Och.

on vrijdag 5 april 2019







Mooi kunnen ze zijn he, wolken.

En kijk, het bankje is gered van de brandstapel. Er kwam een plank op, en daarop weer wat van die houttegels, en het kan weer jaren mee. Ik had de kussens er net één tel in gelegd, en hop, Brit lag er!






Het zijn hele oude kussens, want wie heeft er nou nog rood. En het zijn ook hele oude bankjes. Maar ze doen het nog. Grijze kussens waren natuurlijk veel hipper geweest, en mooie loungebanken ook.

Maar, och ...





..... ik vind het wel best zo.

De vrijdag werd gevuld met legio kleine klussen. Zo allemaal van die dingen die je voor de voeten komen. Er stonden nog manden met walnoten van afgelopen herfst, die allang droog zijn natuurlijk, en moesten worden uitgezocht.

En er waren aardappels te poten, en uien. Héél veel uitjes weer.










En na de lunch (gebakken plakken maisbrood, en wortelsoep met blauwe kaas) kwam Wim er aan.

Met de bekende bus!

'Oh maar Wim ik heb geen tijd.' zei ik. 'Er is zoveel te doen, ik kan niet óók nog met die bus lopen!'
'Nou dan doe ik ook wat voor jou.' zei Wim, en trok zijn jas uit en liep naar de stapel houtblokken, die daar lagen te wachten (tot de kabouters ze komen kloven)

'Heb je een bijl?'

Ik gaf Wim een bijl, en ging toen maar verder met uien poten.







Flop flop flop. En kijk.

'Morgenvroeg doe ik de rest!' zei Wim, en daar ging hij weer op de fiets. Hij wordt in augustus tachtig.

Wat een buren heb ik he? Haha, en nu moet ik dus ook met die collectebus lopen, volgende week. Maar och ... dat zien we dan wel weer.

Nog even op kraambezoek bij wéér een nieuw kippebroedseltje. Wat we met al die kuikens gaan doen? Ik weet het echt niet. Ik heb een kippenbeleid van likmevestje.





Ik ben veel te zwak met de kippen. Elke keer als er weer eentje zit te broeden denk ik, hop, eieren weghalen! Maar dat kijkt zo'n kipje zó smekend .... mag ik alsjeblieft mijn eitjes uitbroeden? .... och ... zo'n trots aanstaand moedertje ...

En dan laat ik haar maar weer zitten. En drie weken later, wéér een koppeltje donsjes erbij.

Brit vindt het niks.

'Ik kan zo toch geen orde houden hier met al dat grut!'





Nou, we gaan maar eens richting weekend.

Geen wijntje dit keer op de vrijdagavond, maar een cidertje. De appelprut is na twee weken gisten gezeefd, en heeft een mooie natuur troebele appelcider opgeleverd.

Het bruist licht, en heeft een promillage van iets minder dan bier, schat ik.








Kan ook iets meer zijn

.... maar, och

5 reacties:

Anoniem zei

Ik vind dat rood veel leuker dan al dat grijs. Iedereen heeft alleen nog maar grijs en zwart. Nu overdrijf ik natuurlijk, maar ja, das voor de duidelijkheid...�� Ik houd van kleur in ieder geval.

Willem zei

Echt kleurgevoelig zal mijn zeer kleurgevoelige echtgenoot mij niet noemen met mijn (lichte) vorm van kleurenblindheid. Desondanks vraag ik me af waarom een grijs kussen mooier zou staan op een grijs-verweerd bankje dan een rood exemplaar. Het grijs zou in dit geval eerder als schutkleur te betitelen zijn. Voordeel zou misschien wel geweest zijn dat Brit het kussen niet opgemerkt had en elders was gaan tukken.
Maar ja, je kunt niet alles hebben.

Anoniem zei

Ik vind wst kleur ook veel leuker, levendig en vrolijk.
Wij hebben zelf een nieuw fauteuiltje nodig, zat te denken aan rood of lichtblauw. Wil zelf geen grijze of zwarte meubels. Het weer in Nederland is al vaker grauw en grijs, dat wil ik niet in mijn interieur. Buiten hebben wij oranje-rode kussens op de stoelen, zijn ook al oud maar nog steeds naar onze zin.




Marc Dufraing zei

Schol !!!!!! Laat het smaken

Anoniem zei

Haha, wat een leuke blogs weer van de afgelopen dagen.
Ik ben blij dat je je (harde) werk met ons deelt, het blijft inspiren!