 |
Zo ook mijn dagen. Ik doe dingen soms nét te snel, of doe er nét teveel tegelijk, en dan gaat het nét niet helemaal goed en dan ben je jezelf steeds aan het corrigeren.
Neem de pompoenen. Als twee keer heb ik een half bed volgeplant met mooie opgekweekte pompoen planten. En al twéé keer zijn ze doodgegaan door de nachtvorst. Te vroeg uitgeplant dus.
Doe dat dan niet, denk je misschien. Tja ... zucht .... dat denk ik zelf soms ook. Maar het is de aard van het beestje nou eenmaal. En, vorig jaar ging het juist heel goed met die vroege pompoenen.
Dat hooi zag er op de foto nog wel goed uit maar was in het echt beschimmeld. Er was vocht in die baal gekomen. Dus dan eet Bella het niet. Kan ik me voorstellen, want het stonk.
Dus dan wordt het compost. Ik maakte vandaag een nieuw bed voor een serie tomatenplanten, die in te kleine potjes heel zielig staan te wachten. 'Hee, tuinder van niks' riepen ze, ' we staan te verpieteren! Plant ons eens fatsoenlijk uit!!'
Jaja. Rustig aan maar hoor. In de hoek bij de kippen was een rommelberg, en daar kwam vandaag een metamorfose. Rommelberg met afval werd nieuw voedsel-bed. Of eigenlijk voedsel-bank, want hij werd nogal hoog.
Laag na laag na laag ging erop. Hooi en mest en karton en toen weer mest en compost. Uiteindelijk was hij dertig centimeter hoog, en dat is wel genoeg voor de tomaten. Alleen ... bedacht ik na afloop ..... dat hij eigenlijk beter langs de andere zijde had gekund. Want daar valt meer zonlicht op.
Waarschijnlijk komt hier haaks op dus nog een tweede bed, en hebben we daar dan een mooie L-vormige living voor onze tomaten en peper en paprika planten!
Mooi beschut en pál in de zon!
Verder is er stro op de aardbeibedden gegaan. En is er een tweede kuikenhok gemaakt. In verband met de kraaien. Die hier ook nog steeds wonen.
Hopelijk dit jaar wat méér kuikens die in leven blijven. Dat is best moeilijk, met van die kleine sier-kipjes, als je ze los wilt laten lopen. Maar ze opsluiten dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Ze zijn nu zo aan hun vrijheid gehecht.
Alleen de kuikens moeten nu dus in een hok. Het is een groot dubbel hok, met gaas erover. Het is functioneel, maar niet heel fraai.
Van de kant van de kas zie je het niet. Ik heb er een zitje voor gemaakt, en de hele rommel van die hokken valt nu buiten het zicht.
Niet dat iemand zich er druk over maakt, maar goed.
En op de weide is Buurtje, één dag oud, in slaap gevallen.
Ik kijk steeds, want wil graag zien of ze wel genoeg drinkt. In het begin zagen we haar niet drinken, en we hebben zelfs geholpen, door haar eerst op onze vingers te laten zuigen en daarna op de speen.
Toch schijnt ze voldoende binnen te krijgen want als ze wakker is springt ze rond en rent zelfs voor Bella aan. Arme Bella. Haar rustige lodderige leventje is echt voorbij, met zo'n woelwater.
Ook heel veel aanhalen. Zodat ze hopelijk tam wordt, en niet verwilderd, zoals Bonnie destijds.
Vanavond heb ik nog een paar rijen wortelen gezaaid. Nu is het zaaien van de koude gewassen klaar. Nu alleen nog de vruchtgewassen. Zodra het 's nachts minder koud wordt kunnen we daarmee beginnen.
En als laatste het kippenhok en de koeienstal uitmesten.
En terwijl ik daar was kwam moeder Bella van het weiland, en schoof Buurtje voor zich uit. Welkom in de stal Buurtje! En kijk, wat dat drinken betreft .... niks aan de hand hoor!
Mooi was dat, met die volle maan erachter.
Nu ga ik de kippenmijten af-douchen! Haha ja want dat soort gespuis krijg je er gratis bij op een boerderij!
Laatste plaatje was een perongelukke, maar ik vond hem mooi, het kleed van oma.
Dat hooi zag er op de foto nog wel goed uit maar was in het echt beschimmeld. Er was vocht in die baal gekomen. Dus dan eet Bella het niet. Kan ik me voorstellen, want het stonk.
Dus dan wordt het compost. Ik maakte vandaag een nieuw bed voor een serie tomatenplanten, die in te kleine potjes heel zielig staan te wachten. 'Hee, tuinder van niks' riepen ze, ' we staan te verpieteren! Plant ons eens fatsoenlijk uit!!'
Jaja. Rustig aan maar hoor. In de hoek bij de kippen was een rommelberg, en daar kwam vandaag een metamorfose. Rommelberg met afval werd nieuw voedsel-bed. Of eigenlijk voedsel-bank, want hij werd nogal hoog.
Laag na laag na laag ging erop. Hooi en mest en karton en toen weer mest en compost. Uiteindelijk was hij dertig centimeter hoog, en dat is wel genoeg voor de tomaten. Alleen ... bedacht ik na afloop ..... dat hij eigenlijk beter langs de andere zijde had gekund. Want daar valt meer zonlicht op.
Waarschijnlijk komt hier haaks op dus nog een tweede bed, en hebben we daar dan een mooie L-vormige living voor onze tomaten en peper en paprika planten!
Mooi beschut en pál in de zon!
