Besmet ... met het Mierus.

'Zeg miertje ... hoe krijg je mensen aan het moestuinieren?'

'Nou, hoe ben jij zelf daar ooit mee begonnen?'

'Hm ... da's lang geleden  .... dat kwam door een aardbeiplantje. Dat kreeg ik van iemand, twintig jaar geleden. In de grond gestopt, en het begon te groeien. En we hadden zomaar aardbeien te eten uit de tuin! Leuk was dat. Ja .... en toen volgden de kruiden ... en nog wat later de sla, en spinazie .... '

'Nou. Geef dan aardbeiplanten weg.'

Goed idee van mier! Ik zet een bak aardbeiplantjes in de sportschool. Die heb ik toch over. En dat éne aardbeiplantje ... dat moet de mensen dan besmetten met het moestuinvirus.

'Zeg tuinvrouw?' vraagt mier dan aan mij.

'Ja?'

'Ik snap iets niet. Op het ene groentebed verzorg je de aardappelplanten, zodat ze goed groeien. En op het andere bed trek je precies zo'n zelfde aardappelplant gewoon uit de grond en je gooit hem weg. Waarom is dat?'

'Huh? Ja, je hebt gelijk ... '

'Tja .... daar waar nu de tuinbonen staan, stonden verleden jaar de aardappels. En die komen nu soms weer op, tussen de tuinbonen. Maar die wil ik daar nu niet meer. Daar moeten nu alleen maar tuinbonen. Dus trek ik ze eruit.'

'Pfffff .... mensen .... ik snap niks van ze.'

Ik ga maar verder met knolvenkel zaaien. Sommige dingen zijn ook veel te ingewikkeld om uit te leggen aan een mier. Zo'n piepklein breintje als die hebben! Maar dan .... gaat mier ineens aan het slepen met een van mijn venkelzaadjes!

'Hoho mier ... wat doe je nou! Leg terug dat zaadje! Dat leg ik daar net neer!!'

'Ja, dank je wel hoor. Dat is mooi voor ons nest, voor de voorraad.'  Een andere mier komt langs en helpt een handje. Want het is een groot zaadje en maar een kleine mier. Met z'n tweeën sjouwen ze het wel 5 centimeter naar links. Dan geven ze het op.

'We halen het morgen wel op. Met z'n allen. En dankjewel dat je ze zo netjes op een rijtje legt, dan kunnen we ze mooi terugvinden,' zegt mier nog.

'Maar dat is helemaal niet de bedoeling! Daar moeten venkelknollen uitgroeien voor in de groentepakketten! Daar moeten jullie van af blijven.'

'Daar-moeten-venkelknollen-uitgroeien-voor-in-de-groente-pakketten,' doet hij mij na. 'Jaja ...  en dan ga je die zeker over een paar weken weer uittrekken en weggooien! Nee hoor die zaadjes nemen wij wel mee, naar ons nest!'

Goed. Ik zal maar wat extra zaden zaaien dan. Voor de mieren.

****************

Soms, als je merkt dat je gesprekken gaat houden met met mieren ...... dan moet je echt even weg van de tuin! Even wat anders doen! 

Maar helaas ... het is te laat. Het mieren-virus, het mierus dus, heeft toegeslagen .... en net als een mier zie ik overal in de natuur ineens .... eten!! Overal is voedsel!! Vroeger was een vlierboom gewoon een boom. Met prachtige geurende bloemschermen. Nu zie je daar ineens limonade hangen!! Vlierbloesemlimonade! En bessentaarten!

En zo'n mooie witte wal, die we van de week zagen, daar staat ineens geen daslook meer maar daar staan ineens allemaal potjes pesto!!! 

Oh ... en dit is helemaal erg ... dat prachtige weiland, geel gestippeld met die schitterende paardenbloemen ... 

.... ineens staat daar heerlijke bitterzoete paardebloemgelei!! En glazen gevuld met schuimend goudgeel paardebloembier! 

Gelukkig maar .... volgende week zaterdag gaan we weer wildplukwandelen!! Dan kunnen wij, degenen die net als ik met het MIERUS besmet zijn ... ons hart weer ophalen. Lekker de natuur in en genieten van al het voedsel dat daar in het wild groeit! En het mee naar ons nest slepen!! :D:D Een klein beetje dan he?

Heb je ook last van Mierus? Ga dan vooral mee!


Fijn weekend weer! Tot maandag!