Veel krijgen en een prijs weggeven.

Hoe bewaar je appels? In de koelkast? Ja dat kan, voor een poosje. Maar niet zo lang. Vorig jaar heb ik daarom geëxperimenteerd met appels in kranten gewikkeld, en dat werkte erg goed. Je moet dan natuurlijk wel appels hebben van een bewaar ras.

Verpak de appels in een half krantenvel, en leg ze in lagen in een kistje in een koele, droge en vorstvrije ruimte. Als je geluk hebt kun je ze dan maanden bewaren. Af en toe eens controleren, want er rotten er altijd wel een paar. Die haal je weg. Door het papier worden de anderen niet aangestoken.

Je kunt ze natuurlijk ook op zolder bewaren. Allemaal naast elkaar, zonder dat ze elkaar raken. En af en toe al die appels omdraaien. Maar ja .... wie heeft er nog zo'n grote droge zolder?

En dat omdraaien .... ga je dat echt doen? Denk het niet. 😉

Vandaag kwam Ankie weer eens langs. Dat was al een hele tijd geleden! Haha en toevallig zag ik net dat ze vorig jaar ook geholpen heeft met de appels.

Vandaag had ze haar ouders meegenomen. Die wonen vlakbij, in Rouveen, en kenden onze buurt en buurtbewoners heel goed. Maar ze kwamen niet alleen langs voor de gezelligheid maar ook .......

........ kwamen ze iets brengen! Ankie's moeder heeft het hele jaar zitten naaien aan de rugzakken, die wij hier ook maken, en verzamelen, voor in de schoenendozen van Edukans. En ook heeft ze vele vele knikkerzakjes zitten naaien. Ankie zorgt voor mooie lapjes, en haar moeder naait ze in elkaar.

In al die zakjes zitten knikkers. Hoe leuk is dat!!! Al die kinderen in verre landen, die niks hebben en nooit zomaar wat krijgen, die zullen zo blij zijn met knikkers, in zo'n vrolijke zak. Want knikkeren vinden kinderen overal en altijd leuk. En het is nog duurzaam ook. Niks met plastic enzo.

Wat een werk! Vijvenzeventig stevige rugzakken, een stel mooie shoppers, en vele vele knikkerzakken. Ik heb ze nog niet geteld. Door Ankie en haar moeder gemaakt. Echt ge-wel-dig!!

Je krijgt meteen zin om weer te beginnen aan die rugzakken.

Dit jaar is het laatste jaar dat de schoenendozen naar de derde wereldlanden gaan. Vanaf volgend jaar komt er een nieuw systeem.

Dus ..... des te meer reden om nog één jaar de schouders eronder te zetten, om te zorgen dat zoveel mogelijk kinderen een mooie rugzak (én knikkerzak?) van ons krijgen. Help je ook mee? Mail me maar voor meer informatie.

En wat was er verder vandaag?

Vooral veel opruimen. Het gaat zo langzaam. Maar goed, langzaam maar gestaag. Wat wel fijn is is het nieuwe zoldertje boven Paul zijn zweethok. (zijn nieuwe klusruimte plus sauna)

Extra bergruimte, daar kunnen heel wat pakken hooi in. En de grote droogrekken en vele vele andere rommel. Maar even goed kijken nu het nog mooi leeg is, dat zal niet lang duren.

De allerlaatste schoven rogge zijn gedorst. Die laatste roggehalmen gaan niet in pakketten, die bewaar ik. Ze zijn lang en mooi goudgeel. Daar kunnen we nog mee vlechten, misschien, deze winter. Mocht je daar leuke ideeën voor hebben?

En buiten, die lange slang van gisteren, is weer opgerold, die mag weer verder slapen. Ik heb gisteren ten onrechte de pomp beschuldigd van ruzie maken. En de slang van balorigheid. Wat natuurlijk onzin is. De pomp en de slangen zijn bovenste beste hulpen en de enige schuldige ben ikzelf wegens gebrek aan geduld met die dingen.

Wegens altijd alles te snel willen doen. En kribbig worden als het niet in 1 keer lukt.

Tot slot van deze mooie warme donderdag ..... mocht ik een prijs uitreiken.

De eerste officiële taak als voorzitter van de natuurbeschermingsvereniging. Nou zo kom je nog eens ergens. Met een prachtig insectenhotel in de kofferbak, gemaakt door Harm Bloemhof, één van onze vrijwilligers, reed ik door Staphorst, op zoek naar de winnaar van onze enquête van afgelopen voorjaar. 

Ook Alja Admiraal van de bekende weblog van Staphorst was erbij en maakte er een mooi verhaal van en maakte onderstaande foto's.

Hier kun je het hele verhaal lezen.

Wat je natuurlijk niet kan zien is hoe zwaar dat ding is! Het is een schitterend stukje werk met onder anderen een blok echt leem met allemaal gaatjes, en een metselsteen en hout en andere dingen waar bijen en insecten graag in nestelen.

Nou, Jack en Jannie ..... dat wordt dan een zoemende tuin volgend jaar!

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