Lui, klein, en simpel.

on donderdag 1 juli 2021






Oh zó handig, dat pad. En in vijf minuten gelegd. Ik kan nu zonder brandnetelsteken en kletsnatte broekspijpen (van al dat lange gras) .... de druivenranken snoeien! Waar ik tot nu toe niet bij kon, vanaf deze kant.


De andere kant van de paardenbak ziet er al veel netter uit. Want daar is al voor het tweede jaar een strook tuin. Het is daar nu al een stuk minder wild. Zo zie je .... uiteindelijk komt het allemaal wel in orde hoor, hier ....






Ja en dit doe ik ook nog steeds. De dikke laag stalmest losscheuren, de plakken in kruiwagens kiepen, en die dan één voor één op de mesthoop omkeren. Maar die hoop wordt nu zo hoog dat ik er haast niet meer bovenop kom.


Toch móét de stalmest hierop, in deze betonnen bak. Je mag dat niet zomaar op de grond mikken, ergens. Want dan spoelen de meststoffen uit, en komt een deel misschien in het grondwater terecht. Dat is vervuilend. 


Dus moet je manoeuvreren om bovenop die hoop te komen met zo'n kruiwagen vol. Via de aluminium oprijplaten van onze aanhanger gaat het allemaal nog nét. Want op die platen zitten ribbels en je glijdt dan niet zo snel achteruit, wat erg vervelend zou zijn met zo'n zware vracht.   






Paul maakte daar foto's van en aangezien ik verder niet zoveel heb, zie je die foto's allemaal hier op een rijtje. De planken zijn hier nog niet zo steil. Aan het einde van de mest-aktie waren de planken véél steiler, en was het misschien spannender geweest om naar te kijken.


Maar ja toen was Paul alweer weg.







Dat omkiepen viel niet mee hoor! Zo'n kruiwagen wil helemaal niet netjes omkiepen naar voren. Die wil naar rechts en naar links!








Ennn ......  BOFFFFFF!! Weer eentje leeg. Ik ben er nu mee klaar gelukkig. Dus de loonwerker mag van mij nu wel weer komen en die mest uitrijden! En ik kan weer een vinkje zetten ergens op een lijst!😊


Vanmiddag ... kamille oogsten. Het staat overal tussen, op het bloemenweitje, dus het is even zoeken. Maar kamille herken je goed. Aan minstens twéé dingen.


Ten eerste natuurlijk aan de echte kamille-geur. Iedereen die die thee wel eens drinkt herkent dat uit duizenden. Maar je kunt Echte Kamille ook herkennen aan het feit dat aan het einde van de bloei de witte lintbloempjes naar onderen 'omklappen', en de gele bloembodem heel hoog en bol wordt.


Zo'n bloembodem is zelfs hol van binnen, maak maar eens zo'n bloempje open!









De Jasmijn is al droog en is opgeborgen in een pot. Nu ligt daar de kamille. Het bevalt mij goed zo. Elke week maar één of twéé kruiden oogsten, en dan na elkaar drogen. Dan heb je niet zo'n hele bende tegelijk die je ligt aan te staren van .... ruim mij eens op.


Nee hoor. Alles klein en simpel houden. Zo doen we het dit jaar.😊





 


5 reacties:

Greet zei

De stalmest moet in de betonnen bak want anders spoelen de meststoffen uit en dat vervuilt het grondwater, schrijf je. Maar waar blijven die meststoffen nu dan? Dat vraag ik me af. Misschien kun je dat uitleggen?

Dank voor alle blogs. Ik geniet er iedere dag van. Ik moestuinier in de achtertuin en in de zijtuin heb ik fruit. Alles maar een beetje, maar heel leuk. Ik heb ook zaden gewonnen van spruitkool en palmkool. De nieuw gezaaide planten groeien als kool, maar zijn zeker anders dan palmkool of spruitkool. Dus dat gaat niet goed. Toch maar weer zaad kopen? Het leek me zo mooi als het aan mijn tuin-omstandigheden zou aanpassen.

Lies zei

Niet akkoord, Clarien, slim!
Spierballen worden bij gekweekt bij Moesker's…
Lie(f)s.

Clarien zei

Greet in de betonbak blijft het uitspoelsel gewoon in de mest. Het is dan ook heel nat onderin. En dan wordt die mest inclusief vocht uitgereden over een hectare weiland, en worden de meststoffen als mineralen opgenomen door planten en bodemleven. Dan is het nuttige voeding.🙂

Willem zei

Dat 'luiewijvenpad' van jou zou ik eerder flexibele stapstenen noemen. KJlinkt een stuk professioneler en artistieker en heeft zelfs nog iets vooruitstrevends in zich, voor zover je dat voor een pad op kunt laten gaan.
Dat kruien van de stalmest is een werkje waar je minstens een hele dag mee geconfronteerd wordt. Als het niet tijdens het mesten is, dan wel 's avonds als je je nog niet gedoucht en omgekleed hebt. De geur binnenshuis wordt al gauw 'agrarisch'. Mijn vader hield geen pinken in een potstal, maar van een van de buren weet ik me dat wel te herinneren. De pinken kwamen in het najaar in een gat te staan van minstens een halve meter diep en na de winter stonden ze bijna met de kop tegen de 'hilde'; het zoldertje boven de stal. En al die mest moest in hte voorjaar het land op. De mest werd in blokken gestoken met dezelfde steker waarmee 's winters het 'persvoer' (ingekuild gras met bietenloof of knollen) mee in blokken gestoken werd om aan de beesten te voeren.
Van zo'n steker had je waarschijnlijk veel gemak gehad tijdens het uitmesten van de ligplaats. Al betwijfel ik of die stekers nog enige zin hebben in het huidige boerenbedrijf en denk ook niet meer dat ze nog te krijgen zijn.

MC zei

Niets gezelliger dan het eerste kopje koffie drinken en je blog te lezen, Clarien, zelfs als het over kruiwagens mest gaat. En voor het eerst in mijn lange leven leer ik dat er onderaan een kruiwagen handvaten zitten om die echt om te kiepen.
Wat ik niet zo goed snap, is waarom je de mest doorheen het jaar niet gewoon om de zoveel dagen in die bakken gaat storten. Dat zou uiteindelijk veel minder moeite kosten dan die harde lagen weg te voeren. En zou het geen ruimte maken in de stal waar het nu gewoon blijft liggen ? Maar je zal je redenen wel hebben.
Bedankt voor je blog alweer, Clarien, en prettig weekend.