Ja maar soms kan je zo aan het filosoferen slaan, en dan zie je ineens overeenkomsten. Ik was weer bezig met de uien. Een groot deel is naar de voedselbank gegaan, maar er was ook nog heel veel in de kapschuur, wat ik nu zo'n beetje moet opruimen, want de timmerman moet daar straks bij.
Dus al die uien in kruiwagens en kratten gedaan, en ik ben maar een dagje gaan uien pellen.
Dat is een mooi rustig werkje, waarbij je naar de koeien kan staren, en een beetje kan mijmeren.
Die uien zien er aan de buitenkant allemaal heel verschillend uit. Allemaal schilletjes zitten erom. Met allerlei kleuren en vlekken en grote of kleine wortels en grote of kleine stengels. Geen twéé zijn er gelijk.
Maar dan ga je ze afpellen. Want een schone ui is beter te bewaren. En dan zie je ineens dat onder die laag van gedroogde schillen de uien eigenlijk heel veel op elkaar lijken.
Aan de binnenkant zijn ze mooi wit, stevig, en glad. Allemaal. Op een enkele verrotte na dan.
In mijn leven heb ik op veel verschillende plekken gewoond. Allereerst in een Gronings dorp, daarna op de campus van Nijenrode, toen in een sjofele buurt in Amsterdam, tussendoor een half jaar in Amerika, toen wéér in een sjofele buurt in Amsterdam, toen in een karig buurtje in Hilversum, vervolgens in het luxe Spiegelkwartier van Bussum....
...... en nu in Punthorst.
En op al die plekken ontmoet je ontzettend verschillende mensen. Zou je denken.
Maar het valt mee. Het lijkt maar zo. De buitenkant, dat zijn de omstandigheden en de prikkels. Die zijn verschillend. Waardoor mensen verschillende keuzes maken. Maar van binnen .... zit bij bijna iedereen die ik gekend heb een witte en stevige kern. De meeste mensen zijn goed. Willen goeie dingen doen.
En die enkele rotte? Eerlijk gezegd .... ik ben nog nooit een echt 'rot' mens tegengekomen.
Nou tot zover de filosofie. We kijken even bij de verbouwing. Er wordt een stevige fundering gelegd onder de nieuwe buitenmuur waar ook de toegangsdeur komt.
Daar moet dan weer een diepe geul voor worden gegraven. En met stenen en ijzeren staven wordt het gestut. Alles waterpas natuurlijk.
Ik loop verder, want ik wilde weer es een brood bakken. En dan zo puur mogelijk. Dus met onze eigen granen. En ook wat zaden. Het leuke is als je je eigen meel maalt, dat je er van alles door kan doen. Dat verbetert de smaak en maakt het brood ook veelzijdiger.
Ik nam vandaag half rogge, half tarwe, en een handvol dillezaad. Dat smaakt een beetje zoals kummel, wat in Duitsland vaak meegebakken wordt in brood.
Je ziet hier onder mijn tarwezaad, daar zitten nog wat velletjes in. Die kreeg ik er niet uit. Dus die malen we gewoon mee. Wat maakt het uit. Het zijn gewoon vezels.
Brood bakken, zo puur mogelijk, met echte hele granen en weinig gist, dat is simpel te maken maar je moet wel even wat eerder beginnen.
Maak een deeg van 500 gram zelf gemalen graan (graan is vrij goedkoop, veel verser dan volkorenmeel, en in de natuurwinkels te krijgen, of bestel een grotere hoeveelheid online) en roer er een halve theelepel gist en een hele theelepel zout door, en daarna 450 ml water.
Als je hebt, wat dillezaden mee malen, of koriander, of kies maar. En dat roer je goed door en laat een etmaal staan. Morgen verder.
En dan was er nog het verzoek van Karin. Zo leuk bedacht! Zij heeft een trui en een 't shirt die allebei te kort zijn, en of er een combinatie van gemaakt kan worden. Was de vraag. Ik ermee naar Renske natuurlijk want die kan zoiets.
Of, zoals Karin app-te, toen ze de foto zag .... dat is mooi en goed gedaan!!
In de reacties werd ik gewezen op nóg een overeenkomst, de laagjestrui ... een trui als een ui! (wat ook een leuk titel was geweest! :)
7 reacties:
Ik vind het een prachtige vergelijking, een ui is net een mens ;) Om te janken is het! Groetjes
Zelfs onze kledij... -> laagjes...
Mmm... lekker !
Kunstenaar, met naald en draad !
Lie(f)s.
Gos, je zette me wel op het verkeerde been met je laagjes. Ik dacht echt eerst aan kleding, die je over elkaar draagt en dan aan- of uittrekt naar gelang de temperatuur. Geeft niet, hoor. Ik kan nu nooit meer naar mensen kijken zonder aan uien te denken :-)
hahahaha ja dat is ook een mooie vergelijking!
door die trui natuurlijk. Ha dat had ik nog niet gecombineerd. :)) Ik zet het er nog even onder!
Ik dacht ook eerst dat de vergelijking met de uien over laagjes kleding ging. :-)
Maar zeker een mooie filosofie over die uien. Vooral dat de meeste -misschien alle- mensen gewoon goed willen doen. Ik ben ervan overtuigd dat dat waar is, maar jammer genoeg wordt dat in onze maatschappij snel al naïef gezien. Blijkbaar is cynisch zijn de norm.
Wat een creatieve oplossing met die trui en dat shirt! Ik heb ook nog een shirt liggen (gewoon uit de winkel) die uit twee lagen lijkt te bestaan, alsof er nog een shirt onder zit. Maar dit is leuker omdat zo kleding gered kan worden.
De spijker op zijn kop Jacqueline!
Het is misschien 'cooler' om cynisch te zijn dan om naïef te zijn, maar naïeve mensen zijn meestal blijer dan cynische mensen. Nou, dan maar niet cool. :))
Mooie mijmeringen over de uien... (ajuien zoals we hier in Vlaanderen zeggen).
Wat heerlijk, brood kunnen bakken (en eten) van eigen geoogste granen. Goed brood, dat mis ik het allermeeste sedert ik door coeliakie glutenvrij moet eten.
Een reactie posten