Ik had de rij foto's al klaargezet voor op het blog.
Alleen nog even een tekst erbij uit de laptop raffelen, maar ... er kwam wat tussendoor. Een bericht wat mij nogal afleidt. In negatieve zin.
Dan maar géén blog?
Jawel want een stukje schrijven, dat leidt mij weer even af van de onrust, over dat nare bericht.
Dus, tóch die pompoen. Het is de oudste, hij ligt hier al ruim acht maanden, en eerlijk gezegd was dat ook wel te merken. Hij was alleen nog maar geschikt voor de soep. Maar de pitjes waren helemaal groen en afgerijpt en je kon ze zó eten. Dus dat is het geheim als je pompoenpitten rauw wilt eten. Bewaar de pompoen heeel lang. Dan verdwijnt die dikke schil van de pitten.
Vanmiddag heb ik weer volop boompjes geplant. Overal op ons terrein waar een goeie ruime lichte plek is, en waar de schaduw niet over gewassen valt, zijn weer bomen geplant. Appels, wilgen, krentenboompjes, vlier, meidoorn. Allemaal uit stekken en pitten opgekweekt.
'Boompjes' is een groot woord. De wilgen zijn nog maar takken, en de andere boompjes zijn soms nog kleiner dan mijn hand.
Maar toch, het is een begin. Van bijvoorbeeld .... een groot voedselbos! 🌳🌳🌳 Haha over tien of twintig jaar. Ik hoop er nog een appeltje van mee te pikken, ooit!
Editha kwam langs. We hebben weer veel ideeën uitgewisseld over het gebruik van kruiden. Daar kom ik later op terug. En we hadden het ook over tasjes. Ik had haar ooit verteld dat ik veel effen donkere stoffen heb liggen waar ik niks mee doe. 'Maak dan deze tasjes,' zei ze.
Het zijn een soort envelop-tasjes. Voor een paar boeken of iets anders kleins. Héél makkelijk te maken, en met een lint te sluiten. Door het gebruik van donkere stoffen, en dan met een rode voering, krijgen ze iets oosters.
Mooi. Alleen is die stof niet effen, maar heel mooi bewerkt. 'Dan borduur je er één bloem op,' zei ze, 'of nog simpeler, maak met een rode draad alleen maar een paar stiksels langs de rand.'
En ook overbuurvrouw kwam langs, zoals elke maandag. Ze wilde nog wel wat stof voor me op maat knippen, voor mondkapjes.
En toen ik vanmiddag de krant uit de bus haalde, daar lag het al. Een grote stapel geknipte lapjes. Netjes opgerold in een rest van de stof, en met een speldje dichtgemaakt. Echt op z'n 'Staphorsts.'
Snel en netjes.
Nu wil ik ook een mondkapje voor haar maken. Maar dat moet natuurlijk wel passen bij haar Staphorster kleding. Ergens in een doos liggen nog wel wat van die lappen.
Nou, morgen maar even prutsen.
Als er niks anders tussenkomt tenminste.
🙋
7 reacties:
Ik weet natuurlijk niet wat dat nare bericht is, maar ik hoop van harte dat het mee mag vallen.....groet, Jo
Jouw afleiding is voor ons ook weer een soort (fijne) afleiding. Ook in de tuin werken is voor mij altijd zeer goed voor de "zielerust".
Sterkte met de verwerking en het verdere verloop van het bericht..,
En zo mooi dat je bomen plant. Je schreef daar eens heel mooi over, over een droom van voedsel wat via struiken en bomen nog generaties lang mens en dier kon voeden.
Wie weet wie je er nog plezier mee gaat doen? Dat vond ik zo'n mooie gedachte!
Narigheid, wijfie!
Het hoort erbij, neem het voor wat het is. Bekijk het met aandacht en probeer het daarna een plekje te geven.
He maar iets heel anders: je hebt een gemuteerde pompoen hoor. Dit is een naaktzadige variant. Die was aan t begin van het seizoen ook bloot geweest met z'n zaadjes. Heeft niets te maken met het lang laten liggen, helaas trouwens, want zou toch vet mooi zijn!
Nah ja. Tot dusverre maar eventjes
Geniet van je dag en maak er het beste van!
Sterkte hoor, hoe dan ook! En fijn dat je ons mee liet kijken met je bezigheden.
Ik ben benieuwd naar de groei van je voedselbos. Vlier en wilg groeien geweldig snel, dus vlierbessen heb je misschien al eerder dan over 10 jaar!
Hoi Clarien,
Heb je al eens gedacht aan haskap- oftewel honingbes struiken? Het is familie van de kamperfoelie (lonicera) en zeer geschikt voor koude klimaten tot min 20. Als je er een beetje op gaat zoeken vind je vanzelf de smakelijkste soorten. Vrijwel geen onderhoud maar de eerste jaren goed bewateren. Bij uitstek geschikt voor een voedselbos.
Hartelijke groeten,
Jennifer
Knuffel, Clarien.
Lie(f)s.
Een reactie posten