Een tuin-les en een handige buurt-app.

on zaterdag 26 oktober 2019




Vanmorgen liep ik es het tarweveldje op, je weet wel, dat afgelopen woensdag is ingezaaid, en waarvan ik bang was dat het tarwe niet op zou kunnen tegen het snel woekerende kweekgras.

Maar wat ik vandaag zag stemde hoopvol. De tarwe is al aan het kiemen!






Je ziet daar zo'n mini rood torentje ... dat is de eerste tarwespriet al. En als die tarwe zo snel kiemt dan maakt ze nog wel een kans, tegen het gras. Zet hem op tarwe!

💪💪💪



En dan komt nu even een tuin-les. Als je dat saai vind moet je 5 plaatjes doorscrollen.

En een echte les is het eigenlijk niet. Het is gewoon een manier die ik dit jaar gebruik om bedden winterklaar te maken. Maar het kan op vele verschillende manieren.

Sinds het begin van de tuin heb ik eigenlijk steeds te weinig rijpe compost over gehad na de zomer, om de bedden daarmee te bedekken, voor de winter. Dus moest ik het omspitten, om het onkruid te onderdrukken. Maar dit jaar heb ik heel veel compost gemaakt en nu is er genoeg over om een paar bedden te bedekken.




1. Je begint met de oogst van het bed weghalen. Dat is logisch. Dan laat je alle gewasresten gewoon liggen, en ook al het onkruid staan. Ik heb het wel even allemaal kort geknipt, dat hoeft niet per se, maar maakt het werk wel makkelijker.




2. Dan gaat er een laag compost over dat groen heen. Die compost dat kan van alles zijn. Groenafval, snoeiafval, houtsnippers, hooi, stro, mest, keukenafval. Het liefst van alles een beetje, goed in lagen opgezet, één of twee keer gekeerd, en al een tijdje gerijpt.




3. Er gaat een laagje gier over. Als je hebt tenminste. Anders sla je dit over. Gier is verdunde mest. Ik noem het meestal poepsoep of smurrie. Ik heb het hier gemaakt van vijf koeienvlaaien, doorgeroerd met drie emmers regenwater.

Maar je kunt ook brandnetel-gier nemen (verrotte brandnetels) of gier van andere planten. Zo'n smurrie trekt wormen aan en versnelt het composteren. Er zitten veel waardevolle beestjes in, die dat doen.





4. Nu gaat er een laag karton en kranten over het geheel heen, om te voorkomen dat het onkruid snel weer opkomt. Dek het goed af. Overlappend.

Als je veel kieren hebt komt daar geheid weer gras doorheen groeien.





5. Op het karton gaat weer wat compost of mulch (organisch materiaal, wat je hebt, hoeft niet per se gerijpt te zijn) zodat het karton blijft liggen. Op deze manier is de bodem bedekt maar niet luchtdicht afgesloten.

Einde van de les!😊





Nou lijkt dat allemaal heel mooi en vlotjes gegaan, stap 1 tot en met 5, maar natuurlijk ging het niet zo makkelijk allemaal. Je bent er echt wel even mee bezig. Maar dan heb je ook wat.

Je bodem wordt prachtig. En in het voorjaar schuif je het karton (wat er van over is) aan de kant en je hebt een mooi zwart bed om meteen mee aan het werk te gaan. En met zo'n vitale bodem zal je ook veel minder last hebben van plagen.

Nou, mijn kranten waaiden steeds weg. Doe dit dus bij voorkeur niet op zo'n dag als vandaag, met die harde wind.





En toen .... was alles op. Kranten én karton. Wat nu?

Dan is een buurt-app erg handig! Ik vroeg op onze buurt-app om karton en kreeg meteen van drie kanten antwoord. Kom het maar halen!

Top!!

En zo werden er vandaag twee bedden helemaal afgedekt. Tot het voorjaar. Slaap lekker!







