Widow-maker.

on zaterdag 19 januari 2019




Nee, zo koud als twee jaar geleden in januari was het niet, maar toch, alle waterbakken zaten vanmorgen potdicht gevroren. Bella heeft daar wat slims op gevonden. Ze duwt de ijslaag omlaag met haar neus en slurpt dan het water eraf.

Het eerste werk 's ochtends in het pikdonker is dus, om al die bakken te ontdooien. Helaas is de waterslang ook bevroren en moet het water met jerrycans naar achteren worden gebracht.

Vier jerrycans per dag, van elk 20 liter, dat is wat de koeien drinken. Véél meer dan op een minder koude dag. Bijzonder!

De boswandeling vanochtend was top! Supermooi weer, en 12 deelnemers!

 




Wat leuk is is dat alle deelnemers wel iets weten te vertellen onderweg. Haha niet alleen over de natuur hoor. De gesprekken gaan van hot naar her.

Maar hieronder bij die omgevallen boom wist Dick heel mooi uit te leggen hoe het kan dat zo'n boom het dan niet redt. Ergens lekt er water in de stam, en je kon precies zien hoe de stam dan van boven naar onderen wegrot. En tja dan valt zo'n knoeperd van een boom dus om. Hij viel precies op een andere, en bleef zo half hangen.

'Deze boom noemen ze een echte 'widow-maker'. zei Dick.

Huh, widow-maker? Weduwe-maker? Hoezo dat dan?





De enorme lange stam (je ziet hier alleen de toppen) leunt tegen een andere.

'Als zo'n boom vroeger werd omgekapt, dan wist je nooit precies hoe die ging vallen.' legt Dick uit. 'Welke kant op. En of die andere boom dan misschien toevallig niet óók om ging vallen. Dus, dan viel er wel es een slachtoffer, onder de houthakkers. Tja, en dan had je er dus weer een weduwe bij.'

Aha.

Wij laten de widow-makers maar gewoon achter in het bos, en gaan op naar de koffie.

Ik had vandaag een 'themaatje' bedacht .... wat vindt je midden in de winter, met zo en zoveel vorst, nog voor bloeiends in het bos? Gister thuis had ik ook al wat verzameld. Het is wonderlijk wat er nog bloeit.









Ik hoop echt dat het animo blijft voor de wandelingen. Het is zo leuk om zo'n beetje rustigjes door het stille bos te kuieren, en met een groepje de natuur te bekijken.

Er zijn genoeg ideeën. Ook vandaag weer. We moeten die en die route es lopen. Zullen we een keer gaan wildplukken? En soep maken na de wandeling? Of, laten we met de kinderen gaan wandelen, van de scholen waar we lessen geven.

Ideeën plenty. Nu nog handen vinden! 😊🙌

Vanavond zaten de meiden naar Wie is de mol te kijken. Haha het was erg spannend. Af en toe hielden ze de adem in. Néééé, Robert moet er niet uit!!! Hij is zo schattig!

Zelf was ik de zadenbak aan het opruimen. Dat was ook heel spannend!






Want ...... er ging ook bijna iets weg wat ik juist héél graag wilde houden! Dit jaar zaten er maar een paar bessen aan de aspergeplanten. En die had ik in een dicht plastic bakje gedaan, met vocht en al. En vergeten. Tsssss.

Dus, onder de schimmel. Wegdoen?

Nee we gaan proberen ze te redden. Gewoon het schimmel eraf vegen en de besjes in een opgevouwen keukenpapier bewaren. Dan drogen ze in en komt het wel goed. Hoop ik.






En hoe het met Robert afloopt hoor ik wel via de meiden.

En nu ... tijd voor een glas en een boek. En oja, poes naar binnen halen, die al een tijdje op de vensterbank naar ons zit te kijken. 




Welterusten alvast voor straks, en tot maandag weer!

