Friday on the farm.

Op het dak is hard gewerkt. Tussen de buien door werd in hoog tempo het riet gelegd. Het komt in bundels op het dak, dan worden die bundels opengemaakt en het riet wordt uitgespreid. De broers zetten het vast met een ijzeren draad en nagels, elk bosje riet afzonderlijk.

Nou dat moet ook wel want het moet tegen een stormpje kunnen natuurlijk. Zo´n rieten dak moet minstens dertig jaar meegaan.

Nu zijn de mannen weg en kunnen wij es rustig bekijken hoe dat dak eruit ziet. Het is nog niet af. Maar het is nu wel waterdicht, en het huis heeft een leuke kuif bovenop, die fier de lucht in steekt.

Na de bouwvakantie wordt het verder afgewerkt. Voorlopig is het hier een paar weken heel stil om het huis. Weldadige rust, na al dat getimmer en gefrees. Nu hoor je weer hoeveel vogeltjes hier zijn, dat komt ook door het eikenbosje naast ons huis. Daar zitten hele zwermen in.

In de tuin zijn de courgettes nog steeds aan het ploeteren voor wat ruimte. Er komen steeds weer nieuwe planten op. Dus we moeten zoeken naar nieuwe plekjes. Op de heuvel onkruid kunnen misschien wel een paar.

Paul mag het vuile werk opknappen ... want er moet eerst een dikke laag compost op die bult, en we hebben nu alleen nog maar natte compost en natte mest, wat verschrikkelijk stinkt. Hij wordt meteen door de horzels aangevallen!

Haha Paul zelf stinkt nu ook verschrikkelijk! Want dat spul spettert alle kanten op natuurlijk! Na de mest gaat er wat aarde overheen en daar komen de jonge courgettes dan op. Ik weet eerlijk gezged niet of ze dit gaan overleven, op zo´n bult.

Het zou kunnen dat de wortels van de jonge plantjes niet goed bij het grondwater kunnen. Maar ja met al die regen is het toch het proberen waard, dit experiment.

Wat géén slim idee was .... was om de moestuin hier aan te leggen, op de plek van Klaasje´s oude tuin. Want de tuin ligt toch veel te veel in de schaduw van de bomen. Vanaf een uur of drie is de zon hier weg. Als het een warme zomer was geweest was dat geen probleem, maar met zo weinig zon uren gaat het niet goed hier.

De kolen en de sla staan te donker, en groeien niet goed. Daardoor zijn ze zwak en worden makkelijk opgegeten door allerlei diertjes. Dat zie je veel minder in een moestuin die pal in de zon ligt, want daar heb je gewoon sterkere planten met veel meer weerstand.

Ook de bietjes staan te koud en te vochtig. Ze groeien wel, maar elke keer worden de jonge blaadjes van de plantjes afgegeten. Ja dat schiet niet op dus. De wortels kunnen er beter tegen. Dus ... tóch nog worteltjes dit jaar?

Ja dan heb je zo'n mooi zonnig weiland en dan zit je hier te mieren in de schaduw. Maar ja het was ook een last-minute tuin. En we hadden geen keuze want het weiland is nog niet omgewerkt.

Dat gaan we trouwens heel binnenkort doen. Op het voorste deel van het weiland aan de gang, waar de moestuin, en de veldjes met bessen en granen gaan komen.

Ik sprak vandaag buurman Henk ..... we gaan als groenbemester Phacelia zaaien. Die plant met die mooie paarse bloemen. Dat is ook heel fijn voor zijn bijen want die hebben dan in het najaar ook nog te eten. Maar ... die Phacelia moet vóór eind augustus gezaaid .... dus er is een beetje haast ineens met het 'weilandplan'!!

En hier, in Klaasjes oude moestuin, komt de rabarber, en de munt, de blauwe bessen en de aardbeien.