Altijd zó leuk om bij mensen binnen te kijken, 's avonds. Vooral zo rond de feestdagen. Met al die lichtjes.
In Bussum liepen we 's winters altijd een avondrondje, haha, ja hoor, gearmd en al, en dan keken we door de ramen naar binnen hoe gezellig het daar allemaal uit zag. In die huizen. Nou ja, dat wil zeggen, ik keek, en Paul zei, kom op, doorlopen.
Hier kan dat niet. Want er is hier geen trottoir langs de weg. Het is levensgevaarlijk om in het donker langs de weg te lopen. En de boerderijen liggen allemaal een eind van de weg af. Je kunt niks zien. Echt jammer.
Maar bij ons mag je gerust even binnenkijken.
 |
| mijn bloghoekje .. |
Een blog lezen is ook een soort van avondwandelingetje. Vind ik. Even kijken bij de buren. Mensen hebben nou eenmaal belangstelling voor mensen. Wat doet een ander?
Ik maakte vanavond de prei schoon, en bedacht me toen, hoe zuinig het leven van een boer kan zijn. In principe heb je al je basisbehoeften onder handbereik. Je hoeft haast niks te kopen. Als je dat wil. Het is natuurlijk leuk om spulletjes te kopen, maar het hoeft niet per se.
En ook hoef je veel minder weg te gooien. Onze kliko's zijn nog nooit zo leeg geweest als sinds we hier wonen. De groene kliko gebruiken we sowieso niet. Alles gaat op de compost, of onder de eiken. En de pmd bak zit ook maar halfvol. Want als je van je land eet heb je veel minder plastic en blik en rommel.
Veel afval gaat naar de dieren.
Wist je trouwens dat de wortels van je groenten vaak het gezondst zijn van de hele plant? Neem nou die preiworteltjes .... barstensvol mineralen. Het is alleen wel een gedoe om het schoon te krijgen.
Dus de koeien krijgen dat. En de kippen. En uiteindelijk, wijzelf dus weer.
Een zuinige boer, dat ben ik wel geworden hier.
Niet zozeer zuinig op geld. Och ja, geld is wel belangrijk, en handig, maar als puntje bij paaltje komt, kan je het niet opeten. Nee, ik ben vooral zuinig geworden op de materialen.
Op de bronnen.
Neem nou de moestuin. De koeien gaan daarin. Het hek is af. Maar het staat er nog vol met knollen en preien en boerenkool.
En ik moet die koeien nog de hele winter voeden. Als ik ze er nu zó inlaat, eten ze meteen alle lekkere dingen op. Dus ik heb de moestuin nóg een keer gesplitst.
Ze kunnen nu maar in een klein stuk. Dat moeten ze eerst helemaal opeten, en dan pas naar een volgend deel. Ik zie dat ook bij veel boeren, de hun weiland heel economisch in stukken delen, en de koeien krijgen steeds een afgemeten stuk.
Als je zelf beesten hebt ga je ineens heel veel dingen snappen. En wordt je ook zuinig op je gras en op je wintervoer en je hooi.
Kijk ik heb ook nog snel even een kruiwagen vol knollen getrokken. Dat krijgen ze dan weer later. Haha. Zuinigheid. En vooruitzien. Dat ook natuurlijk.
Nou maar de dames gaan voorlopig nog niet de moestuin in. Ze hebben het nog best naar hun zin in de paardenbak en de stal. Ze moeten het nieuwe paadje nog ontdekken.
Komt vanzelf.
Zuinigheid. Hergebruik. t Zijn eigenlijk gewoon andere woorden voor duurzaamheid. Wat veel leuker klinkt.
Vijf tasjes maken van een lap stof die je nog had liggen, en die dan kado geven. Tien jaar geleden keek men daar nog vreemd van op. Nu is het helemaal hip.
We worden steeds
Wat zijn jou duurzame plannen voor 2019?
11 reacties:
'k Vermoed dat ik niet veel meer moet/kan veranderen, Clarien...
Leuk, huisjes kijken ! Hier kan 't ook.
Lie(f)s.
