Als de klok een uur terug gaat is het ineens rond half zes donker, en dan kun je buiten niks meer doen. Dan beginnen de lange winteravonden. Lekker binnen je dingetjes doen. Heel fijn natuurlijk, maar van vijf tot elf binnen zitten is mij te lang.
Dus begint met de wintertijd weer het avondrondje. Fietsen of wandelen. Ná het eten, van zeven tot acht. En als het in december écht vroeg donker is dan fiets ik vóór het eten van vijf tot zes. Lekker een eind voor de neus weg fietsen, linksaf, rechtsaf, rechtdoor. En natuurlijk in alle huizen kijken.
Haast iedereen heeft hier de gordijnen open, voor nieuwgierige aagjes, zoals ik.😄
Paul zit ook in z'n winterritme. Hij fietst dan minder buiten, en daarnaast weer binnen, met de Zwift app. Dat is écht fietsen, live, met mensen van over de hele wereld. Je weerstand wordt geregeld door de app. Dus, snelheid, klimmetjes, de mensen om je heen, alles wordt in de app vertaald en je voelt en ziet alles alsof je in een peloton een berg op fietst. De training is echt. Maar het is wel binnen, dat wel.
En nu had ik vorige maand nét Pauls kantoor veranderd, zodat er nu ook een gezellig zitje is. Niet alleen maar een saai buro en een racefiets op zo'n houder.
Maarre .... die fiets staat nu dus weer pontificaal midden in die leuke zithoek. 😒
Nou ja, 't is maar voor vier maanden ofzo.
In de kas heb ik gisteren nog gezaaid. Vers groen, voor de winter. Veldsla doet het prima, en postelein en raapstelen ook nog wel. En aan de andere kant kwamen de tuinbonen en erwten. Als het nog een paar weken boven nul blijft komen daar straks weer kleine tere groene plantjes op, waarvan de blaadjes erg lekker zijn op brood en in salades.
Blijven zaaien jongens! Het is maar een tél werk en je hebt er de hele winter plezier van!
🌳🌳🌳🌳🌳
We hebben een 'deal' met afdeling Groen van Staphorst, namelijk dat we in de vier dorpen in onze gemeente bomen mogen planten. Op 19 november. Leuk he? Gewoon maar bedacht, en we krijgen alle medewerking!
Zodra alles in kannen en kruiken is laat ik hier wel weten hoe laat en waar precies we die bomen gaan planten, dan kan je komen helpen als je in de buurt woont!
Na een paar drukke weken had ik besloten dat ik vandaag een Vrije Dag had!
Dat was wel even wennen. Een vrije dag. De wekker gaat gewoon om zeven uur, en dan? Nou, eerst gewoon, bedden doen en de vloer (alle dieren verharen) en Brit uitlaten. Vaatwasser leeg, emails beantwoorden. Koffie.
Toen was het tien uur en begon de Vrije Dag.
Op de terugweg langs het huis van Editha en Erik, weer langs het water. Er zat al iets tinteligs frissigs in de lucht, en het rook overal bos-achtig naar bladeren. De wilde ganzen vliegen nu weer dagelijks over onze buurt. Van hun slaapplek in de waterberging, naar grasweides in de buurt. En 's avonds weer terug.
Voor zo'n boer niet heel fijn. Maar het is prachtig, die wilde mooie vogels in strakke formaties, en dat gegak hoog in de lucht. Kijk, zie je ze?
Oh, nét weer voorbij. Jammer.
En verder. Harde wind vandaag. Een zuidwester. Ik had hem terug in de rug. Bij de grote boom gekomen zie je ons huis in de verte. Maar ik sloeg nog even rechtsaf. Direkt achter die dikke boom begint het bospaadje naar Wim en Jacky, en daar ging de reis naar toe.
En dus kon ik op mijn gemak even mensen kijken. En iets lekkers uitkiezen.
Vorig jaar ook al, toevallig precies op dezelfde dag, maar toen maakte ik ze zonder suiker. En dit keer mét. Want nou ja, taart is taart. Op twee taarten één kop suiker, dus het viel mee.
Het deeg: 300 gram meel (bloem en deels volkoren) en 150 gram ijskoude boter in blokjes, één ei, snuf zout, drie el suiker. Dit mixen in de keukenmachine tot een bal. In de koelkast leggen.
De vulling: een middelgrote pompoen, zaden eruit en pp in blokjes snijden, gaar stoven in 300 ml kokosmelk met flink kaneel erbij en wat komijn. Dan pureren, laten afkoelen.
Nu het deeg in tweeën delen en beide helften uitrollen tot 2 ronde vormen. Vet 2 quiche schalen in met boter en vouw de deeglappen er netjes over uit. De randjes aandrukken, Met een vork gaatjes in de bodem prikken.
Dan verder met de afgekoelde vulling. Drie eieren erbij, kop suiker, een halve kop geraspte kokos, en drie eetlepels maismeel (of maizena). Goed opkloppen tot een romig mengsel, en de vulling uitschenken over de twee vormen. Een uur bakken in de oven op 180 graden.
Pffff niet mijn favoriete werk. Recepten uittypen.😖 Maar deze taarten waren zó lekker, en zo kom je mooi door je pompoenenvoorraad heen!
Oh kijk en daar zijn de ganzen tóch nog. Dag jongens, tot morgen weer!
.jpeg)
.JPG)
0 reacties:
Een reactie posten