Wij hadden dus die buurtbarbeque, zaterdag. Het was ontzettend gezellig. Met elf gezinnen vormen we een hele leuke buurtschap. Het is echt niet zo dat we elkaars deuren platlopen, maar we kennen elkaar, en als er nood aan de man is dan helpen we elkaar.
Maar daar wou ik het niet over hebben, over buren. Ik wou het hebben over spullen wegdoen.
Vorige week vergat ik de restcontainer aan de weg te zetten. Dat gebeurt wel vaker. Gewoon, dom. Maar ... het heeft ook een voordeel. Je kunt dan haast niks meer weggooien, en je gaat ineens heel anders met je afval om.
Ik heb er een soort van 'sport' van gemaakt, om niks meer weg te gooien de komende weken. Niet alleen vanwege die vergeten kliko. Maar ook, omdat alle rommel die je teveel hebt, en die je wegdoet, dat moet door een ander worden verwerkt en opgeruimd, en eindigt soms als afval op die enorme grote vuilnisberg, of in de zee, ofzo.
Nou, ik begon met de resten van de barbeque. De resten van de salade's, dat was makkelijk. Dat werd een lekkere lunch op zondag.
En al die schalen waar het vlees op werd gebracht, door de slager hier uit het dorp .... die had Paul in de kliko gepropt maar ik heb ze er weer uitgehaald. En afgewassen.
Plastic is zo handig. Je zal zien vroeg of laat komen ze heel erg van pas. Je kan ze stapelen en dan nemen ze niet veel ruimte in. En ze hebben deksels! Dus er kan salade in of broodjes of borrelhapjes.
Plastic wordt wel gescheiden opgehaald in Nederland, maar het verwerken van al dat plastic is moeizaam. Dus hoe minder plastic je weggooit hoe beter.
Ook frisdrank en sap gooi ik niet weg. Er waren flink wat half leeggedronken flessen en pakken. En wij drinken het niet. Geen fris en ook geen sap. Dus alles is in een emmer geschonken, flink met water verdund, en over de composthoop uitgegoten. Feest voor de regenwormen!
Haha .... die hebben toch geen tanden!
Twee schalen prachtig vers vlees. Dat was over. Wat doe je daarmee? Invriezen? Haha ... moet je mijn vriezers zien, die puilen uit! Dus daar zijn tien pakketten van gemaakt en dat gaat naar alle buren.
Aluminiumfolie is helaas niet erg duurzaam. Maar daar wist ik even niks anders op. Iemand van jullie?
De meiden hadden er wel lol om. Ik probeer het onze kinderen niet op te dringen, al dat hergebruik enzo, maar ik hoop wel dat er een kiem van blijft hangen. Het is ook hun planeet.
Nou da-ag! Dank jullie wel voor het helpen versieren enzo! 😊😊
Vandaag was weer gewoon. Maandag. Wasdag. Poetsdag.
En ook stonden er nog manden en kratten met dat geplukte fruit, en lagen er nog van die octopussen van suikerbieten. Laten we die octopussen vandaag gaan slachten, er de suikers uithalen, er stroop van koken, en daar de peren mee op siroop zetten!
Dacht ik, vanmorgen vroeg.
Ja, bizar he, zulke gedachten, op maandagochtend.
Nou op de foto's ziet het er makkelijk en snel uit, maar het was wel even een dingetje ... om suikerstroop te maken van suikerbieten. De volgende keer doe ik er véél meer tegelijk, want van twee suikerbieten hou je misschien net één kannetje stroop over.
De peren zijn ingemaakt met lichte suikerbietensiroop. Als dit lukt, en de peren blijven goed in die siroop, dan is dat weer een stap in de goeie richting. Dan kun je ook in je eigen suikers voorzien!
Ik heb de stroop in mijn koffie gehad vanmorgen, en de smaak was goed. Of de peren goed blijven laat ik je weten!
Afval was er niet, want alles gaat op de compost en naar Bella de koe.
Bella is namelijk gek op schillen.
En poef ..... zo is die maandag ook al weer om!
Nu ligt poes lekker op schoot te broeien, en Brit ligt voor de kachel, en overal om mij heen ligt nog het strijk- en vouwwerk. Want daar ben ik dus niet aan toegekomen.
Dat komt morgen.
.jpeg)
.JPG)
5 reacties:
't Zijn sukkeltjes, Clarien, die hier met afval zouden moeten voortdoen..., ook veel te weinig ! Bijna niet te verwerken dingen worden hier met smaak verorberd...
