Waanzin?

on vrijdag 2 februari 2018




Er zijn nog steeds pompoenen, maar ze gaan wel achteruit. Al flink wat moest ik weggooien.

Wat nou mooi is, is om van die allerlaatste pompoenen, die nog wel helemaal goed zijn, het zaad te bewaren. Want ... die pompoenen hebben dus de eigenschap dat ze lang bewaarbaar zijn, en als je daar zaden van gebruikt, krijg je dus steeds beter bewaarbare pompoenen.

Natuurlijke selectie .... jaja dat kun je zelf doen. Bewaar de zaden van de mooiste en gaafste exemplaren. Je krijgt dan gewassen met de eigenschappen die jij wil. Deze groene pompoen was daarbij ook nog heel lekker, vrij fris en zacht van smaak, dus die zaden worden zorgvuldig bewaard!





Je ziet hier al duidelijk het verschil tussen ´loze´ pitjes (de rechter) en mooie vruchtbare pitten. Bewaar alleen de beste zaden. Was en droog ze goed, en leg er een briefje bij. Ook wat de speciale eigenschap was, voor als je dat wilt onthouden.

Zonder briefje onthou je niks. Het lijkt allemaal op elkaar en echt hoor, je vergeet in no time wat er ook alweer zo speciaal aan was.






Bij het opruimen van de zolder vorige week vond ik dit setje weer terug. Een bureau en stoeltje. Het is van mijzelf geweest vroeger, om aan te knutselen. Ik denk dat mijn ouders het van school hadden gekocht, want op de lagere school hadden we ook deze bankjes.

Ken je ze? Jaren '70 denk ik. Super degelijk spul, het is van staal en van dik formica, en het gaat nooit kapot. Het werd gemaakt door Marko. Die maken nog steeds schoolmeubilair.

Er zat een vakje in het blad voor je pennen. Maar toen ik op school zat zat daar nog een schuifje in, met een bakje eronder, waar inkt in zat. Daar doopte je je pen in. Zo'n kroontjespen. Wat was ik blij toen we in de zesde klas eindelijk met ballpoint mochten schrijven. Nooit meer vlekken! 😊

Grappig hoe dat plaatje van Marko dat allemaal weer terugbrengt.





En dat grote vak eronder, hartstikke handig.

Ik wilde het helemaal gaan schoonpoetsen en ergens in huis neerzetten. Als extra werkhoekje. Het is namelijk best hoog, ook een volwassene kan er wel met de Apple achter zitten.

Maar vandaag lukte het niet. Het was een rommelige dag, met een zieke thuis ....





......... en met die arme Brit, die naar de dierenarts moest want ze is gesteriliseerd. Oh ik moest echt slikken hoor ... nooit kleine Britjes .... maar er waren diverse redenen voor, onder anderen heeft ze  nogal last van hormoonschommelingen.

En ... er zijn zoveel hondjes op de wereld, voor 't geval we een maatje voor Brit willen.

Vandaag verder rommelen in de borders. Met al die mooie planten die Klaasje ooit heeft geplant, en waarvan ik soms niet weet wat het is. Nou, dit hier onder zijn siergrassen. Dat is makkelijk. Die zijn vandaag kortgeknipt, maar ik laat alles liggen. Want er zitten vast veel insecteneitjes in, en insecten moet je zuinig op zijn.




Al het snoeiwerk laat ik liggen tussen de planten. Vooral holle stengels en takken. Misschien zitten er wel wilde bijtjes in, of hun broed. Fantastisch goeie bestuivers.

Er gaan alleen wat houtsnippers overheen om de bodem extra te voeden..




En dan ook vanavond weer, koe op tafel.

Ik schreef al eerder, wij zijn niet zulke enorme vleeseters, maar ik koop die pakken omdat het anders wordt weggegooid. Het is echt van de zotte, maar dat gebeurd dus echt! 

De meneer van onze AH die over de verswaren gaat vindt het zelf ook heel erg. Hij vertelde hoeveel kilo voedsel er per dag per filiaal wordt weggegooid. Ik noem geen aantallen want je wordt er zo verdrietig van. 

Naar de voedselbank? Helaas daar mogen heel veel over-de-datum-verswaren niet naar toe.


 




Dus ik neem het elke keer mee. Waanzin? Kan me niet schelen. Ik vind het rot voor die koe.

Vandaag weer vier pakken gebraden, tot kruidig stoofvlees. Dit keer nam ik voor de marinade zoveel mogelijk eigen spul. Van alle kruiden en kruidenzaden die ik heb, een eetlepel in de koffiemolen, malen, en mengen met zout, wat ketjap, wat azijn, en wat mosterd.

Daar wrijf je het vlees mee in, en laat het een paar uur intrekken. Vervolgend bak je het aan weerszijden in hete boter, dan blussen met water, verse bouillon toevoegen, en een paar uur sudderen.






