De lijst van vandaag:
1. Maisstengels van het land halen, compost op die bedden, omspitten.
2. Bonen dito.
3. Kippenhok plus koeienstal uitmesten.
4. Ramen lappen (nu echt)
Maar het regende. Dus, ging dit alles niet door. Ramen lap je niet als het regent, zonde van je tijd. En op het land werk je ook niet als het regent, want is niet goed voor de bodem.
Dus ... niks te doen? Welnee. Er dringen altijd meteen andere dingen naar voren. Ik begon met een heel easy peasy klusje, namelijk de appelazijn zeven, en hem laten 'klaren' (de rommel laten bezinken) in een van de mooie flessen die ik ooit kreeg van Leo en Gonnie.
Daarna meteen een nieuwe appelazijn opgezet, en de appelpitten zijn gezaaid.
Meteen toen we hier kwamen wonen, hebben we fruitbomen geplant. Dat moet je eigenlijk als eerste doen, als je bent verhuisd, boompjes planten. Groente groeit snel genoeg, maar fruit heeft tijd nodig.
Boompjes kun je kopen, in alle prijsklassen. Meestal ge-ent, dan weet je zeker wat voor ras je krijgt. Zelf vind ik het leuk om daarnaast ook bomen zelf op te kweken. Je krijgt dan vaak sterke bomen, en het ras is een verrassing.
Het kost wel geduld. Hierboven zie je een appelboom van twee jaar oud. Als je sneller fruit wil hebben kun je beter stekken nemen. Dat kun je met bijna alle fruitstruiken doen. Op het www staat uitgebreid omschreven hoe dat moet, enten en stekken nemen.
Maar ik heb er zelf ook ooit een blogpostje over geschreven.
En nu we toch in de kas zijn, kijken we hier eens rond. Hoe gaat het in de kas, in oktober? Zoals je ziet zijn de tomatenplanten nog goed gezond. Wel is het zo dat als de temperatuur 's nachts onder de tien graden daalt, dat de tomaten dan niet meer afrijpen. Dan kun je ze beter in huis leggen.
Ik laat ze nog even hangen ... aan de plant rijpen ze toch het beste af, met de minste kans op solanine en andere giftige stoffen die in onrijpe tomaten zitten.
.... en de paprika's .... daarmee was ik te laat.
Ik heb ze te laat opgekweekt, en nu, in oktober, komen er ineens allemaal nog vruchten aan, die natuurlijk niet meer afrijpen. Volgend jaar éérder zaaien!
En daar .... vanuit de kas .... zag ik ineens onze drie schattige kleine poesjes, die als gehaaide tijgers bij het kippenhok rondslopen en naar de jonge kuikentjes loerden. Slik.
Géén tijd voor een foto daarvan. Maar meteen ingrijpen! De katten naar zolder, en een nieuw stuk aan het kippenhok bouwen waar de kuikens niet uit en de katten niet in kunnen. En dat duurde de rest van de dag. Want ... hoe gaat dat?
Eerst moest die oude konijnenren uit de paardenbak. Maar daar groeiden allemaal pompoenen op en overheen en doorheen. Dus eerst als een haas pompoenen oogsten.
Toen dat hok over de rand gekieperd, en die viel in stukken. Dus, repareren.
Toen wilde ik de twee moeders met hun elf kuikentjes voorzichtig verplaatsen naar een tijdelijk hok, maar toen ging Brit zich ermee bemoeien, en liep er van schrik één kuikentje weg, en kroop achter het grote kippenhok.
Brit binnen opsluiten. Terug. Kuiken proberen te vangen, maar die kier is maar tien centimeter breed, en het kuiken wilde er niet uit komen. Echt, hij was niet te krijgen. Drie dagen oud, en wa-ter-vlug. Wat nu? Laten zitten? Maar de katten dan?
Uiteindelijk heb ik maar een andere kip gepakt, het meest moederlijke type, en voor die kier gezet. Dat kuiken piepte als een gek, en wat denk je? Ma kip ging de kier in en ging op het kuiken zitten! En nu zijn ze eruit en nu zijn ze nog steeds bij elkaar. Wonderlijk toch, zo'n kippe-adoptie.
En nu is er een stevig kinderdagverblijf voor de kippen. Inclusief buitenwering tegen vossen enzo, in de vorm van ingegraven gaas. Het kostte wel de hele dag. Inclusief kuiken vangen.
In het binnenhok zijn twee kistjes met schoon hooi gezet, en ik hoop dat de twee moeders zonder ruzie en met een nette onderlinge verdeling van de tien kuikens, zich daar gaan nestelen.
Najaarskuikens moet je goed beschermen. Anders zijn ze voor de wilde
Bijzonder is het ..... je ziet je katjes zelf door een roze bril, het zijn zulke lieve beestjes. Zo pluizig en knuffelig.
Maar voor de kippen, zijn onze schattige katjes gewoon wilde rovers.
En nu moet je je ene dier tegen je andere dier beschermen. Dat is wennen. Bekkie keek nooit om naar die kuikens.
Ja ze houden je wel bezig, de dieren.
Maar goed dat het regende. En dat die klussenlijst niet doorging. Anders hadden die lieve pluizige katjes ..... misschien wel elf van die schattige donzige donsjes ...... 😱
Maar goed. Eind goed al goed!😊
4 reacties:
Ja, jonge katten moeten het jagen ook leren, maar als de kloek niet echt reageert op de rondsluipende katjes, dan schijnt ze hun jachtkunsten niet hoog aan te slaan, want ik herinner me zeer agressieve kloeken als hun kroost gevaar liep. Bij de boerderij uit mijn kindertijd liepen altijd een twintigtal katten van alle leeftijdsgroepen rond, maar we verloren zelden aan een kat een kuikentje. Als we de kuikens tijdig konden vangen gingen ze een tijdje in een afgedekte ren, maar vooral ter bescherming tegen eksters. Kraaien, solitair levende vogels, waagden zich niet te dicht bij huizen en roeken, kolonievogels bij uitstek, waren er in niet bij ons in de buurt en kauwtjes evenmin.
Het is inderdaad een leuk werkje om op een onderstam van een zaailing een vruchtdragende scheut te enten. Al moet ik zeggen dat de zaailing door te laten groeien ook verrassende vruchten kan geven. Voordeel daarvan is o.a. dat je ze exotische namen geven kunt en dat je de enige bent die dat 'ras' heeft. Jammere eraan is dat het een tiental jaren duurt eer je er vruchten van hebt. Maar ook dat heeft weer een zonzijde; als de vruchten niet te eten zijn heb je in ieder geval hout om op te stoken in de kachel.
Altijd druk bij jou, Clarien, en vaak spannend...
'k Wil 't niet dromen, dat die lieve pluizige katjes...
Lie(f)s.
Aha Willem, wat een opluchting. Ik dacht echt dat katten kuikens aten. Maar ik heb Bekkie dat inderdaad nooit zien doen. Alleen muizen eet ze, en een enkele jonge vogel, uit een van de vele nesten op de hooizolder.
Ja aan kraaien en eksters zijn we ook al heel wat kuikens kwijt geraakt. Nou, en die kunnen er ook niet meer bij, nu. :)
Wat denk jij slecht over de schattige haarballetjes.... ze wilden echt heus alleen maar spelen met de kuikentjes, hoor.
Lijstjes, hou op..... ik zit er net weer een paar te fabrieken. Toch het enige wat je kunt doen om niet helemaal te verchaotiseren. :-)
Een reactie posten