Ik heb me voorgenomen om voorraden op te maken: van knutselspullen, stoffen, behangresten enzovoort en zoveel mogelijk materialen vanuit eigen tuin en erf te gebruiken. Er ligt hier in huis zoveel waar moois van gemaakt kan worden zonder dat het nodig is om spullen aan te schaffen ... In de afgelopen jaren maakte ik al vaak cadeautjes etc., maar ik hoop in 2019 meer tijd in dit project te kunnen steken, zodat de kasten leger worden en m'n portemonnee voller blijft ;-). 't Klinkt ook een beetje duurzaam, vind ik ...
Ik ga plantjes stekken voor cadeautjes. Potjes heb ik nog in overvloed in de schuur. Als ze op zijn is de rommelmarkt een tweede optie.
Grond haal ik uit de tuin en vermeng dat met een beetje nieuwe potgrond. Het pannenkoekenplantje laat zich bv heel leuk stekken. Ben wel een beetje angstig voor de reacties. Je bent altijd bang dat je gierig overkomt. Toch ga ik het doen!
We zijn al flink geminderd met vlees maar het kan nog beter. Verpakkingen met plastic vermijden. Zakjes, doosjes en tasjes meenemen van thuis voor de boodschappen. De uitverkoop overslaan. Het gaat langzaam, maar het lukt steeds beter!!
Dat je zelf ook compost kon maken was in mijn kinderjaren, voor mij althans, een volstrekt onbekend fenomeen. Compost was iets dat van de VAM in Wijster kwam en werd vooral gebruikt om de structuur van de grond te verbeteren. Toch werd er op de boerderij niks weggegooid aan organisch materiaal. Groente en fruitafval ging op de mesthoop, de as van de kachels ging op de ashoop, oud ijzer werd opgehaald door woonwagenbewoners uit het naburige woonwagenkamp en die ontfermden zich ook over lompen en vergelijkbare zaken. Brandbaar afval werd opgestookt in de kachel, of ging in het voorjaar naar het paasvuur en heel soms stookten we zelf nog een vuurtje als de hoeveelheid brandbaar afval te groot werd. Als de ashoop te groot werd, werd die afgegraven en over het land verspreid. Ik heb me laten vertellen dat het mineraalgehalte van de grond daardoor een boost kreeg.
pas toen ik twaalf was en verhuisde naar het kerkdorp kwam ik er achter dat er zoiets bestond als een vuilophaaldienst en dat het zelf verbranden voor oom agent aanleiding was om eens ernstig te praten. Ik heb het nu over midden jaren '50.
Van mijn vader weet ik dat je na sinterklaas geen knollen meer moe3st voeren, want dan waren ze voos geworden en zat er nauwelijks nog voeding in. Dat had altijd mijn volle instemming, want als er een ding was waar ik een gruwelijke hekel had, was het wel knollen plukken. Koud, nat en een aanslag op je rug doordat je altijd gebukt stond en er moest/kon maar voor hooguit twee dagen geplukt worden. We hadden 9 melkkoeien en die konden het een en ander aan. Met een kruiwagentje vol redde je het niet.
Maar toentertijd was het begin december vaak al volop winter en de knollen waren half augustus al gezaaid. Vaak stonden de korenschoven nog op het land. Dus de geldigheid van de houdbaarheidstermijn die mijn vader aanhield lijkt me niet meer van toepassing. Klimaatverandering denk ik toch, en vrij zeker ook rasverbetering.
@Katrina, als kamerplantenhobbyist heb ik even moeten zoeken wat een pannenkoekplantje was. Had er nog nooit van gehoord, maar kwam er ook achter dat ik die in de vensterbank heb staan. Ik kende het plantje alleen als een Peperomia, maar hoorde een tijd terug dat het een Pilea-soort was. Heb dus even opgezocht wat de werkelijke naam is; Pilea peperomioides op zijn zondags. En laat het nou net echt zondag zijn! Inderdaad, gemakkelijk te stekken en er is me gezegd dat er ook bladstekken van te nemen zijn, maar dat is me tot nu toe nog niet gelukt. Ken jij die methode? Ben erg nieuwsgierig.
