Kraaienuur.

on donderdag 23 januari 2020




Het kraaienuurtje, dat is een héél bijzonder moment van de dag. Je hebt het alleen maar van november tot februari. Je hebt het nóóit in de zomer.

Wat het is? Ga ik zo vertellen.

Maar ga éérst even mee naar buiten, waar verbazend veel nog te zien was vandaag!





De bengelende katjes van de hazelaars. Zodra de zon hier schijnt, in de notenboomgaard van De Zonnehorst, zoemen de eerste bijen weer om die katjes heen.

Maar ja, de zon die schijnt nu niet, dus er is geen enkele bij te zien. Alleen maar .... druipnatte katjes.

Ook vlak bij huis is er kleur. Zoals onze klimroos, vorig jaar geplant, die de hele zomer amper wilde bloeien. En nu middenin de winter krijgt ze ineens praatjes.

'Nú ga ik es bloeien!'

Groot gelijk! Want zo val je wél op!!








In de tuin staan nog vele pollen goudsbloemen. Ze bloeien nota bene óók nog. Ook dat is zo'n sterke plant. Niet alleen, dat ze met de kou doodleuk in leven blijft, en een warme kleur geeft aan de grauwe januaridagen ...

..... maar ook ....







..... dat ze op een andere manier heel veel te bieden heeft.

Deze goudsbloemolie kreeg ik van Editha, die allerlei van dit soort middeltjes maakt. De olie is gemaakt van goudsbloemblaadjes, getrokken in druivenpitolie.

Het geeft een mooie fris oranje olie die heerlijk is op schrale handen en ook helpt bij kapotte lippen en beginnend droogte-exceem en dat soort dingen. Echt een wonderolie voor de wintermaanden!

👌👌👌👌👌🍀🍀🍀


En dan weer binnen. Ik zou vandaag met Hillie naar de Biobeurs in Zwolle, maar had om de een of andere reden daar geen puf voor. Geen energie. Het was een dag om een beetje te lummelen en te staren. Soms heb je zo'n dag.

Een beetje staren. Haha, ik vond er zelfs een raamsticker over in een oude Flow!





En onder dat lummelen viel mijn oog op die muur achter de nieuwe bank. Daar willen we graag een wand vol met foto's van de familie.

Maar hoe gaat dat? Je vraagt iedereen om leuke recente foto's, met flink wat pixels, zodat ze goed te vergroten zijn. En het duurt maar en duurt maar. Bij de Kringloper vond ik al wat lijstjes, en die heb ik alvast maar opgehangen, gewoon, leeg. Ter aanmoediging. Maar niks hoor, nog steeds géén foto's.

Toen heb ik vandaag bedacht dat ik er dan maar tijdelijk wat anders in ga doen, in die lijsten. Want die kale lijsten dat is ook niks. En het was precies een goeie klus voor een lummeldag. Lekker in tijdschriften bladeren.









Nou, dat hangt! En dat mag van mij best een tijdje zo blijven hangen! 😊

☆☆☆☆☆☆☆☆




En dan dus ...  kraaienuur.

Héél lang geleden 😉 toen ik nog thuis bij mijn ouders woonde, keek ik vanuit mijn slaapkamerraam uit op de kerk, vlak achter ons huis. Bij die kerk was een toren van 45 meter hoog. Een grote donkere bakstenen kerk was het, met een imposante toren, met bovenin een gouden haan, die schitterde in de zon.

Vanaf november ongeveer, aan het einde van de middag, in de schemering, kwamen de kraaien. Een hele zwerm kraaien en raven was het, en die cirkelden om de toren heen. Met een melancholiek gekras vlogen ze eromheen, en vlogen weer weg, helemaal de akkers over, en weer terug.

Ronde na ronde na ronde.

Echt, elke dag. In de schemering.




Ik zat dan huiswerk te maken (was de bedoeling) maar als ik ze hoorde ging ik naar buiten kijken. Het was erg mooi. Dat geluid, en die vogels die steeds wegvlogen en terugkwamen, en de schemering, en de hoge zwarte toren. En de lucht, erachter.

Rond een uur of vijf nestelden ze zich in en rond de toren en in de hoge bomen eromheen. Dan was het kraaienuur voorbij.

Sinds we hier wonen, op de boerderij, is het meestal spitsuur vanaf vier uur, in de winter. Want dan is het etenstijd voor de dieren. Maar vandaag niet. Vandaag kregen ze voor één keer allemaal vroeg hun eten. Want vandaag zat ik binnen, met kraaienuur.

Er is hier géén toren, maar er is wel een rij hoge eiken. En er zijn ook kraaien. En ook hier vlogen ze hun rondjes, in de schemer. Want het schemert hier óók. 😊 







En zo had ik vandaag eindelijk weer eens .... mijn kraaienuur. Een heerlijk rustig uurtje, met naar de invallende schemering kijken en naar de kraaien.

Echt bijzonder was het.

Heb je zelf ook een favoriet moment van de dag, of in een seizoen, of in een jaar?

☆☆☆☆☆☆☆☆




En dan, rond vijf uur, is het voorbij. Dan gaan de lampen aan. Oók mooi.



Maar het kraaienuur is dan voorbij.





5 reacties:

Emie zei

Nou je het zegt...wij hebben hier ook een kraaienuur. Midden in de stad.ik ga er morgen eens uitgebreid voor zitten.

Anneek zei

Had ik ook, bij mijn vorige huis. Rond 17 uur met zijn allen de bomen in én uit.
Fascinerend schouwspel

Anoniem zei

Wij wonen vlakbij de uiterwaarden van de IJssel en het stikt hier van de ganzen, het hele jaar door. Daar mag ik graag naar kijken en luisteren, als ze overvliegen!
Onze overbuurman voert elke dag vogels. Er komen vooral kraaien en meeuwen op af. Onze kat en ik zitten rond half 10 's ochtends voor het raam te wachten tot het spektakel begint! Het verveelt echt nooi!
groetjes, Sonja

Lies zei

Pure poëzie hier, Clarien ! (=lezen, ook tussen de lijntjes, en genieten van 'jouw' thuis).
Lie(f)s.

tientonnerelf zei

Ik ga rond de tijd van de zonsondergang vaak op de bank liggen kijken naar de veranderende kleur van de wolken. Zo mooi ! Vandaag is bewolkt, dus vandaag jammer genoeg niet.