Verhuizen.

  

Plaatjes uit de oude doos. Van precies twee jaar geleden, oktober 2020. 

Toen bakte ik volop pompoentaarten en droogde zonnebloemenpitten, en toen lag de mais netjes uitgespreid op zolder te drogen, bij de kachelpijp. En toen waren we zelfs een weekendje naar Schier, lekker uitwaaien. En was er alle tijd voor het maken van een kruidenschriftje.

Dit jaar niet. Er zijn nu weer andere dingen. 

Ik bakte dit weekend géén pompoentaart, maar we reden naar Leiden met een deel van Lien's spullen. Ze werkt in Leiden, op het hoofdkantoor van Heineken, en gaat daar nu ook wonen. Dat wil zeggen, zodra het appartement af is. Het is van een vriendin, en daar gaan ze dus wonen, zeshoog. 

Spannend, een nieuwe woning. Het is nog niet eens af, zo nieuw is het. Op die onderste foto zie je hoe hoog het is. Ik bleef flink bij de reling vandaan. Pfff, mij te hoog. Daar in de diepte achter het gebouw komt een grote binnentuin. 

En aan de voorkant van de flat kijken ze uit op het centrum van Leiden. Nou ja, héél in de verte. En ook op bomen en op wolken!

Ook onderweg hadden we prachtige wolken vergezichten. Dan is zo'n reis een pleziertje!

Weer thuis. Waar ook volop verhuisd wordt. Ik kreeg van Lia en Paulus één van hun zelfgemaakte insectenhotels (echt supermooi gedaan!) en die staat nu tegen een zuidmuur te wachten op spinnen en miertjes en andere beestjes. Ik zag er al een kevertje naar binnen schuiven. 

Haha en dat is eigenlijk hetzelfde. Hij keek zeker alvast even rond in zijn splinternieuwe huis, op minstens zeshoog. Met óók een mooie tuin er helemaal omheen. En óók met uitzicht op wolken en bomen. Nee, onze insecten mogen niet klagen. Alleen, over de huur moeten we het nog hebben.😊

En ergens anders, in een oude mand, daar zit een verloren hennetje. Ze was al een tijdje zoek, en vandaag vond ik haar toevallig. Ik stond op de keukentrap en keek toen zó in een omgevallen mand, en daar ... zat de kip. Op een stel eieren. Ik kon niet zien hoeveel.

Maar dat wordt niks, eieren uitbroeden in een mand. Dat is niet warm genoeg, daar komen geen kuikens van. Dus ga ik haar eraf halen. Morgen. Of maandag. Een leuk werkje vind ik dat niet. Je gunt zo'n jong hennetje graag haar eerste broedsel. Maar helaas moet ook zij verhuizen. Volgende keer maar een beter plekje zoeken!

Verder vandaag wat klein opruimwerk. Zoals potten leegmaken. Alle inhoud gaat op de compost, en dan vegen, en hup er is weer een hoek opgeruimd. 

Weer een zomertuintje weg. Nog even, en de zomer is ook helemaal weg.

Felle zon blikkert op de warme houten muur, en een seconde later plást er een regenbui overheen. Het waait ineens hard en met donderend geweld kogelen de eikels op de dakplaten van de kapschuur. We schrikken ervan, de katten schieten naar buiten.

En na vijf minuten is het weer stil, en daar is het zonnetje ook alweer. 🌞 

 

Tja, het is écht herfst.

En waarom dan geen pompoentaarten bakken en zonnepitten drogen en mais op zolder leggen? Och, ik ben deze weken nogal druk met Prachtlint. We zijn nu dan wel 'geopend', maar achterover leunen is er niet bij. Nu moet dat netwerk van natuurparels er dus ook écht komen. 

Het is een geweldige uitdaging. Je krijgt er tonnen energie van. Eindelijk écht natuur aanleggen en alles hier vergroenen, en veel veldwerk doen. Maarre ... nu even niet hoor. Volgende week gaan we weer verder! 

Nu is het weekend, en einde middag zat ik lekker met Brit in de late zon. Nog even wat aardappels uit te zoeken. Degene met donkere plekken gaan in de meteen-op krat, want die zijn niet zo lang te bewaren.  En de rest gaat in de koelcel. 

  

 

Allemaal alvast een mooie en zonnige zondag gewenst!

🌞🌞🌞