Jongste dochter is ver weg, ze reist met een vriendin dwars door de Filipijnen.
(oh ja mam ... en toen met die tyfoon .... toen zaten wij nét op een boot midden op een groot meer ..)
😱😱😱
(héél fijn dat je die dingen pas hoort als de tyfoon allang weer voorbij is en alles weer helemaal in orde en paradijselijk mooi is)
En oudste dochter, die tekende onlangs een contract. Poek en Steijn hebben een huis gekocht! Hun eerste huis. Wow, wát een mijlpaal.
Het doet mij zo denken aan dertig jaar geleden. Toen Paul en ik ons eerste koopcontract tekenden. Ons eerste huis, een split-level woning in Hilversum, wat wáren we er blij mee!
En nu, de volgende generatie, ook héél blij met hun mooie appartement in het centrum van Utrecht.
Vandaag zijn ze verhuisd. De beide vaders hielpen mee.
Het was in een mum van tijd gepiept. Het appartement waar ze naar toe gaan ligt precies 80 meter vanaf hun oude huis. Het is ook helemaal hetzelfde, alleen dan in spiegelbeeld.
Paul zei dat hij zeker 34 keer heen en weer is gelopen met dozen en lampen en meubelstukken. En klokslag 17.00 was hij weer thuis, in Punthorst, en de jongelui zitten nu helemaal gesetteld in hun eigen huis.
Zo mooi. Een nieuwe start.
Zelf was ik ook bezig met een verhuizing. Ik heb vandaag de aspergeplanten verhuisd. Naar tien meter verderop.
Eérst heb ik van alle planten de bessen geplukt. Dan kunnen we ook jonge asperges opkweken. Een asperge is écht een fijne groente. Het is een mooie plant, met heerlijke aspergescheuten in het vroege voorjaar, die je kunt koken, maar die rauw ook erg lekker zijn.
Het duurt wel even voordat je van je plant kunt oogsten. De eerste paar jaar moet je niet teveel eraf snijden. De plant moet eerst vooral groot en sterk worden. En dan ... elk voorjaar vele vele asperges!
Onze zes planten zijn al een jaar of vijf oud. Ik kocht ze ooit als kleine plantjes, maar ze zijn nu erg fors geworden. Ze staan midden op het aardbeienveld, en daar gaan ze nu dus weg. Ze krijgen een nieuwe plek tussen de blauwe bessen.
Er is nu meer ruimte voor aardbeien.
Het is niet zo makkelijk om asperges uit te graven. De wortelkluiten zijn enorm groot geworden, en ik steek er soms dwars doorheen. Ook vallen er delen af, die je weer als nieuwe stekken kunt opkweken.
Drie van de stekken waren zó groot, dat ik het jammer vond om ze te laten verpieteren. Ik heb ze op de buurt-marktplaats aangeboden. Voor liefhebbers van asperges. Binnen een kwartier werden ze opgehaald!
Die mensen hebben geluk. Die hoeven geen vijf jaar te wachten, maar hebben volgend voorjaar al verse asperges! En ik heb ook geluk want ik heb weer een adresje erbij om binnenkort te gaan kijken en om stekken en zaden mee te ruilen.
.jpeg)
.JPG)
3 reacties:
Fijn weekend terug.
GefeLIESiteerd ! Alle respect voor die jongelui !
Zelf kocht ik m'n eerste huis op mijn 20ste en 'k bleef er meer dan 40 jaar wonen.
Ben toch wel benieuwd hoe het gaat met het zaaien van de asperges. Heb in mijn puberjaren ooit eens geprobeerd om een best van een plant van mijn moeder uit te zaaien. Het was een best cab een Asparagus 'sprengeri, althans, zo heette die plant toen. De naam kan inmiddels veranderd zijn. De bes zag er net zo uit als die bessen op de foto en die Asparagus is een volle neef of nicht van de eetbare asperge, al werd wel gewaarschuwd dat het zaad giftig was. Nou weet ik niet meer of alleen het vruchtvlees, de pit of een van beiden giftig was. Hoe het zij; ik had maar een bes en het zaaisel mislukte en heb dus nooit het genoegen gesmaakt om zelf een vorm van asperge te kweken.
Wat ik me wel afvraag is of de plant soortecht terugkomt uit een zaadje. Ik kan me niet voorstellen dat de aspergeplanten die verkocht worden, zomaar 'wild' geteeld worden. Het lijkt me niet geheel onlogisch dat ze voortkomen uit speciaal geselecteerd zaad; F-1 hybriden dus. Maar misschien blijkt na een aantal jaren dat je de meest smakelijke asperge tussen jouw planten hebt staan. Moeder Natuur zorgt wel vaker voor verrassingen.
Een reactie posten