'k Drink wel eens fris/sap.
En wat een *f*e*s*t*i*j*n* voor de buren !
'k Vermoed dat die peren goed blijven..., tenzij ze vlugger op zijn... !?
Lie(f)s.
Wat grappig dat de buurtschap nog steeds actief is. Dat een buurtschap elf huizen/boerderijen omvat is al vele eeuwen oud en geldt voor bijna heel oost-Nederland en ook bij onze oosterburen is dat nog springlevend weet ik van mijn in Duitsland woonachtige zus.
Een buurtschap (naoberschap) is (oorspronkelijk) bedoeld om elkaar bij te staan in geval van nood, ziekte, rouw en trouw en bestond, bestaat dus nog steeds, uit de vijf buren ter linker- en ter rechterzijde. Totaal elf huizen dus. De naaste buren waren de 'noodnaobers', de buren dus op wie als eerste een beroep gedaan werd. In geval van overlijden bijvoorbeeld zorgden zij ervoor dat de lijkkist gemaakt werd en betaalden ook de timmerman ervoor. De planken ervoor lagen al sinds het trouwen van de overledene bij hem thuis klaar. De naoberschap zorgde ervoor dat de familie en omgeving op de hoogte gesteld werd van het overlijden, dat de secretarie ingelicht werd en regelden ook de begrafenis, inclusief het 'groevenmaal. Het werd als een belediging opgevat als iemand van de getroffen familie een hand uitstak. Dat alles gebeurde in het volste vertrouwen van wederkerigheid.
Een vergelijkbaar verhaal is ook te vertellen over huwelijk en geboorte.
Van een 'nieuweling' werd wel verwacht dat hij bij zijn buren vroeg om het naoberschap, je werd dus niet automatisch opgenomen. Maar er werd relatief weinig verhuisd.
Als ik de foto's zie van de geschilde peren moet ik denken aan een dwaas rijmpje van mijn opa "Gij zult niet begeren, Jelus Jopkes zomerperen". Waar hij het vandaan had? Geen idee, maar hij had wel meer van die rijmpjes en versjes. Gevoegd bij het feit dat mijn moeder ook van dergelijke dwaasheden kon genieten, is het dus niet zo raar dat ze bij mij zijn blijven hangen.
De bietenpulp schijnt ook uitstekend veevoer te zijn. Ik kan me herinneren dat de suikerfabriek in Groningen-Stad die pulp droogde en aan de boeren als veevoer verkocht. Een dag laten weken in een ton met water; de koeien waren er wild op. Zal best wel een beetje zoet geweest zijn. Even terzijde; wat een mooie heldere siroop in die pan. Volgens mijn ouders ben ik daarmee mijn babytijd doorgekomen.
Wat je aluminiumfolie aangaat; ik neem aan dat de basisgrondstof nog steeds aluminium is en mij is geleerd dat aluminium een gemakkelijk recyclebaar metaal is. De plek ervoor lijkt me logischerwijs daarom de oud-ijzerbak. Ik neem tenminste aan dat je die ook hebt in het kader van minimaal afval en hergebruik.
Voor ik het vergeet een link naar een Nederlands echtpaar die er hun beroep van gemaakt hebben om te "consuminderen".https://www.greenevelien.com/blog/.Al die plastiek bakjes hou ik bij en gebruik ik als miniserre.Hoe is het met de koe,komt ze binnen op de koffie?
Ik probeer het plastic wat ik gebruik zoveel mogelijk te verminderen, maar probeer wat ik wel gebruik zoveel mogelijk te hergebruiken. Zo worden de yoghurtemmertjes gebruikt in de vriezer. Ook op mijn werk word heel wat plastic weggegooid. Dat vis ik uit het afval, zoals boterkuipjes, emmertjes van snacktomaatjes , die gebruik ik in het voorjaar om mijn zaadjes voor te zaaien. Ook worden er af en toe grote emmers met deksels weggegooid, die gebruik ik om mijn kerstspullen en hobbyspullen in op te bergen. Mijn dochter heeft er een voor het kattenvoer. En een vriend van mij gaf al aan dat hij er graag een paar wil om borden in op te bergen die hij verzamelt en later verkoopt op marktplaats. Ze zijn ook handig als was emmers en eventueel als plantenbak vooral omdat ze van groen plastic zijn en dus niet misstaan op mijn plaatsje achter het huis. Oude tandenborstels gebruik ik om mee schoon te maken zowel thuis als op mijn werk. Ans
Een reactie posten