Dit jaar is het voor het eerst zo dat het ook echt hard nodig was, want ik heb nog maar een half emmertje roggemeel. Het is bijna op. En Miriam was weer gekomen om te helpen dus het was weer als vanouds. Zelf ben ik niet zo handig met de zeis, maar zij vliegt er doorheen!
Jan en Henny waren ook even komen kijken, haha maar al snel waren zij ook hard aan het werk. Ze hebben dit beiden in hun jeugd nog gedaan. Jan maakte ter plekke van een wilgentak een zichthaak, en ging daarmee bundels maken. En Henny bond ze tot schoven, in haar goeie jurk. Ondanks wat moeilijkheden met de handen, kon je goed zien dat ze ervaring heeft. Zoiets verleer je schijnbaar niet.
Over jong gesproken, ik had Renske geappt, en die kwam even kijken, met drie kleinkinderen van haar zus. En die kinderen óók meteen aan het schoven binden natuurlijk. Ook al van die natuurtalenten!
Kinderen snappen zoiets!
Toch stond het na een tijdje mooi rechtop allemaal.
Een dreamteam was het! Dank jullie wel!! 😊😊 (en ook Rens en de kinderen natuurlijk!)
Zo'n kaal veldje, met al die schoven ... het hééft iets. Het is er nu heel stil. Er is geen mens meer en de aren, beladen met graan, wiegen zachtjes in de wind.
Helemáál verlaten is het veld overigens niet.
4 reacties:
je zit midden in de "bouw", zoudeden wein mijn kindertijd gezegd hebben. Heel traditioneel begon die op 'Sunt Job', de naamdag van Sint Jacobus en die is op 25 of 26 juli.
Op de verjaardag van mijn vader 31 juli waren we vaak hartstikke druk met 'miet zetten': de rogge of haver op een daarvoor aangewezen akker in een grote of kleine kegelvormige mijt zetten, in afwachting van het moment dat er gedorst ging worden. Een 'zommermiet' werd al vrij snel in het najaar gedorst, maar een 'wintermiet' pas, zoals de naam al zegt in de winter en kreeg daarom nog een extra bedekking van stro zodat ook jachtsneeuw niet kon binnendringen.
En de roggehokken waren voor ons kinderen geliefkoosde speelplekken en omdat de bouw zich grotendeels in de hondsdagen afspeelde was zo'n roggehok ook een goede plek om te schuilen. Het gezegde 'Dat komt opzetten als een onweersbui in de hondsdagen' is niet voor niks ontstaan.
Wat ik me nog herinner is dat roggehokken uit minimaal 8 schoven bestonden en soms wel 10 of 12.
Ik kom zelf van een boerderij, maar heb nooit meegewerkt (en wij hadden gewoon een zichtmachine). Maar hokken weet ik nog heel goed, kroop er nooit in, al die kriebelbeestjes en die stoppels.
Enig. Wat mooi. Het werken met de zeis, het opbinden,... en natuurlijk Bekkie als inspecteur van gedane werken <3
Dank je wel, Clarien, prettig weekend !
Wat 'n handige, lieverds, Clarien! Zo fijn dat jullie op mekaar kunnen rekenen!
Bij de laatste beelden wordt je zelfs poëtisch...
Lie(f)s.
Een reactie posten