⛄⛄⛄


11 reacties:

Willem zei

Het zal toch wel meevallen met die schimmel op de aspergebessen neem ik aan. De schimmel zal vooral geïnteresseerd zijn het vruchtvlees lijkt me. Daar zal meer voeding in zitten dan in de pitten zelf en ook schimmels houden zich aan de natuurwet dat je op een zo gemakkelijk mogelijke manier je voedsel moet zien te krijgen. Wat me veel interessanter lijkt is te weten welke weg het zaadje moet afleggen voor het aan de aarde toevertrouwd kan worden. Heb geen idee welk dier de bessen van nature eet, maar het is waarschijnlijk een vogel of klein knaagdiertje en als 'voorbereiding' zal het maag-darmkanaal gepasseerd moeten worden. Kernvraag is dus welke stratificatie heeft het zaad nodig; een warmte- of koubehandeling, moet de huid 'beschadigd' worden (vaak bij harde zaden), is een vorstperiode nodig, (wal- en hazelnoten bijvoorbeeld), een vuurbehandeling (kegels van de sequoia), etc.
Wat ik me verder afvraag is of de aspergeplant soortecht terugkomt uit zaad. van heel veel tuin- en perkplanten, met name de F1-hybriden, krijg je uit zaad een 'gedegenereerd' plantje terug. Eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat dat gedegenereerde plantje vaak mooiere bloemen heeft dan de moerplant. Op een of andere wijze geeft een tuingoeroe lang geleden bedacht dat de tuinier zat te wachten op bloemen in de stijl van suikergoed en marsepein en is er vervolgend een campagne tegenaan gegooid om de geesten rijp te maken dat dat suikergoed onmisbaar is in de tuin. Een beetje te vergelijken met de opruimtrend van die dame die je alles in bakjes en mandjes wil laten stoppen en wat er niet in past weg laat kieperen. De witte periode van Jan de Bouvry hebben we achter de rug, evenals het minimalisme, de binnenwanden van grijze betonsteen met paarse gordijnen ervoor, want dat haalde dat grijze van het beton zo mooi op. En zo zijn we op meer manieren gepest de afgelopen 50 jaar. Ik geloof dat ze tegenwoordig een heuse naam hebben; influenzers.

Clarien zei

Hahaha Willem wat lucht het mij op om te lezen dat jij dat ook zo ziet. Dat 'spullen mooi opgevouwen en in bakjes stoppen' ineens in de mode is, en de rest van je gekochte prullaria waar je geen 'spark of joy' van krijgt mag dan op de vuilnishoop. Wat zijn we toch verwend ....

Maar ja je wilt ook niet iedereens plezier de hele tijd vergallen, en de saaie groene juf uithangen, dus zeg je het maar niet te vaak. Maar wel fijn als je niet de enige bent! :D

Wat de aspergebessen aangaat .. zover had ik nog helemaal niet gedacht. Van die maagsappen enzo. Ik wilde ze gewoon maar vroeg in het voorjaar in bakjes met mollenaarde voorzaaien. Zo heb ik ook rabarberzaden. Zelfde verhaal.

Ik hoop wel uiteindelijk op deze manier weer asperges te krijgen. Misschien wat kleiner en wat 'natuurlijker' maar wel eetbaar. Want alles wat we niet op een zelfvoorzienende manier kunnen opkweken gaat uiteindelijk uit ons menu. Is het plan. (Paul is het daar niet mee eens hoor. En hij is stapelgek op asperges :D)

Clarien zei

Oh en ik bedenk me ineens ... misschien hebben die schimmels nu wel het 'voorwerk' gedaan. Zou dat niet kunnen? Dat de natuur dat zelf zo regelt?

Willem zei

Niet dat ik asperges wil gaan telen, want die Zevenaarse klei is tamelijk ongeschikte grond voor asperges, maar die besjes trickerden me toch om er het een en ander over op te zoeken. Op internet is er vrij veel te vinden, maar het duidelijkste verhaal vond ik op de website van Plantaardig.com. Daarin wordt ook ingegaan op de zin en onzin van F1-hybriden en ik heb er verder uit opgemaakt dat geen speciale stratificatie nodig is. Een lezenswaardig artikeltje, met een praktische benadering. https://www.plantaardig.com/groenteninfo/berichten/aspergeplanten-kweken-door-zaaien/
De titel van het artikel is "Asperges zaaien en de verdere opkweek het eerste teeljaar , teelthandleiding" en het is deel 2 van een serie van 5 artikelen over asperges.
Succes met de kweek van het witte goud en zeg Paul maar dat ook niet kaarsrechte asperges zeer smakelijk zijn. Vaak hebben die nog meer smaak dan de massaal gekweekte F1-hybriden, maar dat is een persoonlijke mening.