Verder is er stro op de aardbeibedden gegaan. En is er een tweede kuikenhok gemaakt. In verband met de kraaien. Die hier ook nog steeds wonen.
Hopelijk dit jaar wat méér kuikens die in leven blijven. Dat is best moeilijk, met van die kleine sier-kipjes, als je ze los wilt laten lopen. Maar ze opsluiten dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Ze zijn nu zo aan hun vrijheid gehecht.
Alleen de kuikens moeten nu dus in een hok. Het is een groot dubbel hok, met gaas erover. Het is functioneel, maar niet heel fraai.
Van de kant van de kas zie je het niet. Ik heb er een zitje voor gemaakt, en de hele rommel van die hokken valt nu buiten het zicht.
Niet dat iemand zich er druk over maakt, maar goed.
En op de weide is Buurtje, één dag oud, in slaap gevallen.
Ik kijk steeds, want wil graag zien of ze wel genoeg drinkt. In het begin zagen we haar niet drinken, en we hebben zelfs geholpen, door haar eerst op onze vingers te laten zuigen en daarna op de speen.
Toch schijnt ze voldoende binnen te krijgen want als ze wakker is springt ze rond en rent zelfs voor Bella aan. Arme Bella. Haar rustige lodderige leventje is echt voorbij, met zo'n woelwater.
Vanavond heb ik nog een paar rijen wortelen gezaaid. Nu is het zaaien van de koude gewassen klaar. Nu alleen nog de vruchtgewassen. Zodra het 's nachts minder koud wordt kunnen we daarmee beginnen.
En als laatste het kippenhok en de koeienstal uitmesten.
En terwijl ik daar was kwam moeder Bella van het weiland, en schoof Buurtje voor zich uit. Welkom in de stal Buurtje! En kijk, wat dat drinken betreft .... niks aan de hand hoor!
Mooi was dat, met die volle maan erachter.
Nu ga ik de kippenmijten af-douchen! Haha ja want dat soort gespuis krijg je er gratis bij op een boerderij!
Laatste plaatje was een perongelukke, maar ik vond hem mooi, het kleed van oma.
6 reacties:
Wat een energie heb je, Clarien!
Begin volgende week wordt het 's nachts nog echt koud...
Mooi hé, Buurtje!
Lie(f)s.
Zo'n kalfje op je vingers laten zuigen, dat is een dierbare herinnering uit mijn kindertijd. De kalveren werden destijds meteen bij hun moeder weggehaald en kregen dan de biest te drinken uit een emmer. Maar zulke jonge kalfjes beheersen het drinken uit een emmer of vat nog niet. Dan hielp het als je ze op je handen zuigen liet en de snuit in de melk drukte. Niet dat ik wist dat die gele, niet aangenaam geurende vloeistof biest heette, daar kwam ik pas jaren later achter toen een oudtante mij wilde trakteren op een glaasje warme biest. Dat vond ik ronduit stinken en die tante was er heilig van overtuigd dat ze me een lekkernij aanbood waarvan ze zich niet voor kon stellen dat je het 'zum kotzen' vond. later hoorde ik dat de tweede-dag-biest vaak gebruikt werd om pannenkoeken van te bakken. Zal ongetwijfeld een lekkernij zijn, maar ik geloof dat ik daarvoor ook bedank.
maar ook buiten de drinktijden vonden de kalfjes het fijn om op je vingers te zuigen en ze zogen je handen ook nog eens brandschoon.
Ja, er zijn toch altijd meer klussen dan op een dag passen.. en ambities vaak groter dan je hoeveelheid tijd.
Ik merkte dat ik stiekem het laatste opruim kwartier begon te skippen de laatste tijd, met als gevolg dat je zaaibakken en gereedschap overal en nergens liggen.
Dan ben je dat geskipte kwartiertje de volgende keer direct kwijt aan zoektijd, haha!
Succes gewenst met overzicht en rust houden en echt super fijn en leuk dat je ons meeneemt in je belevenissen!
Mmm, biestpannenkoeken. Niet te lang over nadenken, maar heerlijk opeten! Ik heb er bij mijn ouders thuis altijd erg van genoten in elk geval!
Bij ons was biest als toetje ook een lekkernij. Met een beschuitje erdoor (niet meegekookt, op het bord erin), of een lepeltje cacao. Smullen! Af en toe krijgen we nog een emmertje van een kennis en de helft van ons gezin vindt het lekker, de andere helft is er minder dol op. Het 'wellen' is wel een kunst op zich, als de biest 'te ver' is, hoef ik 'm ook niet meer.
@Willemijn, het zal wel een kwestie zijn van inprenting of iets vergelijkbaars, want ik heb als kind mijn vader vaak geholpen als een kalf niet drinken wilde; een kinderhand was geschikter dan de hand van een volwassenen in zo'n geval, maar ik vond de biest als klein kind al niet lekker ruiken, dus nog voordat ik wist dat het spul biest heette. Zal wel hetzelfde fenomeen zijn als de dochter van een kennis van me; die heeft van meet af aan nooit erwtensoep gelust, want het rook naar hond en een familielid van me heeft vanaf haar babytijd nooit appelmoes belieft.
Mijn afkeer van biest schaar ik ook maar onder die noemer.
Mooi kalfje! Je melkt de koe niet; maar ik heb pas lariekoek gemaakt van biest. Wat beschuit erdoor en wat kruiden best te eten. Goed voor sporters! Goed zo'n kuikenhok, zou jammer zijn dat de kraaien ze opvreten, je zou er ook een net over kunnen spannen.
Een reactie posten