Fascinerend ...

Vandaag was een geschikte bijendag!

Dat had Liesbeth de imker besloten. Dus ik kreeg een app-je dat de kasten vandaag geïnspecteerd zouden worden. Nou, als de kippen naar de tuin natuurlijk, en ja hoor daar kwam Liesbeth aantuffen. Haar auto is al net zo´n schuur als die van mij .... alleen heeft zij er geen kruiwagens en mestvorken in, maar bijenkasten en honingraten en allerlei bijen attributen.

Ook een heel cool jack met aangebouwde beschermkap. Ja als imker hoef je er tegenwoordig niet meer als marsmannetje uit te zien dus ...

Hieronder zie je een ganzenvleugel. Die heeft Liesbeth bij de poelier gehaald, en daarmee kan ze heel handig en ongestoord de bijtjes wegvegen, van de volle honingraat weer terug in de kast bijvoorbeeld. Hm, ik kan me goed voorstellen dat dat een stuk vriendelijker en zachter is voor die beestjes, dan met een gewone veger met van die harde haren.

Ja, en een ander onmisbaar attribuut .... de beroker. Het lijkt wel een waterpijp! Nou ja zonder dat water dan. Er gaat een hele schep echte tabak in, en wat stukjes karton (van een eierdoosje) en verder gebruikt ze tussendoor steeds droge blaadjes en takjes om het vuurtje aan te houden. Door rook in de kast te blazen worden de bijen rustiger .... nou dat lijkt me geen overbodige handeling .... ik hoor de bijen al zoemen met z'n duizenden .... brrrrr

En een doos vol met nieuwe schone honingraten, die dus in de kasten komen. De bedoeling is dat de bijen die raten dan weer gaan vullen met honing.

Ruud komt ook kijken. Liesbeth haar handen jeuken om de kasten te openen en te zien hoe het met de bijtjes gaat, hoe actief ze zijn, of ze genoeg voeding hebben en hoeveel broed er is. Vol bewondering zien we hoe Liesbeth op de kasten af stapt en ze opentrekt. Het deksel zit vastgeplakt met propolis, een soort lijm die de bijen aanmaken om de kieren mee dicht te stoppen.

Wel even wat rook erin, en dan de raten inspecteren. Eén voor een gaan de raten eruit. Ik sta een paar meter verderop, maar daar zie je niet veel. Liesbeth heeft nog een extra kap en gewapend met kap, broekspijpen in de laarzen gestopt, en de mouwen omlaaggerold, durf ik wel dichterbij te komen.

In de eerste kast vindt ze meteen al de koningin. Die is groter en heeft een lang achterlijf. Met een speciale stift krijgt ze een stipje op haar lijf, zodat ze snel terug te vinden is.

Elke raat wordt bekeken. De donkere delen zijn gevuld met stuifmeel, en de lichte delen met honing. Het ziet er allemaal heel goed uit. In de middelste raten zit veel broed, jonge bijen. En in de buitenste raten zit het voedsel. Heel strak georganiseerd. Het is heel schoon in de kasten, geen takje of vuiltje te zien. Dat houden de werksters allemaal keurig schoon.

Ook dode bijtjes worden netjes de kast uitgewerkt. Die vind ik vaak op de grond voor de kasten.

De oude kast wordt vervangen door een nieuwe, een grotere. Als de oude raten in de nieuwe kast geplaatst zijn, blijven er nog veel bijtjes zitten in die oude kast. Geen nood. Met een paar grote klappen op de bodem klopt Liesbeth ze in de onderste nieuwe kast. Hopla! Daar vallen de bijtjes. In hun mooie nieuwe huis.

Omdat de nieuwe kast veel groter is komen er extra raten bij. Zo'n raat is ook iets moois. De imkers maken die zelf. Was smelten, en in een vorm doen waardoor er zo'n zeshoekjes patroon op komt. De bijtjes bouwen die zeshoekjes dan uit tot kleine cellen, waarin honing bewaard wordt en stuifmeel, en waarin de eitjes van de koningin gelegd worden.

Hieronder laat Liesbeth een raat zien die bijna helemaal gevuld is met alleen maar pure honing. Een prachtige voorraadkast. Omdat dit volk erg veel honing in de kast heeft mag deze raat meegenomen worden. Er is nog meer dan genoeg over voor de bijen zelf.

Een klap op de raat en de bijen vallen eraf.

Wat ik ook heel zorgzaam vind is hoe Liesbeth elke keer het deel van de kast waar ze niet mee bezig is met een doek afdekt, zodat het 'broed' het niet te koud krijgt. Terwijl de zon volop schijnt! Maar ja, een goeie imker neemt geen risico. Goed voor de bijen zorgen.

In een tweede kast mistte een raat. Daar was dus een lege plek. En wat denk je wat de bijen dan doen? Ze bouwen daar gewoon zelf een raat. Want ze hebben die kunstraten natuurlijk niet echt nodig. Ze kunnen zelf ook raten opbouwen. Alleen zijn die wat moeilijker te verwijderen en leeg te maken. Vandaar die kunstraten.

Maar kijk, hier hebben ze dus zelf zo'n raat gemaakt. De meest linkse. Liesbeth haalt hem er uit. Je kunt goed zien dat hij niet zo'n mooie rechthoekige vorm heeft als die anderen. Hij is ook dikker en bobbeliger.

Als de kasten zijn vervangen door nieuwe kasten, de raten en de bijen teruggeplaatst, en extra raten erbij, dan worden de kasten weer gesloten. Weer rust voor de bijen!

Ik heb 177 foto's gemaakt die ik natuurlijk niet allemaal kan laten zien maar echt, het is enorm indrukwekkend om een keer met een imker mee te kijken! Ik kan het echt aanbevelen. Het is alsof je in zo'n film van de BBC zit!!

Liesbeth's plannen voor de toekomst lijken op die van mij. Ze wil zich honderd procent met de bijen bezighouden, en vooral met het opfokken van een bepaald soort koninginnen. Zoals ik met het sterkste en meest aangepaste zaad van mijn planten wil verder telen, zo wil zij met de meest geschikte koninginnen verder bouwen, aan vredelievende volken. Die dus op plekken kunnen staan waar mensen in de buurt zijn.

Petje af hoor! Ik bedoel .. kap af!

Ze zal regelmatig langskomen op Moeskers Moestuin deze zomer, dus we krijgen die bijen nog wel vaker te zien. Dankjewel Liesbeth voor de geweldige les!!