De wereld zit tjokvol goeie mensen!

on vrijdag 10 november 2017





Hoe bewaar je appels?

In een enorme plaattaart! Daar gingen wel twintig appels in. Maar ... de rest?

Gisteren heb ik appels in papier gerold. Een stuk of tweehonderd. Zo kun je ze bewaren, had ik ergens gelezen. Die kratten met ingepakte appels staan nu in de koelcel. Zou het lukken?





En dan al die oogst-tafels opruimen. Eigenlijk zijn het helemaal geen tafels. Het zijn gewoon oude deuren op wiebelige krukjes. Een groot deel van de oogst heeft hier te drogen gelegen. Nu moet dat allemaal weg, ik ben het zat.

En de auto wil ook wel weer eens onder dak staan.








En toen ... visite!

Het was open huis op de farm. Eerst kwam Ellen langs met boeken. Toen kwam Ankie die meteen een mesje pakte en hielp met de appels schillen. En toen kwam afdeling Bussum langs en die bleef logeren!

De ene dag zie je geen kip, de andere dag krioelt het ervan! 😊😊  Maar heel gezellig!







En vanuit Bussum kwamen dus die vele vele rugzakken, allemaal voor in de schoenendozen. Met veel liefde zijn ze stuk voor stuk gemaakt. Door vele zorgzame handen!!

Bij elke tas denk je ... daar loopt straks een kind mee te huppelen, die mooie spullen heeft gekregen in een schoenendoos ... die daardoor naar school kan met knappe spullen ... en die óók nog een rugtasje heeft om het in op te bergen. Daar kan je echt blij van worden!

Tasjes passen, er zitten zulke leuke stoffen tussen.





Helaas moet ik meteen weer weg. Paul was gaan racefietsen en was een paar keer lekgereden. Hij belde vanuit Wezep en ik ging hem maar even halen. Natuurlijk op heen en terugreis in een dikke file.

Nee he, dacht ik, mijn logees, de taart, het eten .... pffft hoe moet dat nu weer.

Maar toen we thuiskwamen was het huis gezellig gemaakt en de appeltaart gebakken. Oja, dat zijn echt Nic en Petra, doortastend en kordaat. Er brandden wel twintig kaarsen. En de taart was nog mooi ook! Zelf maak ik altijd simpele kruimeltaart, maar deze had reepjes deeg en zelfs een bloem!

nou ja ik geloof dat het een bloem is ðŸ˜ŠðŸ˜Š






Dat was dus gisteren.

Vandaag bliefden de dames voor ontbijt hetzelfde wat ik altijd eet. Roggepap.

'Weten jullie dat zeker?' vroeg ik. Ja dat wisten ze zeker. Dus maal ik extra rogge. Voor drie personen. Grappig, normaal wil niemand roggepap. De naam schrikt af, denk af. Terwijl het zoooo lekker is.



 


We hadden grote plannen. Dit bezoek was een verjaardagscadeau voor Petra, en we zouden naar De Fundatie, het museum in Zwolle, en daarna koffiedrinken en de stad bekijken.

Maar het regent. En we zitten gezellig op de bank. Met appeltaart. En we besluiten om niet naar Zwolle te gaan, maar om te gaan kringloopshoppen in de buurt. Nieuwe stof zoeken voor de rugzakken. Want alle leuke stofjes zijn op.

Stof?








Servies kijken is ook leuk.

En gereedschap, daar vind je soms de meest handige dingen die je nét nodig had. Vaak stokoud maar onverwoestbaar.






Nou, weinig stoffen gevonden. Maar wel andere handige dingen. Er was veel Tupperware wat heel handig is met al die voorraden. En van die lange katoenen stroken waar je hengsels en koordjes van kan maken voor de rugzakken.






En dan gaan de logees weer weg.

Met volle tassen waren ze gekomen, en met wat dozen met Moeskers Moestuin oogst gaan ze naar huis. Een hele mooie ruil!





Vanavond nog wat emails beantwoorden. Er waren twee opvallende ....

.... de eerste was een verzoek, van een imker, die vroeg om wat zaden van de Afrikaan die ik laatst liet zien. Hij had gezien dat het de enkelvoudige Afrikaan was, die veel beter voor bijen is dan de dubbele, die je vaak in de winkel koopt. Daar kunnen ze niet goed bij de honing komen.