Willem ik stek de plant als hij oud en lelijk wordt. Meestal heeft hij kleintjes gevormd onderaan. Ik trek ze voorzichtig uit elkaar en zet ze gelijk in een potje vochtige grond. Daar laat ik ze rustig wat groter worden. Goed vochtig houden.Meestal geef ik er 2 cadeau in dezelfde potjes. Zag bij Intratuin dat ze voor 8,95 verkocht werden. Dat begrijp ik dan weer niet. Zo makkelijk te vermeerderen. Ook leuk is om 4 of 5 stekjes in een grote pot te doen en lekker laten verwilderen. Staat leuk op de grond in een saai hoekje. Dank voor de Latijnse naam. Die kende ik weer niet.
Ik leer hier weer van alles. Top! Dankjewel Willem voor de knollenwijsheid. Bij ons zijn de knollen nog vers en knapperig. Eerlijk gezegd eten we ze zelf ook. Rauw, in plakken.
Katrina wat leuk die stekjes. Ik zou dat veel liever krijgen dan een bos dure bloemen in plastic folie. Dus wees er vooral niet angstig over!
Willemijn, lijkt me heel leuk die knutsels. Als je een keer een foto wil sturen heel graag!
Hanny leuke tips! Vlees minderen maakt veel verschil.
Ik weet eigenlijk ook niet veel meer, waardoor ik duurzamer kan leven. Ik heb vorig jaar zonnepanelen gekregen en die kan ik nog duurzamer gebruiken, denk ik. Ipv gas heb ik 's-avonds een elektrische deken over mij heen. Die ga ik meer gebruiken, want ik heb 1100 Kwa teruggeleverd en dat wil ik meer omzetten in warmte. En dan minder gas gebruiken.
Fijne jaarwisseling ! En bedankt voor de blogs van afgelopen jaar. Ik leer er steeds van.
Minder plastic kopen, minder geld uitgeven, meer sparen, meer wandelen en de hobbykast leegmaken (lees: alles afmaken en er niets bij kopen. Verder huis opruimen, overbodig spul op MP zetten of naar de kringloop of naar de stort brengen. Vandaag toevallig een dois naar de kringloop gebracht.
Fijne jaarwisseling en de beste wensen voor 2019.
Als kind aten wij de knollen ook, vooral als dorstlesser. Met de tanden de schil verwijderen en het zand dat je bij die handeling binnenkreeg werd niet als een probleem ervaren. Zand schuurt de maag was de wijsheid van mijn moeder.
Kun je je dus voorstellen dat ik de zegswijze "Knollen voor citroenen verkopen" dus nogal merkwaardig vond. Met de betekenis ervan was ik het dan ook volstrekt oneens. Citroenen kende ik alleen als in- en inzure vruchten waarvan je kramp in de kaken kreeg en het sap was hooguit geschikt om door het cakebeslag te roeren. Knollen waren eetbaar en dat een citroen nog eens een keer duur was, was onbegrijpelijk voor mij.
Iedereen nog een gelukkig nieuwjaar toegewenst. In mijn moerstaal: "Hol de kop derveur en de bienen under 't gat in 2019"
Hallo Clarien,
Ik ben een tijdje geleden op je blog terecht gekomen toen ik informatie zocht voor mijn beginnende moestuin. En nu lees ik dus telkens al je verhalen. Je schrijft zo leuk en authentiek! En al die mooie Hollandse plaatjes van luchten en weilanden, heerlijk vind ik het. Je foto van het prei-vrouwtje is erg mooi gedaan.
En ja, ik ben ook veel aan het nadenken over duurzaamheid. Wij wonen en werken in Afrikas, dus dat brengt dan wel weer uitdagingen met zich mee. En op andere gebieden maakt het dat juist makkelijker! Fruit is allemaal lokaal bijvoorbeeld.
Bedankt voor alle dingen die je deelt. Ik ga lekker verder met lezen (loop enkele blogs achter).
Hartelijke groet,
Jacomine
Een reactie posten