Lies zei

Dieren zijn toch slim, Clarien !
Toffe wandeling. Mooi-bloeiend-stilleven.
Lie(f)s.

Wieneke zei

Nog even over die foto's die je moet aanklikken voordat je reactie door kan..... het is weer eens een nieuw dingetje van blogspot, want bij andere bloggers heb ik het ook. Geen idee hoe je het moet wijzigen. Ik begrijp die veiligheid wel, hoor. Maar het is echt bar vervelend.

Willem zei

@Wieneke, met vrij grote zekerheid durf ik te zeggen dat het niet door jou te wijzigen valt. Je zult het gewoon uit moeten zitten. Tot voor enkele weken had ik het ook en net als jij, geef ik ook met enige regelmaat een reactie. Het IP-adres moet dus bekend zijn bij blogspot, en aangezien alles wat je op een computer doet opgeslagen wordt, moeten ze ook 'weten' dat het een 'veilig' adres is. Bij mij was het, nadat ik honderden auto's, brandkranen, verkeerslichten, etalages, stoepranden en weet ik wat nog meer, had aangeklikt, opeens over en werd door de computer kennelijk als een betrouwbare partij gewaarmerkt. Ik zou zo zeggen, wacht gewoon af tot ook het lot jou getroffen heeft en je als betrouwbaar adres wordt aangemerkt, want dat is het enige wat je van computers zeggen kunt; het zijn domme apparaten die alleen maar kunnen doen wat anderen hen opdragen. Anders gezegd; de intelligentie van een computer houdt gelijke tred met de intelligentie van degene die hem voedt.

Anoniem zei

Nog even over de bessen... Ik heb er geen verstand van maar las ergens dat je tomaten-zaadjes eerst moest laten rotten/schimmelen eer je ze kon gebruiken als zaad. Dat heb ik nu gedaan met die zaden van mijn tomaten, ik ben van plan ze straks te zaaien.

Clarien zei

Haha wat heb ik altijd plezier om de reacties van Willem en ook van de anderen. Ik leer er veel van. Dank jullie wel!

auto's brandkranen verkeerslichten stoepranden etalages .... hahaha .... ja ik geloof dat het niet anders is Wieneke.

Sara zei

Hey Clarien!

Ik volg je blog nu al een tijdje met veel plezier. Wij hebben ook vier kinderen, nu tussen de 5 en de 12 jaar oud. Ik tuinier graag, maar ik doe ook nog veel andere dingen graag en dus doe ik van alles zo'n beetje. Vroeger vond ik dat vervelend, en vond ik dat ik maar eens moest beslissen wat ik nu écht wou doen. Maar een paar jaar geleden toonde ik een collega mijn zelfgebouwde kippenhok en die zei toen "Dat is nu typisch Sara, die doet gewoon alles, een generalist in hart en nieren." En toen zag ik het licht. Ik ben huisarts (ook in het "echt"), geen specialist. Ik tuinier én ik naai én ik musiceer én ik beweeg en vraag me aub niet om te kiezen want dat kan ik niet!

Ik vind je blog leuk omdat hij rustig en echt is. Gewoon een kijkje in jouw leven, op het ritme van de seizoenen. We hebben zelf een kleine tuin, maar ik houd wel 3 kippen en een piepklein moestuintje. We hebben ook een kersenboom en wat bessenstruiken. Ik hou er gewoon van om af en toe in de aarde te wroeten, dingen te zien groeien en op te eten.

Maar waarom ik eigenlijk voor het eerst reageerde op jouw bericht. Een collega van mijn moeder is onlangs weduwe geworden door een ongeval bij het bomen vellen. Dus wat Dick vertelde over die boom is nu nog steeds van toepassing. Ook nu nog velt een boom soms een man... zo zonde.

Clarien zei

Oh wat triest. Ik dacht dat het echt iets van vroeger was, toen ze nog veel meer met de hand deden.

Leuk je te ontmoeten Sara! Ik heb al even op je blog gekeken en denk dat we veel overeenkomsten hebben! :))