Zware klei

Gisteren gewandeld, in het uiterste noorden van Groningen. Op het Hoogeland.

We liepen van Uithuizen naar Oldenzijl, langs het Meedstermaar, toen naar Uithuizermeeden, en weer terug naar Uithuizen.

Meedstermaar ..

Je moet ervan houden. Het is daar plat plat plat. Wijde luchten, veel licht, veel water, zware kleigronden. En dorpjes, die eerder nuchter dan pittoresk zijn.

Die zware klei, dat is wat! Het ziet er ook zwaar uit. Ik kan me voorstellen, dat een trekker hier heel wat meer PK´s nodig heeft om de boel om te ploegen, dan bij ons in het Gooi, op de zandgronden .....

diepe voren

Klei is ........ langzaam, introvert, vruchtbaar, dicht, traag ..... 

Je zou je kunnen voorstellen, dat de grond waar je opgroeit, misschien ook mede de karakters van de mensen bepaalt, die erop wonen?

We kwamen langs een leuk bedrijf ... helaas helaas was er niemand thuis ..

Zooooo jammer dat er niemand was!! Een biologische zorgtuinderij! Precies wat ik leuk vind!! Nou ja, later nog maar een keertje hier aankloppen!

Op de klei vonden we ook resten van voederbieten ..

 ............. en kijk!! Deze loopt alweer uit! In het kader van 'Zelfvoorzienend Leven' nemen we hem natuurlijk mee! Die gaat in Moeskers Moestuin de grond in. Dan hebben we volgend jaar zaad voor voederbieten, of suikerbieten, wat zijn het eigenlijk? 

Dan kunnen we onze eigen suikers koken. Toch? Iemand dat wel es geprobeerd?

Mooi is hij .. stevig ook. Echt een product van de klei!

Eigenlijk is hier nog veel meer te vertellen .... over hoe kleigrond ook z'n nadelen heeft ... 

blijft lang drassig .. 

............. en over hoe je hier op het platteland zo mooi de verlengende zonneboog kunt zien .........

............. maar ik ben inmiddels al weer terug in Bussum .. waar we snel leven, extrovert zijn, tijd geld is, waar lange lijsten met klusjes liggen te wachten!

Dag mooi stil rustig Hoogeland!!

Tot gauw!