On hold.

Eérst was het mijn rug, en net toen die weer genas kwam er een griepvirus voorbij bij ons. Eerst ging Paul voor de bijl en toen ik. Hopla. On hold.

Zo viel er een heel gat in het drukke februari programma. Maar gelukkig, afspraken kun je verplaatsen, visites kun je uitstellen, voor de gymles is een prima invaller, en agenda's kun je aanpassen. En dan is het gewoon .... een paar dagen op de bank. 

Kamille thee. Kamille stoombad. Appeltje schillen. Tukje. Nog meer thee. Nog maar eens stomen. Appjes lezen. Weer een tukje.

 

En wat is het dan heerlijk als je weer beter wordt. En vooral, als je weer naar buiten kan! 

De zon in! frisse lucht!

En dan eerst wassen draaien. En alles luchten.  

En na de eerste dringendste dingen had ik enorm veel zin om te zaaien. Zaaien en planten! Wat zullen we nemen? De erwten, kapucijners en tuinbonen! Die zijn altijd de eersten. In de fles zitten bij mij donkere en lichte kapucijners door elkaar. Ik meng ze na de oogst en na het drogen tot één mix, want de smaak is toch haast hetzelfde. 

Maar dit jaar wil ik alleen donkere kapucijners zaaien. Dus die paarse. Want die kun je veel makkelijker oogsten, omdat die donkerpaarse peulen veel beter opvallen in de groene ranken. Dus ik heb, net als Assepoester, die zaden allemaal zitten sorteren. Tot ik een schaal vol donkere erwten had. 

Het ras heet 'Blauwschokkers'.

En dan de zoete doperwten, die we vers eten. Dit jaar had ik twee diepvriesdozen vol zoete erwten en die zijn bijna op. Wij vinden ze allemaal superlekker en ze gaan door heel veel gerechten. Dus komend jaar ... véél meer doperwten zaaien.

Er zijn nu twee soorten, eentje van eigen teelt, en eentje gekocht. Dat is het ras 'marktveroveraar' voor wie dat wil weten. En dan tot slot nog tuinbonen, die heb ik ook gekocht dit jaar. Omdat mijn eigen ras wat ik al jaren zelf doorkweek, het niet meer zo goed doet. Er komen steeds minder kransen bloemen in. En dus weinig bonen.  

De kas had ik gelukkig vorige week al schoongemaakt. Want dat is een klus dat je niet moet doen als je nog zwieberig op je benen staan ná een griepje. De kas staat te glanzen en is helemaal klaar voor de start!

Oh en planten .... dat is ook zo'n leuk werkje. Maar ik heb nog niks om te planten. Gelukkig staat er al wel een en ander in de tuin. Op plekken waar vorig jaar de Judaspenning stond groeien nu allemaal zaailingen. Dan neem je een bakje, schep er wat mollenaarde in (aarde uit een molshoop) en schep daar wat van die zaailingen op.

,,, en daarmee ga je dan door je hele tuin en overal waar een zonnig plekje is zet je de zaailingen in de grond. Beetje water geven. Beetje aandrukken. 

En echt hoor, in no time staat je tuin dan vól met kleur! Want Judaspenning bloeit héél vroeg, en héél lang. Alle bijtjes en andere insecten zullen je enorm dankbaar zijn!

En kijk, in de bodem krioelt het leven ook alweer, op deze mooie warme dag!  

De eerste dag weer op de benen, en woetsj, hij is zó om! Ik vergat zelfs bijna om de geweekte erwten en bonen weer uit het water te halen en in de aarde te zaaien. Het moest op de valreep nog, toen de zon al onder was. 

Bij het laatste februari licht.