En zo is er weer twee kilo kostbaar biologisch vlees gered van de vuilnisbak, en verdwijnt in bakjes in de vriezer. De familie weet er wel raad mee.

Zelf ....



...... hou ik het bij groente. 😊


9 reacties:

Anoniem zei

Wel goed dat Brit behandeld is. Ze heeft zo ook minder kans op tepelkanker en ze wordt er ook iets rustiger van.
Beterschap voor de zieke.
Echt zonder dat ze voedsel weggooien terwijl er mensen zijn die er blij mee zullen zijn. Rare regel ook. Ze hebben het wel over dat er minder voedsel weggegooid moet worden en dan mag het niet naar de voedselbank? Bezopen gewoon.

Willem zei

Uitermate geschikt vlees om een lekkere pan hachee mee te maken. Dat gerecht is voor mij een excuus om een flesje Leffe of Trappist te kopen.

Willem zei

Wat die schoolbankjes aangaat; stond de fabriek ervan niet in Veendam? Waarvoor de afkorting staat weet ik niet meer, maar dat is wellicht te achterhalen. Toegegeven, het behoort tot de categorie 'nutteloze kennis', maar op een of andere wijze geniet ik van dat soort onnutte zaakjes.

Dufraing Marc zei

Ik bewaar de "zelf gewonnen zaden" in een koffiefilterzakje (dat papier houdt de zaden goed droog - kan beschreven worden - moet enkel nog dichtgeplooid en geplakt worden). STerilisatie van een teefje vermindert ook de kans op allerlei kankers. Ons (portugees) hondje (Phara) is ook gesteriliseerd - dit moest zelfs gebeuren voordat ze uit het portugees asiel kon 'ge-adopteerd' worden.

philivd zei

Dat heb je met voorverpakt vlees,als je het bij de slager gaat halen heb je dat niet,daar hangt een gans beest in de frigo en wat hij nodig heeft snijd hij af.De supermarkten zijn de doodsteek van de kleine zelfstandigen en de boeren.

Moestuinmeisje zei

Ik herken wat je zegt, ik neem ook soms het afgeprijsde biologische vlees mee, voor de vleeseters hier in huis...voor dezelfde reden als die jij schetst.

Maar stiekem vraag ik me ook af of ik daarmee de boel in stand houdt.
Dus als het een paar keer weggegooid wordt, er dus automatisch de volgende keer minder ingekocht wordt, waardoor er minder weggegooid hoeft te worden.

En dat als ik dus het afgeprijsde vlees blijf kopen.... de 'winkel' denkt...alle voorraad is verkocht, dus bestellen we de volgende keer weer dezelfde hoeveelheid...of misschien wel iets meer.

Volg je me nog..hahaha....zomaar een gedachtenspinsel...

Anoniem zei

Ik begrijp dat je de gewone ondernemer daarmee benadeeld, maar het is ook zo dat bv de bio slager dat daar de prijzen extreem hoog zijn.
Wij hebben een aow en klein pensioen dus moeten we sappelen om rond te komen.
En wij eten 1 a 2 x per week een klein stukje vlees dus niet veel.
Dus als er wat is afgeprijsd dan nemen wij dat in dank mee en vriezen we het in om later er wat lekkers van te maken.

Anoniem zei

Wat Moestuinmeisje zegt klopt, ik heb het even nagevraagd bij iemand die in een supermarkt heeft gewerkt.
Zij zegt dat ook op producten met kortingsstickers winst wordt gemaakt en dus meetellen als verkocht.
Supermarkten zijn echter scherp op producten die (herhaaldelijk)weggegooid moeten worden, de zogenaamde derving.
Dit wordt bijgehouden en hierop word het inkoopbeleid aangepast.

Geen idee hoe dit bij een gewone slagerij geregeld is...

Wat een heerlijk inspirerend blog heb je toch, ik lees het altijd met veel plezier!
Een fijn weekend gewenst,
groet, Erna

Clarien zei

Anoniem 1 ik denk dat ze bang zijn voor claims, mocht het vlees bijvoorbeeld bedorven zijn.

Ja Willem die fabriek stond in Veendam! :D

Marc dankje voor de geruststelling. Ik dacht namelijk dat de kans op kanker juist omhoog ging bij sterilisatie ...

Philippe ja konden we daar maar weer naar toe. En dan het hele beest opeten uiteraard!

Moestuinmeisje ik heb dezelfde gedachtenspinsels. Dus ook twijfels. Maar toch, weggooien van een dier, ik kan het niet aanzien.

Anoniem 2 dat is mooi. Spaarzaam en duurzaam. En dankbaar zijn voor je voedsel. Dat hoor je niet vaak.

Erna ik ga erop letten of er dus steeds minder van die pakken bij de kortingstickers liggen. Anders weer es een praatje maken met die inkoopmeneer. Of ze misschien toch maar wat minder bio vlees moeten inkopen. Ik laat het weten als ik hem gesproken heb. Hij weet heel veel van inkoopbeleid van alle grote supermarkten en vertelt daar graag over.