Als het plastic ligt uitspreid om te drogen vind ik dat net lijken op die hele oude reclame .... van die helikopter met dat enorme grote laken erachter ... van Witte Reus was dat dacht ik.
Door zon en wind waait het plastic weer helemaal schoon. Ik wilde het opvouwen net als dat grote spierwitte laken uit de reclame, en het opbergen voor een volgende keer, maar helaas ik was te laat en het gras was al nat van de avonddauw. Het plastic was van onderen weer helemaal vies.
Het ligt nu in een prop. In de hoek. Morgen maar weer opnieuw proberen.
Haha en belangrijker nieuws heb ik niet. Het was een volle maandag, met vanavond een vergadering van de Natuurbescherming, en ik kwam alleen maar even goedenacht zeggen ...
..... morgen wéér een volle dag. Met bijzonder bezoek. Een groep mensen die ik niet ken ....
..... ik verheug me erop!
Tot morgen.
4 reacties:
O, ja die reclame herrinner ik me wel. :-)
Met de geldende weersverwachting had ik het plastic gewoon laten liggen. De zon en wind hadden de bovenkant wel droog geblazen/geschenen en de onderkant was wel nat gebleven omdat plastic eigenlijk alleen maar bestaat bij de gratie van niet-waterdoorlatendheid.
Onze (groot)moeders gebruikten de bleek,-een grasveldje bij de boerderij in mijn geval- om de beddenlakens te drogen en te bleken in de zon, maar lakens zijn wel dampdoorlatend en hebben dus geen hinder van de uitwasemende grond. Plastic daarentegen wel.
Veel succes met je onbekende groep. Vertel je verhaal met dezelfde passie die uit je blogs spreekt.
Toch leuk je 'even' te lezen !
Lie(f)s.
Een reactie posten