Aanpoten in mei. En parfum.

Vrijdag fietste ik naar Rens en kwam toen langs dit viertal. Het kalfje ziet er op de foto ouder uit dan in het echt. Ze was volgens mij nét geboren. Echt, een beeldschoon kalfje. 

Na de koffie fietste ik door naar de parel aan de weg, hier vlakbij. Daar hebben we een paar weken geleden een natuurparel aangelegd, en de gemeente had er weer takken bij gestort. Die kunnen dan weer op de takkenril worden gelegd.

Dus dat ging ik doen. Met in de mand wat opgekweekte bloemen, om daar ook uit te planten.

Het was best een grote hoop takken. Wel iets meer dan ik had verwacht. Maar het was genoeg om de  hele ril flink op te hogen. Zeker een halve meter is erbij!

Zo'n ril van losse takken zakt natuurlijk in. Dus je kunt er altijd weer takken bij doen. Heel handig.

Om het insectenhotel en de paal zijn malva's en zonnebloemen geplant. Of ze opkomen is nog maar de vraag, want de wilde soorten groeien uiteraard veel sneller. Maar dat is ook prima. Voor insecten zijn die zelfs veel geschikter.

En thuis is de meimaand nu echt volop begonnen. Mei, de maand van het aanpoten! Vanaf nu, tot aan de langste dag, is het elke week een rondje door de tuin heen wieden, om de wilde kruiden vóór te blijven. 

En ondertussen wordt ook alles uitgeplant. Bonen, mais, tomaten, pepers, pompoenen, tomaten,  courgettes, alles gaat de grond in. Officieel mag het pas na de IJsheiligen, maar op Moeskersmoestuin zijn we altijd een weekje vroeger! 😄

En dat wieden, elke week dus. Hoe gaat dat eigenlijk? 

Hoe wied je? Als je een kleine moestuin hebt kun je heel precies werken. Netjes één voor één de plantjes uittrekken die in de weg staan. Mét wortel. 

Maar bij mij op de grote moestuin gaat het wat rigoureuzer. Neem bijvoorbeeld het ene maisvak. Dat is tien bij tien meter, met twaalf rijen mais. Ik kruip over zo'n rij heen, en hark met een klein handharkje eerst tussen de maisplantjes door, en dan links en rechts ervan. Dan heb je de mais al helemaal vrij staan.

En daarna nog met de schoffel tussen de rijen door, ondiep schoffelen. Zo weinig mogelijk verstoren. Maar wel het kweek enzo goed lossnijden, of liever nog, met wortel en al uittrekken en in de sloot gooien.

En doe het vooral met droog weer. Anders schoffel jij een plant om, en achter je rug staat hij meteen weer rechtop! Want het zijn taaie jongens, de wilde kruiden.   

De mais van vorig jaar die zijn buurvrouw en ik nog steeds aan het pellen. Elke maandagochtend pellen we een zak van die kolven, bij de koffie. De eerste keer heb je dan zere duimen, maar het went snel. En dan is er weer twee of drie kilo mais van de kolf. 

De lege kolven kunnen in de bak, als aanmaakhoutjes. Voor in oktober als de kachel weer aan gaat.

Wat óók mei is, zijn die heerlijke bloemengeuren die je nu echt overal ruikt. Stop je neus in een seringenstruik, of snuif eens diep in, langs een meidoornboom of vogelkers. Wat een heerlijke geuren! Echt, toppunt van lente!

Geef mij hier maar een parfum van. Meidoorn en sering!