Eén pompoen, twéé taarten.

on woensdag 4 december 2019






Het hele jaar kun je hier volgen hoe we bezig zijn in de tuin en met het opkweken van voedsel. En nu, in de wintermaanden, kun je meekijken wat we er zoal van bakken en brouwen. Na zaaien en oogsten komt opeten! 😊

En seizoen na seizoen, komen we een stukje dichter bij ..... zelfvoorzienend.

Ook in de winter gaat dat door. Zo was ik vandaag, met hulp van vriendin Birgit, bezig met het verslepen van de dikke laag riet en bagger, die langs de sloot ligt. Het is heel grappig, zolang het langs de sloot ligt ... is het afval. Het ligt daar in de weg, het wandelpad is er helemaal door versperd, en mensen klagen over 'die rommel'.





Maar zodra we het over de omheining gooien, op ons weiland, dan is het in één keer waardevol materiaal geworden! Ik ga daar nog mestsoep overheen kiepen, en er compostbulten van maken, en dan is het ....... voedsel voor het hele weiland!

Eén metertje opschuiven, en het spul heeft ineens een functie! Dat is vaak zo met dingen. Iets waar je je aan stoort, kan vanuit een ander perspectief ineens waardevol blijken te zijn. Het is maar net vanuit welke hoek je er tegenaan kijkt.







De dagen zijn snel om, rond half vijf was de dierenronde ook al klaar. Dan de post halen, wat groenten meenemen, en wat verzinnen. Wat zullen we dit keer eens brouwen?

De variatie is in de winter een stuk minder. Er is meer dan genoeg voorraad, maar we eten wel vaak dezelfde dingen. Wortelen, aardappelen, prei, pompoen, bieten, uien, granen, snijbiet en boerenkool en een enkele keer spruitjes.

Verder zijn er de kiemgroenten, nog wat vers groenvoer uit de tuin en de kas, en natuurlijk de voorraden, gedroogd, en uit de vriezer en de weck.

 




Met minder ingrediënten wordt je vanzelf creatief. Zo kun je met pompoen bijvoorbeeld echt alle kanten op. Het is vrij zoet en kan prima in taarten en koek en toetjes, maar het kan ook heel goed in hartige gerechten.

Vandaag had ik een grote pompoen meegenomen, groot genoeg voor twéé taarten, en heb ik een hartige én een zoete taart gebakken.

De ingrediënten zie je hierboven. Voor de zoete pompoen was er een halve pompoen, twee eieren, een bakje room, kaneel, boter, gedroogde citroenverbena, en een kannetje stroop.

Voor de hartige taart had ik de andere helft van de pompoen, een ui, een stuk geitenkaas, één ei, een bakje room, wat verse koriander, boter, en verse bouillonpasta.

En in de vriezer had ik nog een paar stukken van dat korstdeeg, voor taarten. Dat recept vind je hier.





De pompoen wordt gewassen, gehalveerd, pitjes eruit scheppen en de pompoen in plakken snijden. Dan raspen of fijnmaken in de keukenmachine.

Het deeg uitrollen en over de ingevette quichevormen verspreiden. Gaatjes erin prikken.

Voor de zoete pompoen: de helft van de pompoen mengen met een kopje room, twee eieren, een flinke scheut stroop (kan ook een half kopje suiker zijn), een snuf zout, een flinke snuf kaneel, eventueel een handje gedroogde citroenverbenablaadjes, en op het laatst voegde ik nog een kapje van een citroen toe.

Mixen of mengen, en in de vorm scheppen.









En voor de hartige taart meng je de andere helft van de pompoen met een ui, één ei, een kopje room, een flink stuk kaas in blokjes, wat bouillonpasta of gewoon zout en peper, en maak dat fijn in de machine of rasp en meng alles met de hand.

In de vorm, en nog wat geraspte kaas erover.

