Modeshow.

De stal is nog steeds niet af.

Elke keer een klein stukje, en dan is er weer wat waardoor ik moet stoppen. Of het materiaal is er niet. Het is namelijk zo dat ik probeer om alles te maken van spullen die hier al liggen. Zoals zo'n paal hierboven. Weet je wat dat is? Dat is een deel van het oude dak, van de paardenstal.

Toen we een nieuw dak kregen bleven een aantal stukken van de draagbalken over. Ik wilde ze bewaren voor kachelhout, maar we waren ze vergeten en ze stonden in een hoekje op de hooizolder te verkommeren.

En nu kon ik van 't weekend niet verder, omdat ik géén tweede paal kon vinden voor het hek. Tot ik dit terugvond! Echt mooie sterke palen zijn het!

De tweede paal komt nét buiten de stal. Zodat ik niet weer met die tegels zit. Gewoon in de grond graven dus. Als de paal in het gat gaat, laat ik wat stenen zakken langs weerszijden. Ter versteviging. Ooit van Jan geleerd.

En dan weer dat gedoe met water en zand en zand en water, enzovoorts. Nou de tweede paal staat ook.

De kippen hebben het afgelopen half jaar een groot deel van de water-werende drempel afgegraven. Die drempel is voor een groot deel opgebouwd uit stal afval, mest enzo, en zit tjokvol met wormen. Dus die kippen graven en graven en ondermijnen die hele drempel.

Dus daar moest ook nog een nieuwe drempel komen. Rondom. Van zand dit keer, en niet van mest. Met een paar stevige palen erin. Nou je ziet het, het einde is nog niet in zicht.

Dan eventjes heel wat anders.

Vanmiddag moest ik naar Zwolle. Lieke gaat een weekje fietsen met vriendinnen, en ik zou mijn fiets naar haar toe brengen naar het station. En toen ik daar toch was bedacht ik me dat mijn daagse goed wel heel hard aan het slijten is. Mijn broeken hebben bijna allemaal lappen. En veel truien en shirts zijn ook zo gaar als wat.

Leuk hoor, shoppen bij de grote kringloper in Zwolle. Want ik heb me voorgenomen om kleding ook zoveel mogelijk tweedehands te kopen. Het is gewoon even een knop omzetten. Dus, géén nieuwste mode en felle kleurtjes uit overvolle rekken in gezellige winkels waar je koffie krijgt.

Maar zoeken en speuren in overvolle rekken met ... tja .... soms wel wat vage spullen ... en soms ook een wat muf geurtje ....  tot ineens ... BINGO!! Een perfect passende Tommy Hilfiger jeans!

Het gaat natuurlijk niet alleen om het geld. Ik wil de middenstand best helpen door hun spullen te kopen. Maar als ik dan denk aan AL die spullen die er al zijn, en die 'over' zijn, en die iedereen weer wegdoet ... waarom dan nieuwe spullen kopen? Dan komt er nóg meer spul in de wereld.

En, eerlijk is eerlijk, het is ook echt leuk, dat speuren. En dan ineens wat vinden! Tussen de meuk is er altijd wel iets net héél leuk! Ik vond vier shirts, alles katoen en deze hieronder zelfs van 100% linnen, en een trui en een spijkerbroek. En was nog geen dertig euro kwijt.

Jurken en rokjes zag ik ook veel, en heel leuk ook, maar die heb ik nog zát. Dat is geen werkkleding dus dat slijt amper. 😊

Bon. Nog even langs de tuin. Waar Brit en ik een deel van het roggeveldje hebben belegd met een laag karton. Dat deel ga ik dit jaar niet meer inzaaien, en dus mag het slapen. Eerst ging er een laag compost op, toen een paar frisse regenbuien, en nu dat karton.

Het probleem met karton is alleen dat het steeds wegwaait. Zelfs al maak je het nat. Het waait ook zó weer droog. Dus ik gooi alles aan stenen en palen erop wat ik over heb.

Dit muurtje wilde ik ook gebruiken maar het wemelde tussen de stenen van de insecten. Dus maar niet.

Wat een rommeltje he? Maar dat is maar tijdelijk. Na een tijdje verweert alles en dan wordt het allemaal groenig en grijzig. En als je na een half jaar dat spul eraf haalt, voorzover het niet vergaan is, heb je prachtig gevoede en werkbare grond. Met amper kweek en ander onkruid.

In de oogstmand vanavond zat onder anderen palmkool blad.

Ik gebruik dat vaak in plaats van boerenkoolblad, omdat het bijna hetzelfde smaakt en veel makkelijk is om schoon te maken en fijn te snijden.

Vanavond belde Wim.

'Mis je ook een kalf?' vroeg hij
'Ehm nee dacht het niet.'
'Nou kijk maar eens door het raam.'

En ja hoor Buurtje was weer over het draad gesprongen. Hóé hoog ik het ook maak, zij komt er overheen. Met gemak. Ik denk dat ik met haar maar springconcoursen ga doen. We winnen alles!

En ik zag ineens hoe mooi de lucht was! Echt prachtig. Nog steeds háást geen strepen. Terwijl iedereen allang weer naar Spanje en weet ik waarheen mag. Maar de mensen blijven misschien toch liever thuis? Om van die mooie Hollandse luchten te genieten?

Oost west thuis best! 😊