Nu wél yin yang! :))

Die hele hoek gaat op de schop!

Dat schreef ik hier. Deze hoek in onze woonkamer heeft een mooi uitzicht op het westen, en ligt de halve dag in het zonnetje. Maar we gebruiken hem niet. Er staat gewoon lukraak een deel van onze meubelen en er is eigenlijk maar één fatsoenlijke stoel in die hoek, waar Paul 's avonds tv kijkt.

Verder is er niks aan. Die hele hoek niet. Erg jammer.

En zo, in de wintermaanden, gaat je aandacht ineens naar het interieur. Want je bent dan veel meer binnenshuis. En ineens viel het mij op, van die hoek, en dan moet er ook metéén wat aan gebeuren. Dus we kochten een hoekbank. En die staat er nu. Maar het moest nog verder aangekleed.

Tegelijkertijd besloot ik in de afgelopen periode om een tijdlang niks nieuws te kopen. Nou ja, zo weinig mogelijk dan. En in elk geval niks van plastic of kunststof. Die bank die stond er dus al. Maar hoe doen we dat met de rest?

Sierkussens zijn een belangrijk onderdeel van het interieur. Met kussen kun je twee banken die verschillend van kleur zijn, met elkaar matchen. Je zorgt dan dat de kleuren van beide banken gecombineerd worden in de kussens.

Onze rooie rakkers ..... die felrode kussens, nog van ons interieur van bijna dertig jaar geleden ..... die zijn allemaal overtrokken met stoffen van de kringloper. Mooie rustige stoffen, met de blauwgroene en ecru kleuren van beide banken erin.

En nu matchen de banken!

Haha zelfs de mand van Brit matcht!

De oude mand die paste hier niet, achter de paal. Die was te groot. Die staat nu bij Paul op kantoor, waar Brit ook vaak ligt. En hier zoek ik een mand van riet. Maar tot nu toe geen succes gehad bij de kringlopers. We wachten gewoon tot hij voorbij komt, en zolang ligt er een oud kindermatras met een ecru lap erom en een handdoek erop.

Brit vindt het prima. Helemaal yin yang.

Twee tweedehands lampenkapjes (de vlekken zitten achterop, zie je niet) hebben de rode kapjes vervangen. Na bijna dertig jaar.

(Dus wie twee rode lampenkapjes zoekt?)

Er moest ook wat op de vloer komen. We hebben hier geen vloerverwarming. Ja en daar gá je dan. Want dat vond ik bij geen enkele kringloper. Een mooi rustig kleed, in de goeie kleuren.

Dus na lang zoeken, toch maar naar de winkel. Er zijn plenty prachtige kleden te koop, hoogpolig en laagpolig, maar helaas, bijna allemaal van plastic. Of  polypropeen, of acryl, of hoe heet het.

Als er een 'y' in zit, is het gewoon plastic.

Hm. Wol dan? Wollen kleden zijn er genoeg, en erg mooi en zacht ook, maar ook erg duur. En met hond en katten over de vloer is dat niet handig. Die spugen nog wel eens. Of erger. En wijzelf morsen ook wel eens wat.

Dus ook géén wollen kleed. Wat dan?

Het werd ..... een jute kleed!!

Het werden zelfs twéé jute kleden! Want oma's rode pers ... die stond nu niet meer, bij al dat zeegroen en ecru en zachtblauw. Helaas. Want heerlijk warm is dat kleed wel.

Jute is een natuurlijk materiaal. Het is sterk. En mooi. En absoluut niet duur. Nou, met die twee lichte jute kleden ... is de kamer af. Ik zocht alleen nog twee houten lijstjes voor de kaarten die we uit Den Haag meenamen, maar wat ik zocht was niet bij de kringloop.

Dan maar géén lijstjes.

Haha en zie je dat kleed in de hoek bij de bank? Ik kon die hoek met géén mogelijkheid optillen. Het ligt nog steeds zo. Ook komen er nog foto's aan de wand achter de bank. Al die mooie foto's van de kinderen, ze zitten nog steeds in de verhuisdozen.

Dat zijn van die dingen die jaaaaaren blijven wachten, na een verhuizing. Dingen aan de muur.

En wat doen we met dat rode wollen kleed? Die pers van oma?

Dat kleed, dat is eigenlijk een beetje .... oma. Dus dat gaat nooit weg. Dat kleed krijgt een prachtige eervolle nieuwe plek.

 

Dat was een leuke klus, vanmorgen. Met het huis bezig zijn.

Vanmiddag was het weer buiten. Bagger en riet losscheuren en over het hek kieperen. Zo vlug als het de eerste dag ging, zo traag gaat het nu. Het schiet niet op. Elke dag een paar paaltjes ...

.... ik heb Brit maar meegenomen. Die verveelde zich. Er kwam een nep stroomdraadje aan weerszijden van het pad. Anders rent ze bij elke haas en hond en vogel weg.

Nou, weer drie paaltjes gedaan vandaag!

En je krijgt tot slot nog het recept van het snoepje. Wat inmiddels door Paul volmondig (letterlijk!) is goedgekeurd. Ze mochten alleen wel wat groter, zei hij. Met gevolg dat ze nu wat érg groot zijn uitgevallen.

Recept, op z'n 'Moeskers Moestuins':

twee kopjes gedroogde zoete appelschijfjes (ongeschild)
twee kopjes gepelde walnoten
scheutje suikerbietstroop (of oerzoet ofzoiets)
scheutje room
wat zachte boter
half kopje maismeel
snuf zout
snuf kaneel
handvol gedroogde citroenverbena

Alles goed mixen, en dan nog even kneden met de hand. Dan een nacht in de koelkast en dan balletjes ervan draaien. Je hebt dan héérlijke bonbons, die je met een gerust geweten kan eten. Ik bedoel dat er niks ongezonds in zit, en ook niks met 'vlieguren' of verpakkingen. 😊

Het leukste is natuurlijk om je eigen versie te maken. Je zal merken dat je met lokale spullen een heel eind komt! En dingen die je toch al in huis hebt. Gedroogd fruit, noten, wat zoets en wat vets, en nog een of ander bijzonder kruidje voor een speciale smaak. 

Ze smaken naar caramel, noot, een vleugje citroen en een fris appeltje.

Ook al lijken ze dan op gehaktballen.