Adoeh seg!

Of ik bij ze kwam eten? Vroegen Wim en Jacky. Haha, zou je ziet het. Adoeh seg ... wat was dat lekker!!

En echte Hollandse kost vond ik van de week op de moestuin bij de Unit. Die tuin groeit nog steeds spectaculair, en dikke struiken boerenkool staan er en palmkool en preien en bossen en bossen peterselie.

De Oekraïners zijn volgens mij niet zo van die bladgroente-eters. Ze oogsten bietjes en worteltjes en courgettes. Maar het groen, is dan zeker toch typisch Hollands? Ik nam een tas vol bladgroente mee maar natuurlijk ook bieten. En venkel, en wat er verder zoal te vinden was. 

En ondertussen legden de mannen van ons team samen met Alexander een mooi werkrekje aan voor het gereedschap en ging de Prachtlint paal de grond in en ook het insectenhotel. Fijn dat dat nu ook allemaal klaar is.

Dat waren onze laatste acties op de Unit. Nu alleen nog af en toe hier naar toe om de tuin bij te houden. Het was echt leuk om hier een paar maanden regelmatig rond te lopen en de mensen te leren kennen. En te zien hoe zo'n vluchtelingenunit werkt. 

De zwaluwen boven ons huis maken hun trainingsrondjes alweer. In steeds grote groepen, vlak voor hun afmars naar warme oorden. En in de schemering klinkt 's avonds ook alweer het gak-gak-gak van de ganzen die in hele strakke formaties richting waterberging vliegen. Daar overnachten ze in de maanden dat ze bij ons wonen, van oktober tot april.

En ik haalde de wollen sokken uit de kast. Niks geen blote voeten en slippers meer. Nu een dik half jaar weer dat gedoe met sokken en met laarzen. Die ineens na een lange zomer stilstaan, lek bleken te zijn.

Najaar. 

Oók op de tuin, najaarswerk. Maar ik was afgeleid door Brit.