Snapshots (2)

Lekker kort en bondig was het gisteren he? En vandaag doen we het weer nét zo!

Het is hier regen en felle zonneschijn afwisselend. Heerlijk zomerweer vind ik het! Want met het werk op het land hoeft het van mij écht geen 30 graden te zijn. Tussen de twintig en drieentwintig is warm zat. Met af en toe een fris buitje tussendoor, voor de planten.

Hieronder zie je het voormalige knoflookbed, waar nu jonge bietjes zijn geplant. Daar tussenin zaaide ik gisteren basilicum en koriander, terwijl Bekkie, languit in de schaduw van de haver, toekijkt. En Paul plukte een krat vol sperzieboontjes 💗

Gistermiddag hadden de dames een uitje! We gingen naar De Luie Tuinman, in Ruinen. Als je daar nog nooit geweest bent, en van tuinen en tuinieren houdt, is het écht een aanrader. Er zijn maar liefst 25 tuinen en tuintjes te bewonderen. Allemaal anders. En met leuke namen zoals 'Het Blauwe Paadje' en 'Engeltjesprieel'.

Natuurlijk .... hoe gaat dat? Je neemt eerst braaf wat foto's ... maar zodra we in de vijventwintig tuinen ronddoolden was ik zó in de ban van al het moois dat ik daar dan weer géén foto's van heb! Dom dom. Ook van het gezellige terras met de cappucino en heerlijke appeltaart ... géén plaatjes. We waren te druk aan het kletsen. Sorry.

Wel nog wat foto's van het winkeltje, na afloop. Dat was ook leuk. Als je nog Afrikaanse stoffen zoekt, of een mooie theepot, keus genoeg!

En vandaag was er gewoon weer tuinwerk. Ik heb de knollen gezaaid. Nou ja, twéé van de drie bedden. Toen was mijn zaad op. 

Het vliesdoek ligt erover vanwege de katten. Die willen graag graven in keurig nette pas ingezaaide rijtjes, namelijk.

En natúúrlijk zijn er ook elke week ..... de bijen. Zo ongeveer om de negen dagen doen Jan en ik een inspectie van de volken, die nu in het bos staan. Vandaag heb ik speciaal mijn handschoenen uit gedaan om weer eens een keer wat plaatjes te maken. Want je wilt vast héél graag weten hoe het ondertussen met 'mijn' volk gaat.

Zoals je kunt zien is er inmiddels een hele massa bijen. We zijn hier de broedkamer aan het inspecteren. Je kijkt dan of er veel eitjes zijn gelegd (dan weet je dat de koningin goed fit is en druk aan de leg is), of het broed nog open is of al dichtgemaakt, of er veel stuifmeel wordt gehaald en zo ja, welke kleur.

Bovenop de broedkamer staat de honingkamer. Daarin wordt vooral nectar verzameld. Die nectar wordt ingedroogd tot honing en dan worden de honingcellen gesloten. Binnenkort bloeit de heide, vlakbij deze kasten, en dan gaan we er nog een tweede honingkamer bovenop plaatsen. Dan krijg je dus een hele toren van een kast! 

In elk geval gaat het goed met mijn volk en zijn de bijen heel actief. De koningin hebben we helaas niet gezien. Maar ze doet goed haar werk.

Een boek! Maar het gaat niet om dit boek maar om een recept wat ik hierin vond. Een recept uit de tijd  toen zelfvoorzienend leven nog de normaalste zaak van de wereld was. Het is een recept voor 'biscuits' (soort tussenvorm van platte broodjes en beschuiten) die gemaakt wordt met zuurdesemdeeg, wat je in één dag kan maken!

In die oude recepten worden de dingen niet zo nauwkeurig voorgeschreven. Gewéldig vind ik dat, van die nonchalante recepten. Zo gaat het: Neem verse melk en meel, meng het, en zet het zo'n zes uur weg op een warme plek. Voeg er dan nog meer vers meel, soda en zout bij, vorm flinke 'biscuits', rol ze door gesmolten reuzel, en bak ze in een hete oven. Als je deze desembiscuits eenmaal geproefd heb, wil je nóóit meer andere!

Haha, leuk he? Het unieke is natuurlijk dat je op deze manier in een halve dag zuurdesem hebt, omdat de melk snel verzuurt. Met water-en-meel zuurdesem duurt het wel zes dagen. 

Zoals je ziet gebruikte ik geen reuzel maar gesmolten boter. En heb ik het 12 uur laten aanzuren, in plaats van 6 uur. En verder .... precies als in het recept. En ze zijn heerlijk. Ik wil nooit meer andere!😄

Vanmiddag kwam zomaar ...... Purperpolletje langs!! Van dat leuke blog! Nou ja .... het was niet zomaar, we hadden het afgesproken. Zij had twee mooie wollen vesten voor mij. Hoe dat gegaan is kun je allemaal HIER lezen.

En vandaag kreeg ik ze. Ze passen geweldig, er kan ook nog makkelijk een wintertrui ofzoiets onder.  En ik zit nu al in één van de vesten, omdat het hier 's avonds toch al wat chilly wordt. Leuk, zulke collega-bloggers-dingen!

Mooi he? Echt zelfgebreid, van pure schapenwol!

🐑🐑🐑🐑🐑

De één na laatste snapshot .... is van de bokashi-hoop. Misschien wil je weten hoe dat verder ging? Ik heb achter in de paardenbak een lange hoop gemaakt, met verschillende lagen compost en een klein beetje bokashi poeder (wat niet echt hoeft, trouwens). 

Nu moet je dat, om echte bokashi te krijgen, zo zuurstof-arm mogelijk verpakken. Dus, liefst met plastic. Dus heb ik het zeil wat je hier vooraan ziet, gebruikt om die bokashi-hoop daar achter (die zwarte) goed stevig mee in te pakken. Het zeil was natuurlijk nét te klein, zal je altijd zien, dus er kwam wat plak- en knipwerk aan te pas met andere resten zeil.

Als het goed is is dit in het voorjaar straks prachtige bokashi, dat wil zeggen zeer rijke aarde, vól met bodemleven, waar je meteen in kan zaaien en planten. Ik heb het zeil ruim neergelegd, zodat het wilde gras eromheen afsterft, en er dan ook meteen een pad omheen is. 

En bij de avondwandeling was het weer één en al schitterende panorama's. Wat is dat toch fijn van onze Hollandse luchten. Dat je haast altijd wolken hebt. 

 

Je zal maar elke dag gewoon strakblauw hebben. Saaaai!