was ik benieuwd naar. Droogbonen moeten wel wat warmte hebben, en de zomer is nou niet echt zinderend .... komen er nu wel zaden in?

Het lijkt goed te gaan. De kievietsbonen rijpen al.

En bloemen ... die zijn er ook.