 |
Je krijgt het echt heel snel in de vingers. En dan is het een fluitje van een cent, om elke dag of óm de dag een vers knapperig brood te bakken. Je doet het tussen de bedrijven door.
Gisteren liet ik al zien hoe je het deeg maakt. Van vers gemalen graan en kruidenzaden. Er gaat vrij veel water in dit brooddeeg, zodat de kleine hoeveelheid gist die je gebruikt hebt goed door het deeg heen kan 'groeien'. De volgende dag heb je dan een mooi gerezen deeg, maar het is eigenlijk te vloeibaar om ermee te werken.
Wat nu? Heel simpel, je voegt er nog een paar handjes meel aan toe. Totdat het iets steviger is, maar niet té. Het moet zeker géén vast en stug deeg zijn. En dan werp je het op een aanrecht dat bestrooid is met meel, bestrooi ook het deeg, en rol de beide zijkanten naar het midden, tot een langwerpige rol, en dan de lange kanten weer naar het midden tot een bol.
Snel werken, met droge handen. Dan gaat het deeg in een bestrooide theedoek in een kom. Nog wat meel eroverheen strooien, en de theedoek eroverheen vouwen.. Klaar alweer. Het mag een tweede keer rijzen.
Als strooimeel gebruikte ik dit keer gekocht meel. Je kunt het uiteraard ook weer zelf maken. Maal dan wat van je granen, en zeef het. Je gebruikt het gezeefde meel als strooimeel. De grove zemelen blijven achter in de zeef, en die kan je weer gebruiken om het brood een mooie korst te geven.
 |
Ondertussen gebeuren er voor ons raam interessante dingen.
De tuinmannen zijn gearriveerd!
En dan is de tuin in no time een grote kaalslag.
Zoals je misschien weet komt hier voor ons huis een fietspad. Tja .... er is wat vertraging met dat fietspad ... maar daar hebben we het niet over. Het komt er. Ooit. En een stuk van onze tuin gaat dan weg.
Dus hebben we vandaag de tuinman. We halen de hele border aan de voorkant alvast weg, daar komt een haagje langs. En Brit moet steeds binnen blijven want de machines sjezen heen en weer. De reden dat ze zo heen en weer sjezen is omdat al het snoeiafval in de paardenbak wordt gedumpt. Ik wil het houden.
En wat we daar dan weer mee gaan doen dat zien we nog wel. Maar er gaat hier geen kruimel organisch materiaal van het erf af. Niet in de groene kliko en niet op een andere manier. Nou ja, alleen via het riool. Een beetje ... 😉
Na een ochtend binnen zijn Brit en ik dat spuugzat en rijden we naar het bos voor een lange wandeling. En daar zie je de herfst zomaar aan komen ....
Kijk, hond op paddenstoel. Helaas stond de focus ingesteld op geen van beide, maar op de eikels op de grond.
Op de terugreis rijden we langs de kringloper voor een paar grote plastic bakken en kratten. Die hebben we veel te weinig. En binnenkort komt er weer fruit. Maar helaas bij de kringloop zijn geen kratten.
Er zijn wel veel andere dingen.
Hebben jullie jezelf ook een limiet gesteld bij het kringloop shoppen? Ik mag geen oude meuk meer kopen van mezelf. Maar zo'n emaille vergiet mag dan weer wel want die gebruiken we oneindig veel. Eerlijk gezegd heb ik er ook al oneindig veel. Nou ja, minstens tien.
Manden voor het fruit. In plaats van kratten. En theedoeken, die heb je ook nooit teveel. En koord voor de rugzakjes. 't Viel mee vond ik. Géén boeken dit keer.
En thuis gaan we verder met het brood.
Het lijken misschien veel stappen maar het is echt allemaal zo gebeurd. Ik hou zelf niet precies de tijden bij, hoelang het gerezen heeft. Dat leer je vanzelf, om dat aan het deeg te zien en te voelen, of het al goed is.
Je kunt beter op je zintuigen vertrouwen dan op vaste rijstijden, want in het ene seizoen rijst het veel sneller dan in het andere. Duw voorzichtig in het deeg. Zit er nog veel veerkracht in? Dan nog even verder laten rijzen.
Verwarm de oven vóór op 240 graden, en zet er een gietijzeren pan in. Zodra die heet is haal je hem eruit, bestrooi met wat meel en werp je deegbol erin. Dat moet je leren, hoe dat voorzichtig moet, zonder dat het teveel indeukt. Maar maak je geen zorgen, dat leer je vanzelf. Als het nog niet helemaal goed gaat rijst het brood ook wel.
