After-Sint-Cadeautjes.

on maandag 7 december 2015




Het mooiste kado op vijf december vind ik dat alle kinderen thuis zijn. Ja we hebben ze een beetje gelokt natuurlijk .....





..... maar het gaat toch echt niet om die cadeautjes. Nou ja .... niet alleen maar! ;-) Want dat zijn allemaal praktische dingen, zoals warme sokken en pyjama's, en es een nieuw dekbed, allemaal dingen die je gewoon van je ouders krijgt, als arme student.

Nee het gaat om ... die gekke gedichten (plagen mag), en om het feit dat iedereen voor de anderen op stap geweest is, z'n best heeft gedaan. En bij elkaar zitten. Want dat is een zeldzaamheid, met iedereen door het hele land verspreid.

Op het laatst was het ook nog haasten, we zaten allemaal te wachten, maar één kind (elk jaar dezelfde :D) moet nog snel snel een gedicht afmaken en oja ... ook alles nog inpakken! Waar Is De Plakband?? Haha en wat ik ook zo leuk vind om naar te kijken, is het gezicht van de gever, als zijn of haar gedicht wordt voorgelezen!


Anke en vriendje Steijn




Jammer dat Merel, Bobs vriendinnetje, er niet bij was, maar met z'n zevenen wat het toch al heel wat! Ik ben benieuwd naar de komende jaren, met misschien steeds meer aanhang, misschien ooit van die kleine keuteltjes erbij ....

Ja en dan is het weer voorbij. Dat leuke familiefeest. Het is weer stil in huis, en als de bende is opgeruimd, ga ik op zoek naar After Sint Cadeautjes.

Op zo'n grauwe dag ... is er nog wat moois te vinden? In een onverwacht hoekje? De bloemen van oma Grace .... prachtig .... het fleurt de hele sombere kamer op.





En buiten? Is het daar allemaal grauw en winters? Welnee! Hartstikke veel mooie cadeaus te vinden op een gewone december maandag. Kijk maar. Appels. Schitterend!!

 




En de uitlopende vlinderstruik, en overal eerste beginnetjes van nieuwe blaadjes. Een paar stok oude braampjes. Allerlei kleuren bladeren, rood en groen gevlekt en knalgeel. Allemaal gewoon op straat. Het ligt voor je voeten.







Bij de bijen is het druk. Wat hebben die nou weer buiten te zoeken? Ik zie geen gele stuifmeelklompjes aan de pootjes. Maar ze zijn heel druk en gedecideerd aan het vliegen, uit de kasten, met een grote boog over mijn hoofd en weg zijn ze. Er moet dus ergens nog iets te halen zijn ....

Iets verderop zijn nog wel wat bloeiende wilde rozen. Zouden ze daar op vliegen?




Ja hoor en kijk hier es eventjes! Hoe mooi opgeruimd de composthoek is? Twéé hele bakken vol met compost in wording, een super cadeautje voor de tuin in het voorjaar. Allerbeste kwaliteit!

En de drie voorraad vakken zijn allemaal leeg. Dus we kunnen weer op zoek naar materiaal. Nou, in januari hoor! Nu is er toch niks te vinden.





De tuinboontjes kruipen tevoorschijn van onder het dikke bladerdek. Ze prikken er gewoon dwars doorheen.

En mooi ook, de kale bomen en de nog niet kale bomen.






Dan lopen we maar es verder. Over de nieuwe trap bij het station, want trappen zijn altijd leuk. Dat gaat ergens heen, zo'n trap, ergens waar je hoger bent, waar uitzicht is ....

Herken je dat? Ben je ook een trap-o-fiel? :D

En fietsen zijn ook leuk. Vooral als ze met tientallen vlak naast zo'n bord staan van verboden-voor-fietsen. Haha die eigenwijze Hollanders ook met hun fietsen altijd overal. Ik vind vooral dat oudje leuk daar rechts onderaan.





Ramen van woonhuizen ..... veel leuker dan etalages ... toch? Zo mooi hoe je iemand kan aflezen vanuit zijn vensterbank.




Bij mij staan stervende geraniums in de vensterbank. Want op de één of andere manier heb ik voor binnenplanten geen geduld groene vingers.

Als zus Marjan op bezoek is zegt ze: Ik hóór wat! Ik hoor 'dorst ..... dorst ....'  Waarmee ze dan natuurlijk mijn planten bedoelt, die ze dan metéén allemaal gaat water geven en op het nippertje van de dood redt. *0*

Kijk en dan nóg een cadeautje van de herfst. Kale bomen. Kale bomen zijn schitterend. Eindelijk zie je die mooie bomen es een keertje, in al hun statige pracht, van dikke sterke takken en fijne sierlijke twijgjes.





Eindelijk es niet dat drukke gepriegel van ál die blaadjes en ál die frutsels, maar gewoon, schitterende zwarte silhouetten tegen de avondlucht. Elke vogel kan je zien zitten.





Nou, morgen wéér geen tuin, want dan gaan we op reis. Misschien zijn er in het hoge noorden ook nog wel cadeautjes!

Oja, en nog even mijn nieuwe bril! Voor broer Wiebrand .... anders schrikt hij zich morgen dood!

:D:D




0 reacties: