Binnen en buiten.

Vanmorgen zat ik eerst een paar uur achter de laptop.

Gelukkig miezerde het toch, dus was het nou ook weer niet zó erg. Ik wilde een verslag maken van een gesprek dat we gisteren hadden met twee heren van Staatsbosbeheer.

We hadden het onder anderen over het Zwarte Dennenbos, dat hier vlakbij ligt, en waar wij vanuit de Natuurvereniging wat vragen over hadden. Over het kappen enzo. En daar kregen we heel uitgebreid antwoord op. Belangrijk dus om dat goed te onthouden en meteen goed op te schrijven.

Maar toen brak ineens de zon door en was ik zo gaar als boter en zijn Brit en ik heerlijk .....

...... een heel eind gaan wandelen. Het land was nat, vooral in de waterbergingen, dus elke stap ging van splats splats.

Heerlijk, tot je enkels door het water. En mooi was het weer!

Brit was vooral geïnteresseerd in het stukje terrein, dat we twee jaar geleden hebben laten verwilderen, vlak naast ons weiland. Daar stikt het van de muizen en allerlei andere zoogdiertjes.

Ze kan uren bij zo'n gat staan, en wachten, en graven. Af en toe vangt ze ook es iets. Maar meestal niks.

Daarna was er nog wat tuinwerk.

Ergens in een hoek stonden wat doorgeschoten kolen, ik meende dat het Chinese kolen waren. Hoe dan ook, ik heb de stengels geplukt, en op kranten gelegd. Meteen zie je al de zaden eruit rollen.

Zo kom je aan je nieuwe zaden voor volgend jaar! Maar deze zaden wil ik ook nú alvast gaan zaaien, in de kas. Dan hebben we straks lekker vers winter-groen. Alleen ..... is er in de kas nog geen plek! De tomaten blijven maar volhouden!

Om de kas heen was het een drukte van belang, vanmiddag. Ik was daar dus zelf aan het scharrelen. En Billie en Bossie liepen daar ook rond. Die zijn zéér geïnteresseerd in de kippen.

Er zijn weer een paar hennen met kuikens, en die twee die ik in een ren had gestopt, daar is er ééntje van alweer op vrije voeten, inclusief drie kuikens. Dus, oppassen geblazen!

Maar de kippen storen zich niet zo aan de katten dus zal ik dat ook maar niet doen.

Onkruid wieden? Nee hoor, doe ik niet meer. Het onkruid mag mee in de pluk, want het is allemaal eetbaar spul. Verder staat hier nog wat spinazie en radijs en rucola en raapsteel. Allemaal prima voor een najaarssalade.

Ook wat kleine courgettes zijn er nog. Want er zijn óók nog bijen!

En dan moeten dier en mens weer gevoed worden. Dat gaat altijd door, elke dag opnieuw. En elke dag opnieuw hoef ik nergens over na te denken of iets te verzinnen. Dat doet de tuin voor mij! 😊

Zoals je misschien weet is de pot bij ons altijd erg eenvoudig. Ik kook met wat er meekomt uit de tuin. Om het toch een bijzonder accentje te geven, rooster ik vaak wat kruiden of zaden mee, door de olie, waar alles in geroerbakt wordt.

Zo ging er vandaag in de hete boter (voor de vis) een handje dillezaad, wat mosterdzaad (zaad van de Chinese kool), en wat geperste knoflook. Dat rooster je mee, en dat geeft een heerlijke smaak aan het hele gerecht. De vis is ingewreven met verse bouillonpasta, en vervolgens door wat gemalen rogge gewenteld, voor een lekker bruin korstje.

En als salade namen we de radijsjes, in plakjes gesneden, met tomaat, en een schep zelfgemaakte mayonaise.

Dus, behalve de vis en de rijst, allemaal tuin weer! 😊😋