En verder hield ik Brit een beetje extra in de gaten vandaag, of ze soms ook naar de kuikens omkeek. Maar nee. Helemaal niet. Ze liep wel bij het toompje in de buurt, maar taalde niet naar de kuikens.

Het was gisteren dus toch een eenmalige actie van haar denk ik. Misschien was het wel een gewond kuiken, dat ze juist wilde redden! 😊😉

Grappig, als je daar zo mee bezig bent, dan zie je ineens overal kuikens. Ik zag er zelfs een in de lucht, vanmiddag ..... 






En vanavond aten wij Vis. Met aardappels, wortelen, en uien en kruiden.

En ik heb toen meteen ook een grote pan met kattenvoer gemaakt. Onze katten krijgen brokjes, en één keer per dag een klein bakje nat voer. Heb je wel eens gekeken wat daar in zit? Héél veel toevoegingen!

Daarom wilde ik het eens zelf maken. Proberen. Op het www kun je veel tips vinden, hoe je dat moet maken, in welke verhoudingen. We hebben alles gewoon op de tuin, behalve de vis. Daarom kocht ik een groot pak (goedkope) kweekvis, als basis.




De vis is gaar gekookt in een grote pan met water. In dat kookvocht heb ik toen twee winterwortelen en vier aardappelen in kleine stukje gekookt, en vervolgens gepureerd.

Toen ging er een papje bij van gemalen tarwe (onze eigen, dus dubbel volkoren) om het wat dikker te maken. En tot slot de vis er weer bij, in kleine stukjes. En een klontje boter en een piepklein snufje zeezout.

Lekker joh! Vissoep! 😊





In bakjes, en in de vriezer. In elk bakje zitten vier porties. Zo heb je 24 porties hele gezonde kattenvoeding, zonder al die aluminium verpakkingen, en je weet precies wat ze binnen krijgen.

En dat voor 4,95.

Nou ja, moet je wel een moestuin hebben dus.




Paul vond de soep erg lekker ruiken. Haha, in een noodgeval trekken we zelf zo'n bak open. Alleen een beetje extra zout wil ik er dan wel in!


3 reacties:

Moestuinmeisje zei

Goed bezig met de 'No Dig' manier van tuinieren!!
Ik weet zeker dat het je gaat bevallen... ook voor je rug ;)
Ik ben in ieder geval een groot voorstander van deze manier van tuinieren. Of je het nu hebt gezien bij Ruth Stout, Charles Dowding, Back to Eden, enz... Het werkt!!

Willem zei

Hoe het met tarwe zit, weet ik niet, maar in mijn zeer jonge tijd werd er van de rogge altijd gezegd dat die, voor de vorst inviel, zo dicht moest staan dat je er een wandelstok onder moest kunnen verbergen en dat die wandelstok pas na de winter weer tevoorschijn komen mocht. Door de vorst 'kromp' de rogge. Nou niet vragen waarom het een wandelstok moest zijn, laat staan wat de noodzaak is om iets te verbergen onder de jonge rogge.
Maar dat was in de tijd dat er 's winters nog een Elfstedentocht gereden werd, het Oranjekanaal en Linthorst Homankanaal dichtvroren en dat de ijsbloemen 's morgens op de ramen stonden. Of zoals mijn moeder placht te zeggen "De schötteldoek lag mij bevreuren op taofel". Kortom wat kouliefhebbers altijd noemen "De tijd dat er nog echte winters waren"
Wat me wel opviel toen ik kwam te wonen in een gebied met hoofdzakelijk rivierklei, was dat de boeren allemaal voor de winter hun land ploegden. Op de zandgronden was ik gewend dat de grond pas in het voorjaar geploegd werd. Ik heb me laten vertellen dat het was omdat de klei dan kon 'doorvriezen' en in het voorjaar korreliger werd en dus gemakkelijker te bewerken was. Het kwam mij logisch voor.

Lies zei

En weer is hier een reactie verdwenen... !?
Lie(f)s.