De pan gaat met deksel erop in de oven, en na een kwartier haal je het deksel eraf en zet de temperatuur op 200 graden. Na weer een half uurtje kiep je je brood zó uit de pan.
Brood .... uit de tuin. Het blijft een wonder.
De dillezaden erin zijn ook goedgekeurd. Paul zit op dit moment naar de herhaling van de Vuelta te kijken met een dikke homp brood met dik boter. 😊
En dan is de tuin in no time een grote kaalslag.
Zoals je misschien weet komt hier voor ons huis een fietspad. Tja .... er is wat vertraging met dat fietspad ... maar daar hebben we het niet over. Het komt er. Ooit. En een stuk van onze tuin gaat dan weg.
Dus hebben we vandaag de tuinman. We halen de hele border aan de voorkant alvast weg, daar komt een haagje langs. En Brit moet steeds binnen blijven want de machines sjezen heen en weer. De reden dat ze zo heen en weer sjezen is omdat al het snoeiafval in de paardenbak wordt gedumpt. Ik wil het houden.
En wat we daar dan weer mee gaan doen dat zien we nog wel. Maar er gaat hier geen kruimel organisch materiaal van het erf af. Niet in de groene kliko en niet op een andere manier. Nou ja, alleen via het riool. Een beetje ... 😉
Na een ochtend binnen zijn Brit en ik dat spuugzat en rijden we naar het bos voor een lange wandeling. En daar zie je de herfst zomaar aan komen ....
Kijk, hond op paddenstoel. Helaas stond de focus ingesteld op geen van beide, maar op de eikels op de grond.
Op de terugreis rijden we langs de kringloper voor een paar grote plastic bakken en kratten. Die hebben we veel te weinig. En binnenkort komt er weer fruit. Maar helaas bij de kringloop zijn geen kratten.
Er zijn wel veel andere dingen.
Hebben jullie jezelf ook een limiet gesteld bij het kringloop shoppen? Ik mag geen oude meuk meer kopen van mezelf. Maar zo'n emaille vergiet mag dan weer wel want die gebruiken we oneindig veel. Eerlijk gezegd heb ik er ook al oneindig veel. Nou ja, minstens tien.
Manden voor het fruit. In plaats van kratten. En theedoeken, die heb je ook nooit teveel. En koord voor de rugzakjes. 't Viel mee vond ik. Géén boeken dit keer.
En thuis gaan we verder met het brood.
Het lijken misschien veel stappen maar het is echt allemaal zo gebeurd. Ik hou zelf niet precies de tijden bij, hoelang het gerezen heeft. Dat leer je vanzelf, om dat aan het deeg te zien en te voelen, of het al goed is.
Je kunt beter op je zintuigen vertrouwen dan op vaste rijstijden, want in het ene seizoen rijst het veel sneller dan in het andere. Duw voorzichtig in het deeg. Zit er nog veel veerkracht in? Dan nog even verder laten rijzen.
Verwarm de oven vóór op 240 graden, en zet er een gietijzeren pan in. Zodra die heet is haal je hem eruit, bestrooi met wat meel en werp je deegbol erin. Dat moet je leren, hoe dat voorzichtig moet, zonder dat het teveel indeukt. Maar maak je geen zorgen, dat leer je vanzelf. Als het nog niet helemaal goed gaat rijst het brood ook wel.
De pan gaat met deksel erop in de oven, en na een kwartier haal je het deksel eraf en zet de temperatuur op 200 graden. Na weer een half uurtje kiep je je brood zó uit de pan.
Brood .... uit de tuin. Het blijft een wonder.
De dillezaden erin zijn ook goedgekeurd. Paul zit op dit moment naar de herhaling van de Vuelta te kijken met een dikke homp brood met dik boter. 😊
4 reacties:
'k Wil bijschuiven voor zo'n 'echte' boterham !
Leuke foto, Brit op paddenstoel, hahaaa… !
Lie(f)s.
Het is gewoon een pracht van een brood. Hulde!
Oh zo lekker die broodjes 😊
Ik bak ook brood in de gietijzeren pan van mijn schoonmoeder. Niet met graan uit mijn tuin... Zoveel grond heb ik niet. Maar het brood is heerlijk. Ik giet altijd een half kopje water onder in de oven voor wat extra vocht/stoom. Dat geeft een heerlijke korst.
Een reactie posten