Zo gaat dat hier.

'Nou dág hoor! Goeie reis en veel plezier' En daar gingen Liek en Sen. Na een emotionele week, met een voor hun verdrietig afscheid, reden ze nu naar een zonnige vakantiebestemming in Zeeland. Wat overigens oorspronkelijk Limburg zou zijn, maar Limburg ging nu dus niet door.

Een last-minute boeking in Zeeland dus. Ook een mooie provincie! Met veel zonuren, dacht ik.

In onze voortuin komen een paar extra parkeerplaatsen. Het gras wordt daar eerst afgeplagd, en er komen dan kunststof grastegels op. Van die open tegels. Daar wordt dan weer aarde op gestort en gras ingezaaid. Je ziet er straks niks van. Het is dan weer gewoon een grasmat, met een versteviging eronder, zodat je er auto's op kunt parkeren.

De tegels zijn hergebruik. Maar zien er nog prima uit. Dat gaat ook eigenlijk nooit kapot, dat spul.

 

'Moeten we de plaggen afvoeren of wil je ze houden?' hadden de jongens gevraagd. Nou, houden natuurlijk! Zo gezegd zo gedaan, en zo lag er vandaag achter de kapschuur ineens een grote berg graszoden.

Vrijdag komen ze de rest van de grasmat afgraven. Dus er komt nog heel wat meer bij. Het is goeie tuinaarde, zonder kunstmest en bestrijdingsmiddelen, en het gras zit er nog in. Prima materiaal dus, als basis om weer een stuk van de paardenbak vruchtbaar te maken.

Dus, dat deed ik vandaag. Laagje om laagje, plaggen gras, en dikke lagen van die compost van Wim, waardoor je weer zo'n prachtige 'lasagnaschotel' krijgt. Wat dan volgend jaar weer een nieuw groentebed wordt. Want zo gaat dat hier.  Als er ineens materiaal is, wordt er uitgebreid. Als er géén materiaal is, nou, dan niet.    

Na elke laag grasplaggen, op de kop gelegd, kwam een laag hooi. En dan een plens mest-water erop. Want zo'n hoop is eigenlijk een 'levend' iets, en moet dus ook water hebben. Dan gaat het pas goed aan het verteren, en krijg je na een poosje mooie rijke aarde.

De kippen leveren ook hun bijdrage. Die halen de larven eruit, en leggen daar mooie poepjes voor in de plaats. Elk spatje mest doet weer zijn werk bij de vertering.

Dit keer doe ik het iets anders dan anders. Ik wilde er dit keer 'Bokashi' van maken. Dat betekent, dat je de hoop, met al die laagjes, na afloop stevig toedekt met een zeil, net zoals een boer dat doet met zijn kuilgras. Het geheel gaat dan onder dat zeil fermenteren. Net als zuurkool zeg maar. 

Dat verzuurde materiaal heet dan Bokashi, wat een Japanse naam is voor verzuurde compost, wat nog niet helemaal verteerd is tot humus. Dit voedt het bodemleven nóg beter dan gangbare compost. En er is minder CO2 uitstoot. 

Als je er meer over wil weten kijk maar even hier. Daar zie je hoe je in twee speciale emmers ook Bokashi kunt maken van je keukenafval. Het zou toch mooi zijn als we ook al ons eigen groene afval kunnen recyclen en op de tuin of in potten hergebruiken?

Je hebt voor die emmers wel Bokashi poeder nodig. Ik heb ook wat van dat poeder over mijn nieuwe 'heuvel' gestrooid. Vermengd met water. 

 

En elke avond wandel ik naar de koeien. Klokslag vijf uur staan ze al op de uitkijk. 

Op de uitkijk naar een kruiwagen vol met lekker mals hooi, wat groente afval, een paar lijnkoeken, en natuurlijk een dikke knuffel. Haha vooral dat laatste!

En dan wandel ik terug, langs de bloemenrand, en zie hem per dag mooier worden! Nu niet vergeten om er zaden van te oogsten! Want dit willen we elk jaar wel!!

Maar ook de wilde kruiden en bloemen zijn mooi, nu, half juli. Alles bloeit zo uitbundig! Van zo'n simpel boeketje wild perzikkruid en duizendblad kun je toch helemaal blij worden??

En drogen kun je ze ook. Voor in de thee. Haha. Ja hoor.

Voor Paul is vandaag de vakantie begonnen. Hij neemt anderhalve week vrij en vandaag was dag één. Na de allerlaatste call vanmorgen ging het overhemd uit (daaronder droeg hij gewoon korte broek natuurlijk net als al die andere thuiswerkers😊) en alle schermen gingen uit en dicht!

Heerlijk! Ook voor mij. Om te beginnen gingen we vanavond lekker uit eten in Zwolle.

 

Je zult nog wel wat te lezen vinden hier hoor, tijdens de vakantie. Want vrijdag bijvoorbeeld, willen we gaan rogge maaien!! Dat moet écht op het blog!😊🌾🌾

Oh ..... en ps ..... mijn huidige emailaccount is helaas verwijderd. Vanwege te oud. Nieuw adres is Clariencornelisse@gmail.com