Oh en ik had nog wat deeg over en heb op de zoete taart nog een dakje gemaakt. Gewoon een lapje deeg met een mes wat ingekerfd, eerlijk gezegd zomaar wat geprobeerd. Er had eigenlijk nog wat ei over gemoeten maar soit.

Beide taarten tegelijk in de voorverwarmde oven, op 200 graden, en na 20 minuten heb ik hem op 180 gezet en nog een kwartiertje laten garen.









Twee taarten uit één pompoen. Dat kan makkelijk. En het is weer eens wat anders dan soep, of geroosterd uit de oven.

De eerste is alweer voor driekwart op! Haha ja dat gaat snel bij ons.









En die zoete taart ..... daar ben ik erg benieuwd naar. Vooral omdat er geen suiker in zit maar alleen maar wat suikerbietenstroop. Maar vanavond wordt hem dat niet meer. Er kan echt geen kruimel meer bij!

Maar morgen gaat het vast wel lukken!!😊🍰🍰






5 reacties:

Lies zei

Waardevol, inderdaad, Clarien.
Als 't lekker is mag je mij gerust hetzelfde geven, eventueel met variaties op een thema...
Lie(f)s.

Anoniem zei

Ik geloof zo dat je met minder ingrediënten (en een gelijk blijvende behoefte aan gevarieerd en smakelijk voedsel) creatief wordt.
Én van het lezen van jouw blog, dat brengt ook een hoop creatieve ideeën en andere perspectieven!
Hartelijke groet,
Hilde

Aukje zei

Misschien een idee,dat als de sloten weer opgeschoond worden,dat je dan vraagt of ze het direct op de plek willen gooien waar je het wilt hebben.
Het is voor hen maar een kleine handeling,en het scheelt jou een hoop gedoe,behalve het uitspreiden natuurlijk.

vr gr
Aukje

Willem zei

Wie weet is jouw zoete taart de volgende dag nog lekkerder dan vers uit de oven, doordat de verschillende smaken dan echt 'familie' van elkaar geworden zijn.
Wat ik me nog herinner uit mijn actieve kooktijd, -inmiddels ook meer dan 55 jaar geleden-, is dat de banketbakkers dergelijk gebak aan de bovenkant insmeerden met gewone melk en dan kreeg je ook een mooi bruin korstje. Al moet ik toegeven dat ik later op appeltaart gewoon los geklopt ei gebruikte om een mooi bruin korstje te krijgen.
Met een (geïsoleerde) platte bak kun je de periode dat je niks kunt telen op zijn minst verkorten. Het groeiseizoen wordt niet alleen vervroegd, maar ook verlengd. De binnenkant wit kalken voor optimale lichtopbrengst en -spreiding en op regelmatige afstand kleine stapelmuurtjes maken die kunnen dienen als schuilplaats voor roofmijten, spinnetjes en kevertjes zodat die de ongewenste insecten in toom kunnen houden. Het lijkt me volkomen in overeenstemming met jouw idealen.

tientonnerelf zei

Misschien brutaal van mij, maar ik wilde je hierbij nog een recept voor pompoen geven. Een heerlijk recept vind ik zelf, via internet gevonden, maar ik kan het niet terugvinden.
Je hebt uiteindelijk pompoen genoeg liggen !

Pompoenhummus:
150 gram geroosterde pompoen
200 gram gare kikkererwten
1 eetlepel water
2 eetlepels olijfolie
1 eetlepel honing
1 teen knoflook
1/2 theelepel rozemarijn
1/4 theelepel chilipeper
zout en peper

Dit alles door elkaar blenden voor een smeuïge massa.

Dit kun je eten op een

Aardappelrosti:
Aardappels rauw raspen en mengen met ei, peper en zout. Niet te lang laten staan, anders begint de aardappel zwart te worden.
Bakken in een pan met olie en gaar laten worden

Ik vind de combinatie heerlijk.
Dan lekker groenten of een salade erbij en je hebt een heerlijke vegetarische maaltijd.

Groetjes Tineke