Dus heb ik zaden opgestuurd. Wil je die ook hebben, stuur me dan je adres. Hoe meer van die enkelvoudige bloemen ... hoe beter voor de bijen!





... en het tweede opvallende emailtje was van Annie. Zij heeft ook eventjes twintig (!!) rugzakken gemaakt. Voor in de schoenendozen. En die komt ze binnenkort langs brengen!

Zomaar iemand die je amper kent! Geweldig toch weer! 




De wereld zit tjokvol met goeie mensen!!


15 reacties:

Happy Earl Grey zei

Geweldige foto's. En het is wat ik vandaag ook tegen iemand zei: Er zijn zoveel lieve goeie mensen. Ik vind het grappig dat ik dat nu ook bij jou lees. Het is echt zo! Groetjes El

Es zei

ik hou van die wereld vol tjokgoeie mensen zoals jij!
X Es

Anoniem zei

Heb je een idee hoeveel rugzakjes er zijn gemaakt door jouw blog?
Ik heb er bijna 50 af, ik breng ze in
Ede naar een verzamelpunt van Edukans.
Erg leuk om te doen!
Groet Janny

Margriet zei

En zo blijkt maar weer: wat je geeft, krijg je terug.....En jij geeft veel !! Je bent een prachtige inspiratie voor veel mensen ...

Katrina zei

Vorig jaar heb ik van jou Afrikanen zaad gekregen. Ze hebben het geweldig gedaan. Nu heb ik er zaad van bewaard en ik heb ze hier in Brabant uitgedeeld. Goed voor de bijtjes!

Clarien zei

Dat is nog eens leuk om te lezen allemaal bij de zaterdagse roggepap! :D

Janny wat klasse! Vijftig kinderen blij gemaakt!! Als je een foto stuurt plaats ik hem hier!

Katrina dat was nou precies de bedoeling! :)

Dufraing Marc zei

Hoi Clarien, als je nog zaden over hebt van die "Afrikaan" mag je er mij ook wel wat bezorgen. Dan zaai ik ze volgend jaar uit en plant ik ze in mijn moestuin in Frankrijk. Ik beloof dat ik je dan een foto bezorg (als je uitlegt hoe ik je die kan overmaken) Grt Marc - adres in NL - Marijkestraat 30 - 5554JK Valkenswaard

corrie zei

Dag Clarien,
ik kom dinsdag met een doos vol stoffen, gekregen van een kindergordijnenatelier, naar de Reest-tassenmaak-bijeenkomst.
Bewaar je een páár Afrikaanse zaadjes voor de vlindertuin?

Fijn weekend!
Corrie

marie zei

Lieve Clarien, ik zou ook graag wat van jouw afrikaantjeszaad willen ontvangen. Bijen zijn zo belangrijk, alle beetjes helpen. Mijn adres is: M.Oonk, Borden 3, 6686AC Doornenburg. Alvast heel hartelijk bedankt, (ook voor t dagelijks laten meegenieten van alles)

Anoniem zei

Ik wist dat niet van afrikaantjes, maar wij hebben geprobeerd onze tuin zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor bijen en gebruiken ook geen bestrijdingsmiddelen. Want dat laatste is belangrijk willen bijen kunnen overleven. Fijn weekend!

Daphne zei

Wat een leuk bericht om te lezen en wat veeeeeeel rugzakjes!!
Wat zitten jullie daar toch goed op je plek, daar in jullie nieuwe huis.
En ja, ik zie het voor me, al die huppelende kindjes, met hun rugzakjes op hun rug 😊

Helena zei

Mooi kan het leven zijn.

