Hij nam mij mee op een toer door de buurt. We gingen het hele terrein van onze vereniging bekijken, en alle projecten bij langs, die er zoal geweest zijn de afgelopen decennia.
Het ging eerst van Punthorst naar Staphorst, waar allerlei veldjes en bermen zijn ingezaaid door de vereniging. Wilde bloemen en bijenbloemen vooral. Sommige veldjes zien er prachtig uit, anderen waren minder zo succesvol.
Niet alles lukt. Dat is iets wat je moet accepteren als je een doel wil bereiken.
We waren zo druk aan het praten en alles aan het bekijken dat ik niet veel foto's heb.
Van Staphorst reden we door allerlei velden en akkertjes met veel sloten, naar Zwartewaterklooster. En dat was echt prachtig!! Het is een dorp, een buurtschap, van een boerderij of tien, hooguit, en de tijd heeft er stil gestaan. Het weggetje slingert door het dorp, je rijdt zelfs over de erven van de boerderijen, en het lijkt hier nog jaren 50.
Ik heb een paar foto's van internet erbij gehaald. Om te proberen om de mooie rustieke sfeer weer te geven. Heel graag ga ik hier nog een keer naar toe, met Paul en Brit, om te wandelen door die mooie verstilde omgeving. Echt .... prachtig.
De laatste twee foto's, hierboven, waren weer van een ander piepklein buurtschapje, genaamd Baarlo. Ook zo'n juweel. Aan het water.
Daarna reden we over een dijk langs groene weiden, verder naar Meppel. In het landschap kregen we het over de weidevogels. 'Die zijn er nu niet veel meer,' zei Jan. Tja .... er is nog veel werk te doen voor de vereniging.
Langs Meppel reden we, en we zagen de ooievaarsnesten in het Reestdal, waar de vereniging in het verleden een rol in heeft gespeeld, en de zwaluwwand die gebouwd is, waar zwaluwen in kunnen nestelen.
Ook bij IJhorst, op het land van boer Roorda, wordt een grote zandwal onderhouden door de vereniging, voor de zwaluwen.
En we kwamen langs het prachtige landgoed Dickninge. Het landgoed en de landerijen zijn eigendom van mevrouw Roell, die zelf niet in het grote huis woonde, maar in het kleine tolhuisje in het bos.
Kijk, dat vindt ik nou leuke details. Ik zou ook liever in het knusse tolhuisje wonen dan in die enorme kast.
.
En dan rijden we weer naar huis. Ik ben heel wat wijzer geworden over de omgeving en wat de vereniging zoal gedaan heeft.
En wat er nog allemaal te doen is .... want dat is ook heel wat. Maar het is een mooie omgeving en ik ga hier met plezier aan de slag voor de natuur! Maar vandaag eerst verder met ... onze eigen natuur ...
... zoals de aarbeienbedden waar de aardbeien de regie hebben overgenomen. Ze zijn gaan woekeren, er zijn geen paadjes meer te zien ... en ik geef het maar op met die aardbeien. Ze mogen vanaf nu hun gang gaan. Dit veldje wordt een aardbeien en frambozen Walhalla!
Géén paadjes meer, alleen de randen af en toe terugsnoeien. En de frambozen knippen we elk voorjaar op de grond af. Ze geven dan in de herfst weer vruchten. Lekker makkelijk!
Heerlijk nazomerweer, het hele weekend nog. Ga je ook wat leuks doen? Rondtoeren in je eigen omgeving? Ik kan het van harte aanbevelen! 😊
We waren zo druk aan het praten en alles aan het bekijken dat ik niet veel foto's heb.
Van Staphorst reden we door allerlei velden en akkertjes met veel sloten, naar Zwartewaterklooster. En dat was echt prachtig!! Het is een dorp, een buurtschap, van een boerderij of tien, hooguit, en de tijd heeft er stil gestaan. Het weggetje slingert door het dorp, je rijdt zelfs over de erven van de boerderijen, en het lijkt hier nog jaren 50.
Ik heb een paar foto's van internet erbij gehaald. Om te proberen om de mooie rustieke sfeer weer te geven. Heel graag ga ik hier nog een keer naar toe, met Paul en Brit, om te wandelen door die mooie verstilde omgeving. Echt .... prachtig.
 |
| bron: historische vereniging Hattem |
 |
| bron: historische vereniging Hattem |
De laatste twee foto's, hierboven, waren weer van een ander piepklein buurtschapje, genaamd Baarlo. Ook zo'n juweel. Aan het water.
Daarna reden we over een dijk langs groene weiden, verder naar Meppel. In het landschap kregen we het over de weidevogels. 'Die zijn er nu niet veel meer,' zei Jan. Tja .... er is nog veel werk te doen voor de vereniging.
Langs Meppel reden we, en we zagen de ooievaarsnesten in het Reestdal, waar de vereniging in het verleden een rol in heeft gespeeld, en de zwaluwwand die gebouwd is, waar zwaluwen in kunnen nestelen.
Ook bij IJhorst, op het land van boer Roorda, wordt een grote zandwal onderhouden door de vereniging, voor de zwaluwen.
En we kwamen langs het prachtige landgoed Dickninge. Het landgoed en de landerijen zijn eigendom van mevrouw Roell, die zelf niet in het grote huis woonde, maar in het kleine tolhuisje in het bos.
Kijk, dat vindt ik nou leuke details. Ik zou ook liever in het knusse tolhuisje wonen dan in die enorme kast.
En dan rijden we weer naar huis. Ik ben heel wat wijzer geworden over de omgeving en wat de vereniging zoal gedaan heeft.
En wat er nog allemaal te doen is .... want dat is ook heel wat. Maar het is een mooie omgeving en ik ga hier met plezier aan de slag voor de natuur! Maar vandaag eerst verder met ... onze eigen natuur ...
... zoals de aarbeienbedden waar de aardbeien de regie hebben overgenomen. Ze zijn gaan woekeren, er zijn geen paadjes meer te zien ... en ik geef het maar op met die aardbeien. Ze mogen vanaf nu hun gang gaan. Dit veldje wordt een aardbeien en frambozen Walhalla!
Géén paadjes meer, alleen de randen af en toe terugsnoeien. En de frambozen knippen we elk voorjaar op de grond af. Ze geven dan in de herfst weer vruchten. Lekker makkelijk!
Heerlijk nazomerweer, het hele weekend nog. Ga je ook wat leuks doen? Rondtoeren in je eigen omgeving? Ik kan het van harte aanbevelen! 😊
2 reacties:
Om stil bij te worden...
Alle succes, Clarien ! Hou het minstens zo mooi !
Lie(f)s.
Dat Nederland zulke mooie plekjes heeft, wist ik echt niet! De moeite waard om daar eens te gaan kijken. En wat krijg je mooi werk te doen als voorzitter van de natuurvereniging. Hopelijk weet je veel (jonge) mensen te inspireren. Veel succes gewenst!
Een reactie posten