Paasvuur.

on maandag 17 april 2017





Waar beginnen we? Bij de accordionist? Of bij het bezoek? Of bij het paasvuur, symbool van vruchtbaarheid, van licht en leven. Hier op het platteland stikt het van de paasvuren!!

Nou laat ik beginnen bij vanochtend héél vroeg. Om half zes reed ik met Anke naar Schiphol. Verbazend hoeveel verkeer er dan al is op onze snelwegen!

Anke gaat tien weken naar Zuid Afrika voor een studentenproject. Goed voor haar, mooie uitdaging ... jaja allemaal goed en wel maar als moeder denk je stiekum toch ... pfffff het is daar niet rustig, in Zuid Afrika. Ik wou dat die tien weken om waren en ik haar weer veilig en wel hier bij me had! (stiekum dan he?)

Wat is de A1 trouwens verbeterd!! Vijfbaans, zesbaans, toe maar! Ben je eventjes weg (naar Punthorst) en de hele infrastructuur van de Randstad heeft een facelift gekregen!

Wat ik het leukste vond, is dat er vanaf Schiphol bewegwijzerd is ..... naar Groningen!! 😊😊






Terug thuis, om 09.00.

Ik ga nog een paar uurtjes spitten. Het allerlaatste vak, dat van de vruchtgewassen, is aan de beurt. Allereerst een emmertje koemestkorrels uitstrooien. En onmiddellijk komen alle schapen en geiten aanrennen want die horen dat gerammel en denken dat ze brokken krijgen.

Nee schapen en geiten. Het is niet voor jullie.






En verder zijn we erg in trek dit weekend.

Ja als je naar het platteland verhuist ben je ineens een attractie. Als het mooi weer is, of het is Paasweekend of Pinksterweekend of Hemelvaart of wat dan ook, dan denkt men, komaan we gaan es langs.

Gelukkig komt 'men' niet met lege handen, want ze weten zo onderhand wel dat ik nog niet zo best bevoorraad ben qua gebak en chips en dat soort dingen.



 




Vrijdag begint de bezoekersinvasie en het gaat door tot maandagavond. Super gezellig! Wel bijzonder dat je eerst moet verhuizen en dan ineens alles en iedereen op bezoek krijgt! :D

De familie, de schoonfamilie, en vrienden met kinderen die in de buurt logeren bij de boer. Het is nog wel een beetje koud, bij de boer, dus we stoken de kachel op en de hele familie komt weer op temperatuur.











Over vuur gesproken!

Vanavond werd de snoeibult van de Zonnehorst in de brand gestoken. Dat gebeurt elk jaar en dit jaar waren wij er dus ook bij. Ik heb nog nooit een paasvuur gezien dus ... goed kijken.

Met neme een bult snoeitakken, en een stapel kratten en kistjes en wat je aan hout hebt liggen. En men neme één pyromaantje ....







..... en wat toeschouwers, en een accordionist, en een ondergaande zon .....







Heel simpel. Niks bijzonders. En toch is het mooi, met wat buren en vrienden een vuurtje stoken. Naar de vlammen kijken, praten, liedje zingen .... hoe simpel kan het zijn.

Ik geniet enorm van deze dingen. Daar kan toch geen festival tegenop?

Nou ja ... het weer werkte niet helemaal mee. Bui naar bui kwam langs. Na de derde bui zijn Jessica en ik gaan schuilen in in het geitenhok. Wat ook weer z'n charme had.






Dan zit je omringd door warme schapen en geiten in zo'n hok. Dat heeft wel iets. Met z'n allen schuilen voor een bui ... dat verbroedert. De geiten kropen zowat bij ons op schoot.

Na de bui liepen we terug naar het vuur, waar de accordionist weer zat te spelen en er liedjes werden gezongen.






Een mooi vuur, lieve mensen, nieuwe vrienden, er schiet dan zomaar een straal vuur door je hart!!

Ik hoop dat je ook een mooi Paasweekend hebt gehad. Tot morgen, dan moet er weer een hoop gebeuren!




0 reacties: