Negenentwintig kippen.

on donderdag 9 augustus 2018




We doen niet aan geboortebeperking. Bij de kippen. Het gevolg laat zich raden.

Het wemelt hier nu van de kippen. Elf maanden geleden begonnen we met acht. Nu zijn het er negenentwintig. Nou ja, dat zouden het geweest zijn als we niet een stuk of wat hadden weggegeven.

Ik moet eerlijk zeggen het is ontzettend leuk. Overal lopen kippen, er is genoeg ruimte en voer voor ze te vinden, en voor ons is er altijd wat te zien.

Maar ergens moet je wel een grens trekken. Of ..... we moeten ze opeten. Maar dat is nog niet zo makkelijk ...... 🐤🐤🐤🐤🐤






Ik ben wel gestopt met namen geven. Kippen zonder naam kun je makkelijker opeten dan kippen mét naam. Lijkt me. En vanaf nu haal ik alle eieren onder broedse hennen weer weg. Ik was daar tot nu toe wat te slap in, want dan denk je ... ach kijk het gele kipje is nu aan het broeden en die heeft nog nooit kuikens gehad. Zij mag ook één keertje.

Zo gaat dat.

Negenentwintig.






Het eerste tarwebroodje van eigen land is inmiddels gebakken en goed gekeurd! Ondanks het zware meel, en maar een ietsiepietsje gist, was het luchtig genoeg, en de smaak was heerlijk.

Het deeg van gisteren is door bloem gerold, en in een gloeiend hete gietijzeren pan geworpen. Daarna in de hete oven in een een dik half uur gaar gebakken.

Jaja dat graan, dat gaat wel goed. Vandaag hebben Miriam en ik weer heel veel schoven uitgedorst. Een hele kruiwagen vol graan staat nu klaar om te worden gezeefd. Dat gebeurt heel nauwkeurig, met twee handzeven. Geen korreltje onkruid of aarde blijft in het graan achter.






Hoe schoner het is, hoe beter je het kan bewaren. Echt schoon graan kan je wel tien jaar bewaren, als het niet langer is. Het blijft steeds vitaal en goed van kwaliteit. Het graan gaat pas achteruit in kwaliteit als het gemalen wordt. Dat is natuurlijk logisch. Een gebroken korrel kan zich minder goed beschermen tegen vocht en gisten.

Hoe bewaar je nu dat graan?

In jute zakken, zo deden ze dat vroeger.

Ik wilde zelf graanzakken maken van sterke katoen of van jute, die je met een touw aan een haak kan hangen. Zodat er geen muizen bij kunnen.

Zoeken naar een leuk ontwerp ..... maar het was het allemaal nét niet.





Dus dan zelf maar iets verzinnen. Mijn naaimachine staat vergeten in een hoek. Het stof ligt er duimendik op. Zelf een dooie vlieg.

Hij is zo verwaarloosd, dat hij niet wil meewerken. Ik had nog wel zo'n leuk ontwerp bedacht voor een cilindervormige graanzak, met een sluitkoord. Een lap katoen uitgezocht, en de machine aangezet, pot thee erbij, en aan de slag.

Dacht ik. Maar nee.






Iets met onderspanning of bovenspanning wat niet goed zat. En dan is er geen Betty of Neeltje of Renske in de buurt die daar verstand van hebben, en dan stopt het dus.

Die graanzakken moeten nog maar even wachten.



2 reacties:

Anoniem zei

Zat de stekker wel in het stopcontact? Grapje. 😜 Heb je geen handleiding van je naaimachine? Ik zou het spoeltje eruit halen en kijken of het daar niet vol zit met stof en/of draadjes. Als het daar schoon is, dan zou je op bepaalde punten (zie handleiding) de naaimachine kunnen olieën. Wat ik ook altijd doe als de naaimachine weigert om mee te werken, is de draad opnieuw in te spannen. Soms is dat het probleem omdat de draad net niet helemaal goed is gegaan. Als je geen handleiding hebt, dan kan je deze kunnen opzoeken op internet. Lukt dat allemaal niet, dan je naaimachine voor onderhoud naar de naaimachinedokter brengen.

Wieneke zei

Jee, wat is dat snel gegaan met de aanwas van kippen. Ik weet echt niks van kippen, maar het lijkt me dat het komt door de fijne manier van leven die ze hebben. Het lekkere voer en de goede verzorging zal ook wel een rol in de vrolijke voortplanting spelen. Het is dus je eigen schuld, Clarien :-)