Water.

 



Afgezien van die ene bui vorige week, hebben wij hier in Overijssel tot nu toe een zéér droge zomer. Wat ben ik blij met die brede vaart, langs ons huis.

Nou moet ik zeggen dat dat géén toeval is. Toen wij naar boerderijtjes keken, keek ik ook naar water. Want met een moestuin heb je altijd water nodig. Dat was voor ons echt een voorwaarde, een sloot in de buurt.

Maar dan heb je zo'n sloot, hoe krijg je het dan op je land?

Putten? Met emmertjes? Eén voor één?

Nah, tuurlijk niet. Dat is leuk voor een uithoek, voor een paar losse boompjes, maar niet voor een grote tuin.

Dus zodoende ben ik nu al dagen met die pomp in de weer. Zoals jullie weten. 😊  We hebben inmiddels de onderdelen in huis om een nieuwe aanvoerslang te maken, en ik wil de pomp meteen dichter bij de moestuin hebben.

Kom, we gaan aan de slag. Loop maar mee.

De haspel kan helemaal uitgerold worden tot dit punt, dus stroom hebben we. Niet onbelangrijk.

Dan. Hoe zetten we de onderdelen aan elkaar?

Hierboven zie je een aansluiting die wél paste, maar die niet strak vast zat. Dan kan er lucht bijkomen en dan werkt een pomp niet, weet ik uit ondervinding.

(Het is altijd handig als je eerst dingen fout hebt gedaan want dan onthou je dat! :)

Dat kan je verhelpen, door om de smalle buis een stukje van dat dunne witte tape te wikkelen. Ik weet niet meer hoe het heet. Maar 't is erg handig spul. Dan zit het namelijk wél strak vast.

Goed. De nieuwe aanvoerslang zit nu vast aan de pomp. En dan?

Dan moet je het andere uiteinde, wat in het water gaat, nog fixen. Daar moet een filter komen. Anders krijg je zand en modder en rietslierten in je pomp.

Het filter vastmaken aan de slang. Eerst moet dat plastic buisje in de slang worden geduwd. En dat lukte niet best. Duwen duwen, moet het wel zo? Toen Hendrik dat deed leek het zo makkelijk. Maar die heeft ook van die smidshanden. Met smidskracht. 👊👊👊

Uiteindelijk zit hij er een eindje in. Dan moet daar een klem omheen. Anders loop je kans dat je dure filter losraakt en voor eeuwig naar de bodem zakt.

Zo'n klem he ..... wel es geprobeerd?

Je hebt er DRIE handen voor nodig! En ik had er maar twee bij me!

Maar ook hier, na lang prutsen ging de bout door de twee moeren heen en kon ik hem vastdraaien. De tang had ik wel bij me, en óók nog de goeie maat. Maar het leek wel alsof de klem te groot was.

Toen hij vast zat zag het er zó uit ...... wat volgens mij niet zo hoort .....

Het is allemaal bedacht door de medewerker van de winkel dus het zal wel goed zijn. Het zit in elk geval heel strak vast.

Dan dat uiteinde met een Grote Zwaai het water in gooien ...... zo vér mogelijk ...... dan de slang en de pomp met water vullen ..... stekker erin ....... en ......

Yes Yes Yes!!!!!! Hij doet het weer! De heren Q en Q sproeien uit alle macht, en met een uurtje is het eerste bed heel mooi beregend, en herstellen zich de zielige en naar water smachtende bieten, wortels en uien.

Maar dan.

Gaat Q1 kapot.

Goed, kan gebeuren. Dan doen we alles wel met Q2. Gewoon, wat vaker verplaatsen.

Maar dan gaat ook Q2 kapot.

AAAAAAAAAARCH!!!!!

Daar word je toch gek van?

De mais staat te smachten om water. De pompoenen en de bonen hangen zielig en slap neer. En op Buienradar had ik net gezien dat de regen toch nog maar eventjes eerst ergens anders heen gaat.

Nou. Gaan we weer. Naar firma Boer in Staphorst dit keer. Om te zien of zij een oplossing wisten. En overigens was het al half vijf en waren alle andere winkels al dicht. Die meneer was erg aardig en nam er uitgebreid de tijd voor. Hij bekeek mijn foto's en zei:

'Je hebt een hele goeie pomp. Niks mis mee. Verbindingen en alles zijn ook prima. Alleen moet je óók nog een filter hebben tussen je pomp en de aanvoerslang. Want al het fijne vuil komt door je slootfilter heen, en daarvan gaan Q en Q kapot. Die zijn erg kwetsbaar.'

Nou, vriendelijk bedankt meneer Boer. En met een extra filter ging ik weer naar huis. En ook met een tip om Q en Q misschien weer schoon te krijgen.

De mais stond al reikbladerend te wachten en vroeg .... met schorre stem .... én .... gelukt?

Ja. Maar ik ging niet meer prutsen. Dat komt later wel. Ik heb gewoon de hele lange slang aan de pomp gekoppeld en ben daarmee door de bedden gelopen, tussen de mais door (ze gingen zelfs voor me opzij) en heb de grond overal goed nat gemaakt. Kletsnat.

Na een uur zag alles er als herboren uit.

Pfffffjoei .... lang verhaal he?

Het is ook voor mezelf. Ik heb in mijn a-technische brein geen vakjes voor dit soort dingen, dus sla ik dat allemaal hier op, op het blog. En misschien hebben jullie er - ooit - ook wat aan. 😊 


🐱🐱🐱🐱🐱

En we eindigen ..... met iets zachts .... en bontigs ....

De katjes. Zó lief. Doen niks als slapen en drinken. En geen druppie water nodig ... alleen maar mama!

Dag hoor. Tot maandag! 🌸🌸🌸