sis zei

Maak weer even gebruik van de account van mijn vrouw voor dit bericht.
Je schrijft over roggepap als ontbijt en dat het een smakelijke hap is. Mijn herinneringen aan roggepap dateren uit mijn erg kleutertijd; tweede helft jaren '40. Mijn ouders waren, naar eigen zeggen 'de oorlog' doorgekomen op oa roggepap, al was er op een boerderij destijds geen gebrek aan voedsel, maar wel in de variatie ervan. In een 'nostalgische bui hoor ik mijn moeder tegen mijn vader zeggen 'in de oorlog aten we zo vaak roggebrij en het smaakte altijd goed. Zullen we het nog een keer maken?' Bij het warme eten kwam na afloop dus een pan pap op tafel met een dikke bruine smurrie waarop stroop gedaan werd om het te zoeten. Het frappante was dat, zelfs mijn inwonende opa, die vrijwel alles lustte, er nauwelijks van at. Ikzelf at ook vrijwel alles, zolang het maar geen bloedworst was, en in mijn herinnering smaakte het net zo beroerd als het er uitzag. Dit stukje nostalgie heeft dus nooit enig vervolg gehad in huize Wilms, zul je begrijpen.
De gebruikte rogge was vrijwel zeker Petrusker rogge, een rond WO II populair roggeras, we verbouwden het zelf en het werd, in forse tegenstelling tot nog geen 10 jaar later, niet bespoten met allerlei chemicaliën. Ook de gebruikte melk kwam van onze eigen koeien. Daar was in principe ook niks mis mee. En de rogge werd gemalen in de koffiemolen, zoals ze het ook 'in de oorlog deden'
Mijn vraag is dus simpel; hoe maak je de roggepap zodat er wel een smakelijke hap gevormd wordt.
Voor mezelf heb ik 't idee dat je de pap wel wat opvrolijken door een in blokjes gesneden goudrenet mee te koken of wat zuidvruchten of er misschien tutti-frutti bij te serveren, maar dan moet ik wel weten hoe het te maken.
Ik wacht gespannen af en alvast bedankt.
Groet, Willem


Clarien zei

Willem wat weer een gezellig en leerzaam verhaal! Het duurt soms even voor ik antwoord dus je moet gewoon af en toe es kijken. Of me een email sturen, dan gaat het meestal sneller. :D

Als ras voor de rogge hebben 'Lichtkorn'. Dat is een mooi lang biologisch dynamisch ras met dikke aren vol harde rogge.

Rogge is wat steviger en vezeliger dan tarwe. Tarwe is eigenlijk een zetmeelbol, en het roggezaad is lang en smal en heeft meer 'schil' en is daarom (denk ik hoor) beter voor de mens, vooral de darmen, dan het zetmeelrijke tarwe. Maar tarwe is 'lekkerder' Net zoals vele nog steeds witbrood lekkerder vinden dan volkoren. Het is gewoon even wennen. Je moet ook erg kauwen op rogge.

Hoe kook ik de pap? Eerst een pannetje water aan de kook, daar gaat een handvol gemalen verse rogge in. Dat is nog steeds vrij hard en ik laat het een paar minuten garen. Dan gaat er een scheut volle melk bij, weer een de kook brengen, snuf zout erin. Pap is klaar.

Smaakmaker zijn een geraspt appeltje en een paar stoofperen met stoofperensap. Dat doe ik erin omdat ik dat heb. Maar er kan ook stroop door, of rozijnen, een klont boter, kaneel, nou ja gewoon uitproberen.

Je moet er even aan wennen, maar eerlijk gezegd als ik nu pap van tarwe eet (brinta) dan denk ik ... geef mij maar rogge. Ik ben om. :D

Leuk onderwerp, ik zal er binnenkort een blogje aan wijden!

Willem zei

Bedankt voor de tips; ik zal een dezer dagen eens weer, na bijna 70 jaar, me wagen aan de 'roggenbrij' zoals we het spul plachten te noemen. En je laten weten hoe het bevallen is.
In mijn kinderjaren was tarwe net in opkomst op de zwaardere zandgronden. Nog niet geheel rijpe tarwe, zo uit de aar, herinner ik me wel als lekker. Door er lang genoeg op te kauwen kreeg je zelfs iets wat op kauwgum leek. Ik onderschrijf wel je conclusie over brinta; dat heb ik ook nooit echt lekker gevonden.
Wat ik ooit eens van mijn tandarts gehoord heb; rogge is goed voor je gebit want het bevat fluoride. Als het niet waar is, don't blame me, ik lieg dan in commissie, maar ik vond het wel een leuk -en waarschijnlijk zinloos- weetje, vooral omdat ik als kind veel door de landerijen zwierf en dan ook letterlijk at van wat 'het veld'te bieden had. Dat was ook vaak rogge of koolraap en voederknollen.Net wat er op dat moment rijp was.