Kledingveiling Staphorst.

Om acht uur reed Barbara voor, we gingen met z'n tweeën naar de kledingveiling in Staphorst. Barbara wilde graag zo'n authentiek blauw vestje hebben en ik wilde wel zo'n mooie blauwe wollen onderrok.

Om te dragen? Nou wie weet, als het een keer 20 onder nul is misschien?

De veiling werd gehouden in het museum. Toeristen waren er haast niet, wat mij verbaasde, want dit is echt leuk!!! Er waren meest dorpsbewoners en wat mensen uit omliggende dorpen.

Kleding was er, maar vooral ook veel lappen stof.

In Staphorst wordt nog veel met de hand genaaid. Stoffenzaken heb je hier veel. Ik heb daar al eerder over geschreven, over één daarvan. Ik zal de andere twee ook een keer bij langs gaan.

Op deze veiling waren ook veel stoffen, vooral in de blauw en zwart tinten, waar de Staphorster kleding van wordt gemaakt. Van alles door elkaar, drukke prints, effen stoffen, katoen en synthetisch, en ook mooie wollen stoffen.

Veel kleine lapjes ook met mooie printjes, voor de quilt liefhebbers.

Kijk en daar zijn de onderrokken!!

De blauw-zwart gestreepte zijn prachtig! Hand- of machine gemaakt, met plooien achterlangs en aan de zijkant open naden waar een lange zak in genaaid kan worden. De rok gaat dicht met haken en ogen.

Ik vergaap me aan de prachtige kleding van de dames. Het ziet er zo mooi uit en met zoveel zorg en geduld gemaakt en aangetrokken. Het is echt jammer dat dit de laatste generatie is die die kleding draagt.

Normaal maak ik daar niet zoveel foto's van maar hier mag het. Geloof ik.

En omdat wij géén 'historische bewoners' zijn, krijgen wij een nummer. De veilingmeester kent de meeste deelnemers bij naam, dus die hoeven geen nummer. Maar ja .... wij zijn import! 😊

En daar gaat het loven en bieden. Wel es op een veiling geweest? Ik nog nooit. Eerst maar even afwachten. Ik had alle nummers opgeschreven van spullen die ik mooi vond, maar het ging dwars door elkaar met die nummers dus je moest goed opletten.

De eerste baaien rok ging al aan mijn neus voorbij ...

Als je de hoogste bieder was werd het hele pakketje met stoffen in een baal naar je toegegooid. Handig. Zo schiet dat lekker op!

Op een gegeven moment krijg je de slag te pakken. Eén euro twee euro drie euro, ik hield mijn bordje omhoog tot het bedrag wat ik ervoor wilde betalen. Duur waren de spullen niet. Alleen een supermooie hoofddoek daar moest ik wel wat voor bieden maar dat was ook een juweeltje.

Foto komt morgen, hij is nu al opgeborgen ...

.... voor weinig geld een heel pakket mooie stoffen rijker. En een hele leuke ochtend gehad!!

En Barbara heeft haar vestje, ik een onderrok, en een mutsje en een paar kraplappen. Want zo heten die korte gekleurde vestjes die alles zo mooi opfleuren.

Zoals ik het hier draag hoort het absoluut niet. Haha ik heb niet het goeie figuur ervoor het past nog helemaal niet!! En het is ook nog lang niet compleet. Er moet nog van alles onder en overheen zoals een rok en een schort en een doek en een blouse (maar dat heet anders). Dat moeten we nog maken.

Betty?????

Of we het ooit gaan dragen .... geen idee. Maar het is zulke prachtige kleding, echt uit de streek, dat we allebei graag een set wilden hebben. Gewoon, omdat het geschiedenis is.

En dan, ook vandaag weer, de dag besluiten met een rondje dorsen. Klap klap klap.

Oók geschiedenis, eigenlijk.