Fruitvliegjes dagen.

Het zijn altijd drukke rommelige dagen zo eind augustus. Je wordt geleid door wat er aan oogst aankomt, en veel daarvan moet meteen verwerkt worden. Soms vergeet je ook dingen, zoals de druiven. Die vergeet ik altijd. Maar de vogels herinneren ons eraan.

´s Ochtends zitten die brutale eksters te tateren en te schetteren tussen de druiven, velletjes vallen links en rechts op de grond, verhip ja de druiven zijn rijp. Nou kijken of er nog wat voor ons over is. De wespen en bijen hebben ze ook gevonden. Ja die druiven zijn voor de hele buurt.

Ik krent ze nooit. Veel teveel werk. Dat is meer iets voor als je écht wijn wilt maken en dikke zoete druiven wil kweken. Maar bij ons is het voor de leuk, die druiven. Een deel van de trossen afknippen, en het gaat zo in een keer door in de pan om er sap van te maken.

Langzaam verhitten, met een bodempje water of appelsap, en zodra de druiven warm zijn knijp je ze uit in een doek. Gewicht erop en laten uitlekken. Dan heb je puur en onverdund sap.

Dat sap kun je natuurlijk koelen en gewoon drinken. Maar ik probeer er dit jaar een soort cider van te maken. Dus, op twee liter druivensap anderhalf kopje suiker erbij en een mespuntje gist (eigen probeersel hoor) en dan in een jerrycan wegzetten. Jerrycan? Ja, is niet ideaal, zo'n emmer met een waterslot is veel beter, maar ik had niks anders meer.

Fruitvliegjesweer is het. Ze zitten overal. Maar dat komt natuurlijk ook door al dat eten en al die projecten. Die beestjes zijn gék op zuurdesem en op appelazijn en op gemberbier en zuurkool en al die andere gistende brouwsels waar ons huis momenteel vol mee staat. Dus je moet wel alles goed afdekken.

Sommige dingen mislukken ook. Dat is ook natuur. Die laat zich niet de wet voorschrijven. Ons gemberbier was goed gelukt, een mooie licht bruisende frisdrank is het geworden, en na drie dagen is hij in de koelkast gezet.

Het gemberbier mét alcohol heb ik nu nog steeds op het aanrecht staan, en af en toe eventjes het gas laten ontsnappen. Die bruist veel sterker.

Maar ... het zuurdesem dat ging niet goed. Bij het tweede of derde brood viel mij op dat het brood helemaal niet meer wilde rijzen. En het desem zelf was ook niet meer aan het bubbelen. Huh hoe kan dat? Maar toen las ik op het blog van Annemiek dat dat waarschijnlijk door de warmte komt.

Té warm, dat is ook weer niet goed. Dan kan het zuurdesem omslaan en gewoon doodgaan. Dan moet je weer opnieuw beginnen. Volgende keer een deel in de koelkast zetten dus.

Kijk hier zie je het platte brood. Nou ja het rees nog een heel klein beetje .. het was nog niet he-le-maal dood zeker.

Ja ik kan er geen touwtje ombinden, om deze dag. Allemaal verschillende dingen waren het, tassendag was het, en de bonen moesten worden verwerkt, en bramen zijn er ook nog steeds. Maar die worden wel minder. De laatste bramen hebben niet alleen maar zwarte belletjes maar ook witte. Ze zijn het zelf ook wel een beetje zat denk ik.

Langzaam wordt het ook tijd om lijstjes te gaan maken voor de verhuizing .... krant opzeggen, gas en licht, huisarts tandarts verzekeringen banken gemeenten .... allemaal moeten ze het weten dat wij gaan verhuizen. Pfffff daarvan zal ik blij zijn als dat gedaan is. Dat zijn van die  lijstjes, daar heb je toch helemaal geen zin in?